Jump to content

Eden Hazard

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Eden Hazard

Hazard më Belgjiken në vitit 2018.
Të dhënat vetjake
Emri i plotëEden Michael Walter Hazard[1]
Datëlindja7 janar 1991 (33 vjeç)[2]
VendlindjaLa Louvière, Belgjikë
Gjatësia1.70 m (5 ft 7 in)[3]
PozicioniAnësor, Mesfushor-sulmues
Karriera me të rinjtë
1995–2003Royal Stade Brainois
2003–2005AFC Tubize
2005–2007Lille
Karriera me klube*
VitetKlubiNdeshje(Golat)
2007–2008Lille II13(1)
2007–2012Lille147(36)
2012–2019Chelsea245(85)
2019–2023Real Madrid54(4)
Gjithsej459(126)
Karriera ndërkombëtare
2006Belgjika U155(1)
2006Belgjika U164(2)
2006–2008Belgjika U1717(2)
2007–2009Belgjika U1911(6)
2008–2022Belgjika126(33)
*Ndeshjet dhe golat me klubet llogariten vetëm për ligën vendase

Eden Michael Walter Hazard (lindur më 7 janar 1991) është një ish futbollist profesionist belg i cili luante si anësor ose mesfushor-sulmues. Hazard konsiderohej si një nga lojtarët më të mirë të gjeneratës së tij.[4][5] Ai dallohej për driblimet, krijueshmërinë, pasimet dhe vizionin.[6]

Hazard i ka të dy prindërit ish futbollistë dhe filloi karrierën e tij në Belgjikë duke luajtur me klube lokale. Në vitin 2005, ai kaloi në Francë ku filloi karrierën si profesionist me Lille OSC në Ligue 1.[7] Ai fillimisht shpenzoi dy vite në akademi dhe më pas debutoi si profesionist në nëntor 2007. Ai ishte pjesë e rëndësishme në ekipin e drejtuar nga Rudi Garcia. Në sezonin e tij të parë të plotë, Hazard u bë lojtari i parë jo-francez që fitonte çmimin Lojtari i Ri i Vitit i Ligue 1,[8] kurse një sezon më pas u bë lojtari i parë që e fitoi çmimin dy herë.[9] Në sezonin 2010–11, ai ndihmoi ekipin të fitonte kampionatin dhe kupën, duke arritur një dopietë historike. Si rezultat i performancave të tij, Hazard u shpall Lojtari i Vitit i Ligue 1, duke u bërë lojtari më i ri që e fiton këtë çmim.[10]

Hazard luajti mbi 190 ndeshje me Lille dhe shënoi 50 gola. Në qershor 2012, ai u transferua në Angli te Çelsi. Në sezonin e parë, Hazard fitoi UEFA Ligën e Evropës kurse në të dytin çmimin PFA Lojtari i Ri i Vitit.[11] Në sezonin 2014–15, Hazard ndihmoi ekipin të fitonte Premier Ligën dhe Kupën e Ligës, duke fituar çmimet FWA Futbollisti i Vitit dhe PFA Lojtari i Vitit i Lojtarëve. Dy vite më vonë, ai fitoi kampionatin e dytë me klubin. Në vitin 2018, Hazard fitoi Kupën FA dhe u emërua në FIFA FIFPro World XI.[12] Në sezonin e tij të fundit në Angli, Hazard triumfoi në Ligën e Evropës për herë të dytë në karrierë.[13]

Në qershor 2019, Hazard u transferua te Real Madridi në një marrëveshje që i kushtoi spanjollëve 150 milion €, duke e bërë një nga transferimet më të shtrenjta në historinë e futbollit.[14] Pavarësisht se fitoi disa trofe me klubin, përfshirë edhe UEFA Ligën e Kampioneve,[15] vitet e para të Hazard me Realin janë kushtëzuar nga rënja në formë dhe dëmtimet e shumta.

Hazard debutoi me ekipin e parë të kombëtares belge në nëntor 2008 në moshën 17 vjeç në një ndeshje miqësore kundër Luksemburgut. Tre vite pas debutimit, Hazard shënoi golin e parë në një ndeshje kundër Kazakistanit. Ai përfaqësoi ekipin në tre edicione të FIFA Kupës së Botës (2014, 2018 dhe 2022) dhe dy edicione të UEFA Kampionatit Evropian (2016 dhe 2020). Në Kupën e Botës 2018, Hazard ishte protagonist, duke fituar Këpucën e Argjendë me Belgjikën që arriti rezultatin e tyre më të mirë në histori duke u renditur në vendin e 3të. Nga viti 2015 e deri në 2022, Hazard ishte kapiten i Belgjikës, e cila gjatë kësaj kohe ishte në vendin e parë në ranglistën e FIFAs.[16][17]

Jeta e hershme

Hazard lindi në La Louvière dhe u rrit në Braine-le-Comte. Mamaja e tij, Carine, dhe babai, Thierry, kanë qënë të dy futbollist. Babai i tij e shpenzoi pjesën më të madhe të karrierës te klubi gjysëm profesionist La Louvière, në ligën e dytë belge.[18] Ai luante si mesfushor mbrojtës. Mamaja e tij ka luajtur si sulmuese në ligën e parë belge për femra, dhe ndaloi së luajti futboll kur ajo ishte 3 muajshe shtatzan me Edenin.[19] Pasi mbaruan karrerën e tyre si futbollist, të dy prindërit e Hazard u bënë mësues futbolli.[18] Thierry u tërhoq nga ky pozicion në vitin 2009 në mënyrë që ti kushtoj më shumë vëmëndje fëmijëve të tij.[18]

Eden Hazard është vëllai më i madh nga katër vëllezërit e familjes Hazard. Ai ka tre vëllezër, që të gjithë janë futbollist, duke përfshirë Thorganin, i cili u bashkua me Çelsin në vitin 2012, ku më parë ka qënë pjestar i akademisë së RC Lens, që është skuadra rivale më e madhe e Lille.[20][21][22] Vëllezërit e tjerë më të vegjël të Edenit janë Kylian dhe Ethan. Në korrik 2013, Kylian u transferua te White Star Bruxelles, kurse Ethan aktualisht luan me ish klubin e fëmirisë së Edenit, Tubize.[20][23][24]

Eden Hazard dhe tre vëllezërit e tij u rritën në një ambient të rehatshëm me prindërit e tyre, të cilët i siguruam çdo gjë të nevojëshme për t'u bërë futbollista të klasit botëror.[25] Familja e tij jetonte "jo më shumë se tre metra" larg nga një fushë stërvitje dhe vëllezërit e tij shpesh merrnin guximim që të luanin atje në menyrë që të praktikonin aftësitë e tyre futbollistike.

Karriera me klube

Karriera e herëshme

Hazard filloi të luante futboll me klubin e qytetit Royal Stade Brainois që në moshën 4 vjeç. Gjatë kohës së tij në klub, një nga trajnerët e pëshkroi atë si një lojtar të talentuar, duke thënë: "Ai di gjithçka. Unë nuk kam asgjë për të mësuar atij."[26] Hazard kaloi më pas te Tubize pas tetë vitesh te Royal. Gjatë kohës së tij te Tubize, Hazard ra në sy të vëzhguesit të klubit elitar OSC Lille, gjatë kohës ku ai dhe skuadra e tij po luanin në një turnament lokal. Raporti i vëzguesit të Lille bëri që drejtuesit e klubit të flisnin me babain e Edenit për t'i ofruar një kontratë profesionale.[27]

Prindërit e Hazard e pranuan ofertën e klubit francez duke shpresuar se në Francë do të kishte më shumë mundësi për t'u stërvitur. Babai i tij pranoi se vendimi për të transferuar Edenin, dhe më vonë vllain e tij Thorgan në Francë ishte vendimi më i mirë i mundshëm. Më pas shtoi: "Ata ishin shumë të afërt me njeri-tjetrin në shtëpi, dhe në të njëjtën kohë, ata u përshtatën në struktura ku mund të rriten si futbollist, sepse në Belgjikë, për fat të keq, nuk ka shumë mundësi për tu bërë futbollist."[19]

Lille

Hazard u bë pjesë e Lille në vitin 2005 dhe shpenzoi dy vitet e ardhshme duke u zhvilluar në shkollat sportive lokale të klubit, duke qënë se akademia e të rinjëve në atë nuk ishte funksionale.[28] Më 28 maj 2007, belgu firmosi një kontratë tre-vjeçare me klubin, e cila ishte e para për të si futbollist profesionist.[27] Në fillim të sezonit 2007–08, Hazard, në moshën 16 vjeç, fillimisht u bë pjesë e ekipit rezervë të Lille, e cila luante në Championnat de France amateur, niveli i katërt i futbollit francez. Ai gjithashtu u aktivizua me ekipin nën-18 në ligën e saj si dhe në Coupe Gambardella. Hazard bëri debutimin e tij me ekipin rezervë më 1 shtator duke u aktivizuar si zëvëndësues në humbjen 3–1 kundër Racing Club de France.[29] Ai luajti ndeshjen e parë si titullar një javë më vonë në një tjetër humbje, kësaj rradhe ndaj Lesquin.[30]

Më 14 nëntor, pasi kishte shpenzuar dy muajt e fundit duke luajtur me ekipin nën-18, Hazard u thirr në ekipin e parë nga trajneri Claude Puel, kjo për shkak të mungesës së disa lojtarëve që ishin të grrumbulluar me ekipet kombëtare. Ai i aktivizua si zëvëndësues në ndeshjen miqësore ndaj klubit belg Bruges dy ditë më vonë.[31] Belgu zhvilloi një paraqitje pozitive, gjë që bëri trajnerin Puel t'a përfshinte në listën e 18 lojtarëve për ndeshjen e kampionatit kundër Nancy më 24 nëntor.[32] Ai arriti të debutonte si profesionist në këtë ndeshje, duke u aktivizuar si zëvëndësues në minutën e 78të.[33]

Pas kësaj, Hazard u rikthye me ekipin rezervë, për të cilin luajti përgjatë muajit dhjetor. Pas pushimeve dimërore, ai u rikthye në ekipin e parë dhe gjatë muajit janar u aktivizua si zëvëndësues në ndeshjet e kampionatit kundër Metz,[34] Sochaux,[35] dhe Paris Saint-Germain.[36] Pas ndeshjes me PSG-në, Hazard u rikthye në nivelin amator si dhe njëkohësisht luajti edhe me ekipin nën-18. Më 17 maj, ai shënoi golin e parë në nivelin amator në fitoren 3–2 kundër Vitré.[37] Hazard e mbylli karrierën e tij në nivelin amator me një gol në njëmbëdhjetë ndeshje, duke ndihmuar ekipin e tij të arrinte një vend të pestë në kampionat.[38][39]

2008–2010: Sezoni debutues dhe suksesi personal

Hazard mori fanellën me numrin 26 në fillim të sezonit 2008–09; ai kishte luajtur me numrin 33 në sezonin e kaluar. Trajneri i ri Rudi Garcia e promovoi belgun në ekipin e parë përfundimisht. Në muajt e parë ai u aktivizua zakonisht si zëvëndësues, përfshirë edhe në ndeshjen ndaj Auxerre më 20 shtator: ai shënoi golin e parë si profesionist në këtë ndeshje në minutën e 88të, për t'i dhënë barazimin ekipit, që në fund fitoi me rezultatin 3–2 falë një goli në minutat shtesë nga Tulio de Melo.[40] Ky gol e bëri atë golashënuesin më të ri në historinë e klubit.[7] Katër ditë më vonë, ai luajti ndeshjen e parë si titullar në një ndeshje të Kupës së Ligës kundër Montpellier, me Lille e cila u eliminua nga kompeticioni me penallti.[41] Pasi u aktivizua si zëvëndësues në pesë ndeshjet e rradhës në kampionat, më 15 nëntor, Hazard u aktivizua për herë herë të parë si titullar në ndeshjen ndaj Saint-Étienne, duke shënuar një nga tre golat e fitors 3–0.[42] Performancat e tij pozitive në gjysmën e parë të sezonit bënë që klubi t'i ofronte rinovimin e kontratës me tre vite të tjera, të cilën Hazard e nënshkroi zyrtarisht më 18 nëntor.[43]

Pasi i luajti ndeshjet e muajit dhjetor si zëvëndësues, ai u rikthye si titullar në janar. Në shkurt, ai shënoi golin e fitores në ndeshjen e kampionatit kundër Sochaux.[44] Në ndeshjen e raundit të 16-tave të Kupës së Francës, Hazard shënoi në një fitore 3–2 kundër kampionëve në fuqi të Lyonit.[45] Në dhjetë ndeshjet e fundit të kampionatit, Hazard luajti si titullar në tetë prej tyre dhe ndihmoi ekipin t'a mbyllte sezonin në vendin e pestë, duke u kualifikuar në edicionin e parë të UEFA Ligës së Evropës. Pas përfundimit të sezonit, ai u nderua me çmimin "UNFP Lojtari i Ri i Vitit", duke u bërë lojtari i parë jo-francez që e fiton këtë çmim.[8]

Pas përfundimit të sezonit 2008–09, Hazard ishte në qëndër të vëmëndjes mediatike në lidhje me statusin e tij në merkaton verore. Pavarësisht se presidenti Michel Seydoux deklaroi se lojtari nuk ishte në shitje dhe se do të qëndronte në klub të paktën edhe një sezon, shumë klube shfaqën interes për lojtarin.[46][47] Disa nga klubet e interesuara për shërbimet e tij ishin Arsenal Manchester United, Inter, Barcelona dhe Real Madrid. Francezi Zinedine Zidane i sygjeroi lojtarit të firmoste me Los Blancos.[48][49]

Hazard e nisi sezonin 2009–10 në mënyrë pozitive duke shënuar në ndeshjen e parë zyrtare të Lille. Ky gol erdhi në fitoren 2–0 kundër ekipit serb FK Sevojno në ndeshjen e parë të raundit të tretë kualifikues të Ligës së Evropës.[50] Më 27 gusht, ai shënoi golin e dytë evropian në karrierë në ndeshjen e kthimit të raundit play-off kundër Genk. Lille fitoi ndeshjen 4–2 dhe u kualifikua në fazën e grupeve me rezultatin e përgjithshëm 6–3.[51]

Hazard ishte protagonist në fazën e grupeve; më 22 tetor, ai shënoi një gol në fitoren e rëndësishme 3–0 ndaj klubit italian Genoa. Ai e shënoi golin në minutën e 84të, dhjetë minuta pasi kishte hyrë si zëvëndësues, duke mposhtur portierin me një gjuajtje jashtë zone pasi dribloi gjashtë lojtarë kundërshtar.[52] Pas kësaj, ai kontriboi në fitoren 5–1 në shtëpi ndaj ekipit çek Slavia Prague – krosimi i tij solli golin e parë të takimit, një autogol nga Marek Suchý.[53]

Më 20 dhjetor, Hazard shënoi golin e parë të sezonit në kampionat në suksesin 3–0 kundër Le Mans; ai gjithashtu asistoi dhe dy golat e tjerë.[54] Më 30 janar, ai shënoi golin e vetëm në Derby du Nord kundër ekipit rival Lens.[55] Pesë ditë më vonë, Lille njoftoi se Hazard kishte firmosur një kontratë të re me klubin deri në qershor 2014.[56] Më 11 mars, Hazard shënoi golin e vetëm të Lille në fitoren ndaj Liverpoolit në ndeshjen e parë të raundit të 16-tave të Ligës së Evropës; goli erdhi me një goditje dënimi në minutën e 83të.[57] Tre javë më pas, ai asistoi dy herë në fitoren 4–1 të ekipit ndaj rivalëve për titull Montpellier.[58] Hazard u shpall lojtari i muajit mars i Ligue 1 falë performancave të tij pozitive përgjatë muajit.[59]

Më 29 prill, Hazard u nominua për çmimin UNFP Lojtari i Vitit i Ligue 1. Ai gjithashtu u nominua për të dytin sezon rresht për çmimin Lojtari i Ri i Vitit.[60] Më 9 maj, Hazard u shpall fituesi i çmimit Lojtari i Ri i Vitit për të dytin sezon rresht. Ai u bë lojtari i parë në histori që nga themelimi i çmimit në vitin 1994 që shpallet fitues dy herë.[8]

2010–2011: Triumfi në Ligue 1 dhe Coupe de France

Hazard e nisi sezonin 2010–11 duke luajtur si titullar në gjashtë ndeshjet e para të ekipit në Ligue 1, si dhe në ndeshjet e Ligës së Evropës. Ai shënoi golin e parë të sezonit më 29 gusht në barazimin 1–1 ndaj Nice.[61] Në fund të muajit shtator, Hazard pati luhatje në formë dhe nuk kishte vazhdimësi në performancat e tij, duke bërë që trajneri Garcia t'a ulte në stol me qëllim për t'i lejuar lojtarit "të marrë frymë dhe të kuptojë se performancat e tij nuk ishin pozitive."[62] Hazard gjithashtu komentoi në lidhje me formën e tij, duke thënë: "Dy muajt e parë ishin pak të vështirë. Nuk mund të them që fillova të kisha dyshime në aftësitë e mia, por kalova një periudhë disi të vështirë."[63]

Më 7 tetor, trajneri i kombëtares belge, Georges Leekens, i pyetur në lidhje me uljen e Hazard në stol te Lille në kohët e fundit, deklaroi se lojtari duhet të punonte më shumë fizikisht dhe mendërisht për të rifituar formën e vitit të kaluar.[63] Ndihmësi i tij, Marc Wilmots, shtoi se Hazard shpesh ka shfaqur një mentalitet dembeli gjatë seancave stërvitore me ekipin kombëtar.[64] Një ditë më pas, Garcia j'u përgjigj komenteve të Leekens duke thënë se ato ishin të "tepruara", duke shtuar se Hazard "është vetëm 19 vjeç" dhe se ai "ende mund të përmirësohet në të gjitha fushat."[65] Hazard reagoi disa muaj më pas në lidhje me komentet e Leekens dhe Garcias, duke thënë: "Mësova shumë gjatë këtyre javëve nga ana mentale. Dhe që atëherë gjërat janë përmirësuar. Një pjesë e meritës është e ekipit kombëtar – Mora shumë nga të qënit pjesë e saj."[63]

Pas rikthimit nga ekipi kombëtar, Hazard shënoi golin e dytë të sezonit në fitoren 3–1 ndaj kryesuesve të kampionatit Brest.[66] Më 21 nëntor, ai asistoi të dy golat e Lille në suksesin ndaj Monacos.[67] Kjo fitore vazhdoi të zgjasë rekordin pa humbje të ekipit, që mori kryesimin e kampionatit më 5 dhjetor pas një fitoreje të jashtëzakonshme 6–3 kundër Lorient.[68] Në ndeshjen e parë pas ndërrimit të viteve, Hazard shënoi në fitoren 3–1 ndaj klubit amator Forbach në kupë,[69] e cila u pasua nga dy asiste për golat e Moussa Sow dhe Gervinhos në fitoren ndaj Nice në kampionat.[70]

Më 19 janar, ai shënoi golin e dytë të fitores 3–0 kundër Nancy.[71] Dy muaj më pas, Lille njoftoi se Hazard kishte rinovuar kontratën deri në vitin 2015; marrëveshja e re e bëri atë lojtarin më të paguar në Ligue 1.[72][73][74] Në ndeshjen e parë pas rinovimit të kontratës, Hazard shënoi në një fitore 2–1 në transfertë ndaj rivalit për titull Marsejës.[75] Goli u shënua me një gjuajtje me të majtën nga 35 metra distancë dhe regjistroi shpejtësinë 95 kmh.[76] Më 2 prill, Hazard luajti ndeshjen e tij të 100të në Ligue 1 në fitoren 3–1 kundër Caen, duke shënuar golin e dytë të ekipit.[77] Ky ishte goli i tij i dhjetë sezonal, duke barazuar rekordin e tij personal për numrin e golave në një sezon, si dhe kjo fitore forcoi pozitën e Lille si kryesuese e kampionatit me një diferencë prej tetë pikësh nga vendi i dytë.[78] Performancat e tij gjatë muajit mars u shpërblyen me çmimin UNFP Lojtari i Muajit, të cilën ai e fitoi për herë të dytë në karrierë.[79] Më 19 prill, Hazard shënoi një nga dy golat e fitores 2–0 kundër Nice në gjysëm-finalen e Coupe de France.[80] Kjo fitore e dërgoi ekipin në finale, e cila ishte e para në këtë kompeticion që nga viti 1955.[80] Më 7 maj, Hazard shënoi me goditje dënimi golin e vetëm të ndeshjes ndaj Nancy, duke e afruar më shumë Lille drejt titullit kampion.[81] Tre ditë më vonë, ai u nominua për çmimin Lojtari i Vitit i Ligue 1 për të dytin sezon rresht.[82]

Në finalen e kupës, Hazard luajti 89 minuta me Lille që fitoi minimalisht 1–0 ndaj Paris Saint-Germain.[83] Një javë më vonë Lille fitoi titullin e Ligue 1 pas një barazimi në transfertë ndaj të njëjtit kundërshtar; ky ishte titulli i parë për Lille që nga sezoni 1953–54 dhe dopieta e parë që nga sezoni 1945–46.[84][85] Sukseset në kupë dhe kampionat ishin të parat për Hazard si futbollist profesionist. Një ditë pas triumfit në kampionat, Hazard u emërua Lojtari i Vitit i Ligue 1, duke u bërë lojtari më i ri që e fiton këtë çmim.[86] Ai gjithashtu u përfshi në Ekipin e Vitit të Ligue 1 për të dytin sezon rresht.[10]

2011–2012: Sezoni i fundit në Francë

Hazard në aksion me Lille në vitin 2011.

Hazard mori fanellën me numrin 10 në nisje të sezonit 2011–12.[87] Ai shënoi në Trophée des Champions 2011 kundër Marsejës, në ndeshjen e parë zyrtare të sezonit, por Lille u mposht 5–4 duke humbur mundësinë të fitonte një tjetër trofe.[88] Më 10 shtator, Hazard shënoi një dopietë në fitoren 3–1 në transfertë kundër Saint-Étienne, duke regjistruar golat e parë në kampionat.[89][90] Katër ditë më vonë, belgu bëri debutimin e tij në UEFA Ligën e Kampioneve në barazimin 2–2 kundër CSKA Moskvës në fazën e grupeve.[91]

Në ndeshjen e rradhës në kampionat, Hazard shënoi një penallti në barazimin 2–2 kundër Sochaux.[92] Tre ditë më vonë, ai shënoi golin e vetëm të ekipit të tij në një tjetër barazim, këtë herë ndaj Bordeaux.[93] Pas dy muajsh pa shënuar, më 3 dhjetor, Hazard hyri në fushë si zëvëndësues dhe shënoi një gol me penallti në stilin Panenka në fitoren kundër Ajaccios.[94][95] Dy ditë më vonë, ai u nominua për çmimin UEFA Ekipi i Vitit për vitin kalendarik 2011.[96] Në ndeshjen e fundit të Lille para pushimeve të dimrit, Hazard shënoi golin e tretë të ekipit të tij në barazimin 4–4 ndaj Nice; me këtë gol, ai barazoi rekordin personal të numrit të golave të shënuar në një sezon në kampionat.[97] Ai j'a dedikoi golin ish lojtarit të akademisë së klubit, Molami Bokoto, i cili kishte ndërruar jetë një ditë më parë.[98][99] Më 3 mars, ai shënoi një dopietë në barazimin 2–2 kundër Auxerre.[100]

Hazard vazhdoi me performancat mbreslënëse drejt përfundimit të sezonit; ai fillimisht shënoi dhe asistoi në fitoren 4–0 kundër Valenciennes më 18 mars,[101] e cila u pasua nga një tjetër gol dhe asist në ndeshjet ndaj Evian dhe Toulouse.[102][103][104] Më 15 prill, Hazard luajti ndeshjen e tij të 100të rresht në Ligue 1,[105] e cila vazhdon të jetë ende një rekord, në fitoren 4–1 kundër Ajaccio; ai shënoi një gol si dhe asistoi një tjetër.[106] Më 29 prill, në një ndeshje vendimtare në kampionat ndaj Paris Saint-Germain, Hazard shënoi penalltinë e tij të nëntë sezonale për t'i dhënë ekipit barazimin, pas golit të shënuar nga Javier Pastore. Pas kësaj, belgu mori pjesë në aksionin e golit të fitores, duke asistuar sulmuesin Nolan Roux me një krosim në stilin Rabona.[107][108]

Më 28 prill, Hazard u nominua për çmimin Lojtari i Vitit i Ligue 1 për të tretin sezon rresht.[109] Dy javë më vonë, ai u shpall fitues i çmimit, duke mposhtur konkurentë si Olivier Giroud dhe Younès Belhanda.[110] Ai u bë lojtari i dytë pas portugezit Pauleta që e fiton këtë çmim në dy sezone rresht.[111] Ai gjithashtu u përfshi në Ekipin e Vitit për të tretin sezon rresht. Më 20 maj, Hazard luajti ndeshjen e tij të fundit si futbollist i Lille në fitoren 4–1 kundër Nancy; në këtë ndeshje, ai regjistroi tregolëshin e tij të parë si profesionist.[112]

Chelsea

Më 4 qershor 2012, Çelsi njoftoi zyrtarisht në uebfaqen e saj se kishte arritur një marrëveshje me Lille për transferimin e Hazard. Mesfushori ra dakord për kushtet personale dhe kaloi vizitat mjeksore. Shuma e transferimit u raportua të ishte 32 milion £.[11] Pas marrëveshjes, Hazard deklaroi: "Jam shumë i lumtur që më në fund mbërrita këtu. Është një klub i mrekullueshëm dhe mezi po pres të filloj."[113] Ai mori fanellën me numrin 17 e cila më parë ishte mbajtur nga mbrojtësi portugez José Bosingwa.[114]

2012–2013: Sezoni debutues dhe trofeu i parë

Hazard në aksion me Çelsin, shtator 2012.

Hazard bëri debutimin e tij zyrtar më 12 gusht në ndeshjen e FA Community Shield 2012 kundër Manchester City; blutë u mposhtën 3–2 në Villa Park.[115] Një javë më pas, ai bëri debutimin e tij në Premier Ligë në suksesin 2–0 kundër Wigan Athletic në DW Stadium; në këtë ndeshje ai asistoi golin e Branislav Ivanović si dhe fitoi një penallti që u shënua nga Frank Lampard.[116][117] Ndeshja e tij e parë në Stamford Bridge erdhi më 22 gusht në suksesin 4–2 kundër Reading; ai fitoi një tjetër penallti, e cila u shënua sërisht nga Lampard, si dhe asistoi golat e Gary Cahill dhe Branislav Ivanović.[118][119] Hazard shënoi golin e parë me Çelsin tre ditë më vonë në fitoren 2–0 kundër Newcastle United në kampionat.[120]

Hazard bëri debutimin e tij në Ligën e Kampioneve në ndeshjen hapëse të fazës së grupeve kundër Juventusit.[121] Gjatë muajit dhjetor, Hazard shënoi në dy ndeshje rresht, respektivisht në fitoren 5–1 kundër Leeds United në Kupën e Ligës,[122] dhe në fitoren 8–0 kundër Aston Villës në kampionat.[123] Më 13 janar 2013, Hazard shënoi një gol me të majtën nga 25 metra distancë në triumfin 4–0 kundër Stoke City, e cila pësoi humbjen e parë në shtëpi për këtë sezon.[124] Ai shënoi sërisht në ndeshjen e rradhës me një tjetër gjuatje të bukur nga distanca me Çelsin që mori një barazim 2–2 kundër Southampton.[125]

Më 23 janar, ai u përjashtua me karton të kuq në gjysëm-finalen e dytë të Kupës së Ligës kundër Swansea City për një veprim në dukje antisportiv; ai gjuajtji një top i cili ishte poshtë trupit të kapësit të topave, i cili ishte shtrirë në tokë për të vonuar lojën. Çelsi e humbi ndeshjen 2–0.[126][127] Pas ndeshjes, lojtari deklaroi në Chelsea TV se ai dhe kapësi i topave i kishin kërkuar falje njeri-tjetrit.[128] Më pas u zbulua se kapësi i topave, një djal 17-vjeçar, e kishte planifikuar përpara ndeshjes vonimin e lojës me qëllim.[129] Ai u rikthye nga pezullimi më 9 shkurt dhe shënoi një nga golat e fitores 4–1 kundër Wigan Athletic në shtëpi.[130]

Më 21 shkurt, Hazard u aktivizua si zëvëndësues kundër Sparta Pragës dhe shënoi golin e barazimit me një inkursion personal, duke kualifikuar Çelsin në raundin e 16-tave me rezultatin e përgjithshëm 2–1.[131][132] Ai u aktivizua sërisht si zëvëndësues në një ndeshje çerek-finale të Kupës FA kundër Manchester United, në momentin që Çelsi ishte duke humbur 2–0; ai shënoi një gol si dhe asistoi tjetrin me blutë që morën një barazim 2–2 në Old Trafford, duke vendosur ndeshjen përsëritëse në Stamford Bridge.[133] Më 17 mars, Hazard u shpall lojtari më i mirë i fitores 2–0 kundër West Ham United, fillimisht duke asistuar golin e 200të të Lampard me klubin dhe më pas duke shënuar me një inkursion personal.[134] Më 11 maj, në Villa Park, Hazard asistoi dopietën e Lampard, duke bërë që anglezi të thyente rekordin e Bobby Tambling si golashënuesi më i mirë në historinë e klubit.[135] Megjithatë, ai u dëmtua gjatë ndeshjes duke bërë që të humbiste finalen e Ligës së Evropës.[136] Hazard e mbylli sezonin debutues me Çelsin duke shënuar 13 gola në të gjitha kompeticionet.

2013–2015: Fitimi i kampionatit dhe suksesi personal

Një nga ndeshjet e para të Çelsit për sezonin e ri ishte ajo e UEFA Super Kupës 2013 kundër Bayern München më 30 gusht, ku Hazard mori pjesë në aksionin e golit të parë si dhe shënoi të dytin, por Çelsi nuk e ruajti dot avantazhin dhe në fund u mposht 5–4 në gjuajtjet e penalltive.[137] Në muajin tetor, ai shënoi të tretin e fitores 3–1 kundër Norwich City në Carrow Road,[138] e cila u ndoq nga një dopietë dhe asist në suksesin 4–1 kundër Cardiff City në të njëjtin kompeticion.[139] Pas kësaj, ai regjistroi golin e pestë të sezonit në fitoren vendimare 3–0 në transfertë kundër Schalke 04 në fazën e grupeve të Ligës së Kampioneve.[140] Në fund të muajit, Hazard ishte në listën e 23 lojtarëve të nominuar për çmimin prestigjoz FIFA Topi i Artë, i cili i jepet atij që votohet si futbollisti më i mirë i vitit.[141]

Hazard duke luajtur kundër Galatasaray në Ligën e Kampioneve në shkurt 2014.

Më 9 nëntor, Hazard asistoi golin e parë të ndeshjes kundër West Bromwich Albion, e cila u shënua nga Samuel Eto'o. Megjithatë, Çelsi e gjeti veten në disavantazh 2–1, por Hazard shënoi një penallti në minutën e fundit për t'i dhënë ekipit një pikë.[142] Më 4 dhjetor, ai shënoi një dygolësh në fitoren 4–3 kundër Sunderland;[143] pas ndeshjes, trajneri José Mourinho deklaroi se Hazard zhvilloi ndeshjen e tij më të mirë të sezonit.[144] Trajneri i Sunderlandit Gus Poyet gjithashtu e lavdëroi belgun për ndikimin që pati në lojë, duke thënë: "Ai ishte i jashtëzakonshëm. Si trajner nuk jam ndeshur më parë me një si ai."[145]

Më 26 dhjetor, Hazard shënoi golin e vetëm të ndeshjes kundër Swansea City.[146] Në ndeshjen e rradhës në kampionat, Hazard shënoi një gol të bukur nga distanca në suksesin 2–1 në shtëpi kundër Liverpool.[147] Pas performancës mbreslënëse që zhvilloi në fitoren minimale 1–0 kundër rivalit për titull Manchester City më 4 shkurt 2014, Mourinho deklaroi se Hazard ishte lojtari i ri më i mirë në botë.[148][149] Katër ditë më pas, belgu shënoi tregolshin e parë në Premier Ligë në një ndeshje kundër Newcastle United në Stamford Bridge.[150]

Më 27 prill, Hazard u shpërblye për performancat e tij nën drejtimin e Mourinhos duke u shpallur fituesi i çmimit PFA Lojtari i Ri i Vitit. Ai gjithashtu u rendit i dyti mbrapa uruguajianit Luis Suárez për çmimin PFA Lojtari i Vitit i Lojtarëve.[151] Pas eliminimit të Çelsit nga Liga Kampioneve nga Atlético Madridi, Hazard deklaroi se ekipi funksiononte vetëm me kundër-sulme.[152] Mourinho j'u përgjigj kësaj deklarate duke thënë se Hazard nuk është "mendërisht gati" për të ndihmuar ekipin në mbrojtje, duke e fajsuar për golin e parë të pësuar.[152] Në maj, ai u votua si Lojtari i Vitit i Çelsit në sezonin e dytë në Stamford Bridge.

Pas largimit të Juan Matës nga klubi në janar 2014, Hazard j'u dha fanella me numrin 10 para fillimit të sezonit 2014–15.[153] Më 5 tetor, ai fitoi një penallti kundër Arsenalit pasi u pengua në mënyrë të gabuar në zonë nga Laurent Koscielny. Ai e mori përsipër penalltinë vetë dhe shënoi golin e parë të fitores 2–0 kundër The Gunners. Humbja e Arsenalit e bëri Çelsin ekipin e vetëm pa humbje në kampionat për këtë sezon.[154] Kjo ishte penalltia e tij e 16të e shënuar nga 16 të marra, duke mbajtur rekordin 100%. Ai u bë gjithashtu lojtari i vetëm në Evropë që kishte marrë 15 ose më shumë penallti dhe i kishte shënuar të gjitha.[155]

Hazard duke luajtur kundër Liverpoolit në gjysëm-finalen e Kupës së Ligës në janar 2015.

Golat e tij të parë në Ligën e Kampioneve erdhën më 21 tetor në suksesin 6–0 kundër ekipit slloven Maribor në fazën e grupeve.[156] Në ndeshjen e kthimit në Slloveni, Hazard fitoi një penallti në minutën e 85të, por kësaj rradhe gjuajtja e tij u prit nga portieri veteran Jasmin Handanović, me Çelsin që mori vetëm një barazim 1–1.[157] Hazard shënoi një nga dy golat e fitores kundër Hull Cityt në kampionat më 13 dhjetor; kjo ishte një nga dy golat me kokë që ai kishte shënuar në karrierë.[158] Goli me kokë surprizoi shumë veta, madje edhe Mourinhon, i cili deklaroi: "U surprizova që ai shënoi me kokë. Ai kërcen shumë por zakonisht i mbyll sytë. Prandaj u surprizova, por ishte vërtet gol i bukur."[159]

Më 12 shkurt 2015, Hazard firmosi një kontratë të re për pesë vite e gjysëm me klubin.[160] Pas firmës, belgu deklaroi: "Kam firmosur një kontratë të re dhe jam shumë i lumtur sepse po luaj me një nga klubet më të mirë në botë."[161] Ai luajti 90 minuta të plota në finalen e Kupës së Ligës, në të cilën Çelsi mposhti Tottenhamin 2–0 në Wembley Stadium më 1 shkurt.[162]

Më 18 prill, Hazard shënoi golin e vetëm të fitores kundër Manchester United në shtëpi, duke mposhtur David de Gean pas një asisti me thembër të Oscar. Ai u shpall lojtari më i mirë.[163] Performancat e tij pozitive përgjatë sezonit bënë që Mourinho t'a konsideronte si "një nga tre lojtarët më të mirë në botë."[164] Më 26 prill, Hazard u shpall si lojtari më i mirë i sezonit nga kolegët e tij, duke fituar çmimin PFA Lojtari i Vitit i Lojtarëve.[165] Një javë më vonë, ai shënoi golin e vetëm të takimit kundër Crystal Palace, duke udhëhequr Çelsin drejt fitimit të Premier Ligës për herë të parë që nga viti 2010. Ai shënoi pas një penalltie që u prit nga Julián Speroni.[166]

Më 26 maj, Hazard u votua si Lojtari i Vitit i Çelsit për të dytin vit rresht. Ai u bë lojtari i pestë në historinë e klubit që e fiton këtë çmim dy herë rresht, pas Juan Matës, Frank Lampardit, Ray Wilkins, dhe John Hollins.[167]

2015–2016: Viti i zbrazëtisë

Hazard në aksion në ndeshjen e Ligës së Kampioneve kundër Dynamo Kyiv në tetor 2015.

Hazard pati një nisje të vështirë në sezonin 2015–16, duke humbur një penallti në ndeshjen kundër Maccabi Tel Aviv në fazën e grupeve të Ligës së Kampioneve.[168] Më 27 tetor, në ndeshjen e raundit të katërt të Kupës së Ligës kundër Stoke City në transfertë, Hazard ishte lojtari i vetëm që gaboi penalltinë e tij në gjuajtjet e penalltive, duke i shkaktuar eliminimin Çelsit; gjuajtja e tij u prit nga Jack Butland.[169] Hazard qëndroi pa shënuar për plot 2,358 minuta në 30 ndeshje në të gjitha kompeticionet; ai më në fund shënoi më 31 janar 2016 në fitoren 5–1 kundër Milton Keynes Dons në raundin e katërt të Kupës FA; ky gol, i shënuar me penallti, ishte i 50ti i tij si futbollist i Çelsit në të gjitha kompeticionet.[170]

Në shkurt, Hazard u vendos në qëndër të vëmëndjes pas deklaratës së tij se do të ishte "e vështirë t'i thoje jo" një kalimi te Paris Saint-Germain.[171] Ai nuk e gjeti golin në kampionat deri më 23 prill, datë në cilën ai shënoi dy herë në fitoren 4–1 kundër AFC Bournemouth; pas ndeshjes, trajneri i përkohshëm në detyrë Guus Hiddink këmbënguli se Hazard do vazhdonte të ishte pjesë e ekipit edhe për sezonin e ardhshëm.[171] Për të dytin sezon rresht, Hazard shënoi golin që vendosi fituesin e Premier Ligës; ai u aktivizua si zëvëndësues në ndeshjen në shtëpi ndaj Tottenhamit më 2 maj, dhe shënoi një golat e barazimit 2–2 të Çelsit, e cila e kishte mbyllur pjesën e parë në disavantazh të dyfishtë. Ky rezultat i siguroi Leicester City titullin kampion në dëm të Tottenhamit.[172] Nëntë ditë më pas, Hazard shënoi golin e katërt dhe të fundit në kampionat për këtë sezon në barazimin 1–1 kundër Liverpoolit në Anfield.[173]

2016–2018: Një tjetër titull i Premier Ligës dhe suksesi i parë në Kupën FA

Hazard e nisi sezonin e ri më 15 gusht duke shënuar një penallti në fitoren 2–1 kundër West Ham United në javën e parë të kampionatit.[174] Ai regjistroi 81 prekje të topit gjatë ndeshjes, si dhe u shpall lojtari më i mirë.[175] Më 27 gusht, ai u shpall sërisht lojtari më i mirë, këtë herë në suksesin 3–0 kundër Burnley, duke zhbllokuar rezultatin me një gol në minutën e 9të.[176] Më 5 shtator, pas përfundimit të votimit, Hazard u shpall Lojtari i Muajit i Premier Ligës me 41% të votave, por në fund ishte anglezi Raheem Sterling të cilit j'u dha çmimi nga një panel i Premier Ligës.[177]

Hazard gjatë një ndeshje në Premier Ligë kundër West Bromwich Albion në dhjetor 2016.

Më 15 tetor, Hazard dhe Diego Costa shënuan në fitoren 3–0 kundër kampionëve në fuqi Leicester City dhe j'a dedikuan golat shokut të skuadrës Willian, mamaja e të cilit kishte ndërruar jetë disa ditë më parë.[178] Tetë ditë më pas, ai shënoi të katërtin e fitores 4–0 kundër Manchester United, e drejtuar nga ish trajneri i tij Mourinho, duke barazuar numrin e golave të shënuar në kampionat sezonin e kaluar.[179] Ai vazhdoi formën e mirë me një gol dhe asist në fitoren 2–0 kundër Southampton; kjo ishte hera e parë që belgu kishte shënuar në tre ndeshje rresht në Premier Ligë.[180] Hazard më pas regjistroi dy gola të tjetë në fitoren 5–0 kundër Evertonit, duke u shpallur lojtari më i mirë për të tretë ndeshje rresht.[181] Më 18 nëntor, performancat e Hazard gjatë muajit tetor u shpërblyen, me belgun që u shpall lojtari i muajit i Premier Ligës.[182]

Më 26 dhjetor, Hazard udhëhoqi ekipin në fitoren 3–0 kundër Bournemouth, e cila ishte fitorja e 12të rresht, duke vendosur një rekord të ri klubi. Ai shënoi një nga golat e ndeshjes me penallti; ky gol ishte i 50ti i tij në Premier Ligë si lojtar i Çelsit, duke u bërë i gjashti në historinë e klubit që e arrin këtë gjë.[183] Më 20 prill 2017, Hazard u emërua në PFA Ekipin e Vitit për sezonin e katërt nga pesë që kishte luajtur gjithsej në Angli.[184] Dy ditë më vonë, Hazard shënoi disa mintua pasi ishte aktivizuar si zëvëndësues në fitoren 4–2 kundër ekipit rival Tottenham në gjysëm-finalen e Kupës FA në Wembley Stadium.[185]

Hazard duke luajtur kundër Newcastle United në Kupën FA në janar 2018.

Në fillim të verës, Hazard pësoi një dëmtim në kyçin e këmbës gjatë një seance stërvitore me ekipin kombëtar.[186] Ky dëmtim e mbajti jashtë fushave belgun për tetë javë, duke bërë që ai të humbiste të gjithë fazën përgatitore si dhe nisjen e sezonit të Premier Ligës.[187] Ai u rikthye në aksion më 25 gusht duke luajtur 75 minuta me ekipin nën-23.[188] Më 28 tetor, Hazard regjistroi golin e parë në kampionat për sezonin e ri në fitoren minimale 1–0 kundër Bournemouth.[189] Më 3 janar 2018, ai shënoi në barazimin 2–2 kundër ekipit rival Arsenal.[190] Shtatëmbëdhjetë ditë më pas, Hazard shënoi dy gola në fitoren komode 4–0 kundër Brighton & Hove Albion, duke arritur në kuotën e 100 golave në kampionat në karrierën e tij.[191]

Hazard luajti në finalen e Kupës FA 2018 kundër Manchester United, duke shënuar me penallti golin e vetëm të ndeshjes, me Çelsin e cila fitoi trofeun.[192]

2018–2019: Sezoni i fundit në Angli

Hazard me medaljen e fituesit të Ligës së Evropës, 29 maj 2019.

Hazard e nisi sezonin e ri më 26 gusht duke shënuar një penallti në fitoren 2–1 kundër Newcastle United.[193] Më 15 shtator, ai shënoi një tregolësh në triumfin 4–1 kundër Cardiff City.[194] Njëmbëdhjetë ditë më pas, Hazard u aktivizua si zëvëndësues në ndeshjen e raundit të tretë të Kupës së Ligës, duke shënuar një nga dy golat e fitores 2–1 me përmbysje të Çelsit në Anfield; ky ishte goli i gjashtë i tij në shtatë ndeshjet e para të sezonit 2018–19.[195] Ai i shënoi sërisht Liverpoolit në ndeshjen e rradhës, këtë herë në kampionat, duke arritur në kuotën e shtatë golave në tetë ndeshje.[196] Hazard vazhdoi të ishte protagonist gjatë këtij sezoni; më 16 dhjetor, ai shënoi dhe asistoi golin e Pedros në fitoren 2–1 kundër Brighton & Hove Albion në transfertë,[197] kurse tre ditë më pas kualifikoi ekipin në gjysëm-finalen e Kupës së Ligës në dëm të Bournemouth.[198] Hazard më pas regjistroi një dopietë në fitoren 2–1 kundër Watford në Boxing Day; i pari ishte goli i tij i 100të si lojtar i Çelsit dhe i 150ti në karrierë.[199]

Më 8 prill 2019, Hazard shënoi një gol me një inkursion personal kundër West Ham United, e cila u shpall si Goli i Muajit i Premier Ligës për prillin.[200] Më 9 maj, belgu shënoi penalltinë vendimtare në fitoren 4–3 me penallti kundër ekipit gjerman Eintracht Frankfurt në Stamford Bridge, duke dërguar Çelsin në finalen e UEFA Ligës së Evropës.[201] Në përfundim të kampionatit, Hazard u nderua me çmimin Organizatori i Sezonit, kjo falë 15 asisteve të arritura përgjatë sezonit.[202] Hazard u bë lojtari i katërt pas Thierry Henry, Matt Le Tissier dhe Eric Cantona që regjistron 15 gola dhe 15 asiste në një sezon të vetëm në Premier Ligë; ai ishte gjithashtu lojtari me më shumë gola/asiste në Premier Ligë për këtë sezon – 31.[203] Më 29 maj, Çelsi fitoi Ligën e Evropës pasi mposhti në finale Arsenalin 4–1, me belgun i cili shënoi dy gola dhe asistoi golin e Pedros.[13] Pas përfundimit të ndeshjes, Hazard deklaroi se me shumë mundësi kjo ishte ndeshja e tij e fundit si futbollist i Çelsit.[204]

Real Madrid

Hazard gjatë një ndeshje para-sezonale me Real Madridin në vitin 2019.

Transferimi

Më 7 qershor 2019, klubi spanjoll Real Madrid njoftoi transferimin e Hazard nga Çelsi. Belgu firmosi një kontratë deri në qershor 2024 dhe vlera e transferimit ishte 100 milion €, e cila mund të shkonte deri në 146 million € sëbashku me bonuset e tjera; lojtari do të përfitone 400,000 £ në javë.[14] Hazard u bë transferimi më i shtrenjtë i klubit pas Gareth Bale, i cili u ble në vitin 2013 për 101 milion €. Megjithatë, belgu mund të bëhej blerja më e kushtueshme e spanjollëve nëse do të arriheshin disa kritere në kontratën e tij.[205]

Hazard u prezantua zyrtarisht në Santiago Bernabéu më 13 qershor para 50,000 tifozëve, duke mos pasur numër në fanellë; ai kishte disa vite që mbante numrin 10 për Çelsin dhe Belgjikën, dhe madje pranoi se i kishte kërkuar Luka Modrić fanellën me numrin 10, por kroati kishte refuzuar.[206] Më 9 gusht, klubi konfirmoi se Hazard do të mbante fanellën me numrin 7, e cila më parë është mbajtur nga legjenda si Cristiano Ronaldo, Raúl dhe Emilio Butragueño.[207] Pasi firmosi me klubin, Hazard deklaroi: "Kam ëndërruar për këtë që kur isha i vogël, gjithmon kam qënë tifoz i Real Madridit." Ai listoi Zinedine Zidane si faktorin vendimtar për transferimin, duke shtuar se ai ka qënë gjithmon admirues i francezit.[208]

2019–2021: Dëmtimet e shumta dhe rënja e formës

Hazard mbërriti në qëndrën stërvitore të klubit jashtë forme dhe mbipeshë.[209][210] Ai debutoi më 14 shtator duke u aktivizuar si zëvëndësues në fitoren 3–2 kundër Levantes në kampionat.[211] Goli i tij i parë erdhi në fitoren 4–2 kundër Granadës, ndaj së cilës regjistroi edhe asistin e parë për golin e Luka Modrić.[212] Më 26 nëntor, Hazard pësoi një dëmtim në kyçin e këmbës në ndeshjen kundër Paris Saint-Germain në fazën e grupeve të Ligës së Kampioneve pas një ndërhyrje të ashpër nga shoku i tij i kombëtares Thomas Meunier.[213] Si pasojë e këtij dëmtimi ai humbi 16 ndeshjet e rradhës të Realit në të gjitha kompeticionet, përfshirë El Clásicon e parë të sezonit,[214] triumfin në Superkupën e Spanjës dhe të gjithë fushatën në Kupën e Mbretit, e cila u mbyll me një eliminim në çerek-finale nga Real Sociedadi.[215][216] Hazard e mbylli sezonin me 16 ndeshje në kampionat që u fitua nga Real Madridi për herë të herë të 35të.[217]

Më 31 tetor 2020, Hazard shënoi golin e tij të parë pas më shumë se një viti në fitoren 4–1 kundër Huescës; ky ishte gjithashtu goli i tij i parë për sezonin 2020–21.[218] Më 25 nëntor, ai shënoi golin e parë me Realin në Ligën e Kampioneve në fitoren 2–0 kundër Interit në San Siro.[219] Më 5 maj 2021, Hazard kërkoi falje pasi u pa duke qeshur me lojtarët e Çelsit Kurt Zouma dhe Édouard Mendy pas eliminimit të Real Madridit në gjysëm-finalen e kompeticionit.[220] Gjashtë ditë më vonë, ai shënoi golin e parë në tre muaj në ndeshjen kundër Seviljes, duke i dhënë ekipit një pikë të vlefshme në garën për titull me një gol me thembër në minutën e 96të.[221]

2021–2023: Triumfi në Ligën e Kampioneve, largimi dhe tërheqja nga futbolli

Në sezonin 2021–22, Hazard po luante mirë në ndeshjet e para, por u eklipsua nga Vinícius Júnior, i cili shënoi tre gola në dy ndeshjet e para të sezonit, duke bërë që trajneri Carlo Ancelotti t'i jepte vendin e titullarit brazilianit.[222] Marrëdhënja e belgut me trajnerin italian gjithashtu do të pësonte rënje me vazhdimin e sezonit.[223] Pas kësaj, Hazard pësoi një dëmtim dhe u infektua nga gastroenteriti.[224][225] Më 20 janar 2022, Hazard shënoi golin e parë të sezonit në ndeshjen e Kupës së Mbretit kundër Elches; goli i tij në minutën e 115të në kohën shtesë dërgoi ekipin në çerek-finalet e kompeticionit.[226] Më 25 mars, Real Madridi njoftoi se Hazard do t'i nënshtrohej operacionit për të hequr pllakën osteosintezike në fibulën e tij të djathtë.[227] Një muaj më pas, Hazard fitoi titullin e tij të dytë La Ligas pas fitores së Realit 4–0 kundër Espanyolit.[228] Më 28 maj, Hazard fitoi Ligën e Kampioneve për herë të parë në karrierën e tij, me Realin që mposhti në finale Liverpoolin 1–0; ai nuk luajti asnjë minutë.[15]

Në fillim të sezonit 2022–23, Hazard ishte i motivuar për të përmirësuar performancat dhe formën e tij, pasi sezonet e fundit në Madrid ishin zhgënjyes.[229] Më 6 shtator, ai asistoi golin e Luka Modrić dhe më pas shënoi golin e 200të në karrierë në fitoren 3–0 në transfertë kundër Celtic në ndeshjen hapëse të fazës së grupeve të Ligës së Kampioneve.[230] Pavarësisht nisjes premtuese të sezonit, Hazard zhvilloi paraqitje zhgënjyese në ndeshjet kundër Majorkës në La Liga dhe Shakhtar Donetsk në Ligën e Kampioneve, madje edhe kundër ekipit të kategorisë së katërt Cacereño në Kupën e Mbretit,[231] duke bërë që ai të përfundonte sërisht në stol.[232] Në mars 2023, Hazard zbuloi se marrëdhënja e tij me Ancelottin ishte "prishur tërësisht" dhe se ata "nuk flasin më me njëri-tjetrin".[233]

Më 3 qershor, Hazard dhe Real Madridi arritën një marrëveshje për mbylljen e kontratës para kohe, duke i dhënë fundit qëndrimit të tij në klub pas katër vitesh.[234] Gjatë qëndrimit të tij në Madrid, Hazard regjistroi 7 gola dhe 12 asiste në 76 ndeshje në të gjitha kompeticionet. Periudha e tij në Madrid u konsiderua një dështim, duke bërë që ai të etikohej si "dështimi më i madh në historinë e Real Madridit" dhe "një nga transferimet më të këqija të të gjitha kohërave".[235][236] Më 10 tetor, tre muaj pas largimit nga Madridi, Hazard njoftoi tërheqjen nga futbolli në moshën 32 vjeç.[237]

Karriera ndërkombëtare

Të rinjtë

Hazard konsiderohet si një nga lojtarët më të mirë belg të të gjitha kohërave.

Hazard luajti me disa ekipe moshash me Belgjikën, përfshirë ekipet nën-17 dhe -19. Ai ishte titullar i rregullt me ekipin nën-17, duke luajtur 17 ndeshje dhe shënuar dy gola. Ai luajti me ekipin në Kupën Toto, një turnament vjetor për të rinjë që u zhvillua në Austri, si dhe në UEFA Kampionatin Evropian 2007, e cila u zhvillua në Belgjikë. Në turnament, ai shënoi një nga golat e barazimit 2–2 kundër Holandës në fazën e grupeve.[238] Ndeshja u luajt në Tubize, vend ku Hazardi shpenzoi vitet e para si futbollist.[239] Hazard zhvilloi paraqitje mbreslënëse përgjatë turnamentit, duke u lavdëruar nga trajnerë të ndryshëm dhe media, e cila e krahasoi atë me legjendën belge Enzo Scifo.[240][241][242]

Belgjika u eliminua në gjysëm-finalen e kompeticionit nga Spanja 7–6 me penallti. Ata ishin disa minuta larg fitores pas autogolit të David Rochelës, në të cilën Hazard kishte kontributin e tij, por Spanja barazoi me Bojan Krkić dhe e dërgoi ndeshjen në kohën shtesë.[243] Belgjika e mbylli turnamentin në vendin e tretë, duke u kualifikuar automatikisht në Kupën e Botës nën-17 që u mbajt në Korenë e Jugut. Hazard u aktivizua në të tre ndeshjet e fazës e grupeve me Belgjikën e cila dështoi të avanconte më tej.

Pasi luajti me Belgjikën nën-17 në Kupën e Botës gjatë muajve gusht dhe shtator, Hazard filloi të thirrej nga ekipi nën-19 duke nisur nga muaji tetor. Debutimi i tij erdhi si zëvëndësues në një fitore 4–0 kundër Rumanisë në kualifikueset e UEFA Kampionatit Evropian nën-19.[244] Ai luajti edhe nē dy ndeshjet e tjera të grupit kundër dhe Islandës dhe Anglisë, me Belgjikën e cila u mposht në të dyja.[245][246] Këto rezultate e eliminuan Belgjikën nga kompeticioni. Për shkak se ishte lojtar nën moshë vitin e kaluar, Hazard vazhdoi të luante me ekipin nën-19 edhe në sezonin 2008–09. Gjatë kësaj kohe, Hazard vazhdoi të bëhej gjithnjë e më shumë i rëndësishëm për Lille, e cila e lejoi atë të luante vetëm në kualifikueset e UEFA Kampionatit Evropian 2009. Si rezultat i kësaj, ai humbi edicionin 2008 të SuperCupNI, e cila u luajtë gjatë fazës përgatitore të Lille.

Më 7 tetor 2008, Hazard shënoi golin e parë me ekipin nën-19 në fitoren 5–0 kundër Estonisë.[247] Tre ditë më vonë, ai shënoi një dopietë në barazimin 2–2 kundër Kroacisë.[248] Në raundin elite, Hazard ishte golashënuesi më i mirë i ekipit me tre gola. Ai shënoi golin e vetëm kundër Republikës së Irlandës në ndeshjen hapëse.[249] Hazard ishte protagonist në ndeshjen e dytë ku Belgjika shkatërroi Suedinë 5–0, duke shënuar një gol dhe asistuar dy të tjerë.[250] Në ndeshjen e tretë dhe të fundit, Belgjika kishte nevojë të fitonte kundër Zvicrës për t'u kualifikuar në turnament, por ata nuk shkuan më shumë se një barazim 1–1; Hazard shënoi golin e parë të ndeshjes në minutën e 21të.[251]

Ekipi i parë

2008–2012: Debutimi dhe vitet e para

Hazard u thirr për herë të parë në kombëtaren e parë më 18 nëntor 2008 nga trajneri René Vandereycken për ndeshjen ndaj Luksemburgut. Para se të debutonte me Belgjikën, Hazard u kërkua nga zyrtarët e Federatës Franceze të Futbollit për të luajtur me Francën pasi lojtari kishte të drejtën për të marrë pasaportën franceze. Hazard nuk j'u përgjigj kësaj ftese dhe më vonë deklaroi: Për shkak se kalova shtatë vite në Francë, ndihem 99% belg dhe 1% francez, por asnjëherë nuk më ka shkuar mëndja për pasaportën franceze."[252]

Hazard debutoi zyrtarisht në ndeshjen ndaj Luksemburgut duke u aktivizuar si zëvëndësues në minutën e 67të në vend të Wesley Sonck.[253] Ai u bë lojtari i tetë më i ri që debuton me ekipin kombëtar, në moshën 17 vjeç e 316 ditë.[254] Hazard luajti ndeshjen e tij të parë si titullar pas tre ndeshjeve paraardhëse si zëvëndësues më 12 gusht 2009 në humbjen 3–1 kundër Republikës Çeke në miqësore.[255] Trajneri Vercauteren dha dorëheqjen dhe u zëvendësua nga Dick Advocaat, me të cilin Hazard luajti ndeshjen e tij të parë të plotë me ekipin kombëtar, kundër Hungarisë. Belgjika fitoi 3–0, me Hazard i cili asistoi dy gola.[256]

Në maj 2010, Advocaat u zëvendësua si trajner nga Georges Leekens. Pasi luajti si titullar në tre ndeshjet e para nën drejtimin e trajnerit të ri, Hazard përfundoi në stol gjatë sezonit 2010–11. Leekens e justifikoi vendimin e tij duke kritikuar nivelin e punës së lojtarit gjatë seancave stërvitore si dhe neglizhimin e kontributit në mbrojtje gjatë ndeshjeve.[64][257] Pasi u aktivizua si zëvëndësues në dy ndeshjet e rradhës, Hazard u kthye si titullar në ndeshjen miqësore ndaj Rusisë në nëntor 2010; ai asistoi golin e Romelu Lukakut.[258]

Pasi luajti si titullar në barazimin 1–1 ndaj Finlandës në shkurt 2011, Hazard u ul në stol për ndeshjet e rëndësishme të kualifikueseve të UEFA Euro 2012 në mars 2011, me trajnerin Leekens i cili preferonte Nacer Chadli dhe Mousa Dembélé në krahët e sulmit.[259] Pas përfundimit të ndeshjeve, mediat franceze shtruan çështjen se pse Hazard po haste vështirësi me ekipin kombëtar dhe njëkohësisht po luante shkëlqyeshëm në Francë me Lille.[260] Marc Wilmots, ndihmës trajneri i ekipit kombëtar, j'u përgjigj raporteve të mediave duke deklaruar se "disa njerëz shohin vetëm cilësitë e Edenit", duke shtuar se "media franceze ndonjëhere verbohet nga momentet magjike të tij."[261]

Hazard luajti si titullar në ndeshjen e rradhës zyrtare të Belgjikës kundër Turqisë më 3 qershor 2011, duke u zëvëndësuar në minutën e 60të. I zhgënjyer me performancën e tij, Hazard shkoi menjëherë në dhomat e zhveshjes dhe më vonë u filmua nga kamerat në stadium nën prezencën e familjes së tij duke ngrënë një hamburger.[262] Pas episodit, e cila u bë e njohur me termin Burgergate në Belgjikë,[263] Hazard kërkoi falje për veprimin e tij. I pyetur në lidhje me reagimin e lojtarit pas zëvëndësimit, Leekens deklaroi se ai "është një lojtar i ri që bëri një gabim."[264]

Më 4 gusht, Leekens deklaroi se Hazard do të ndëshkohej për veprimin e tij në ndeshjen me Turqinë duke e pezulluar për ndeshjen miqësore ndaj Sllovenisë më 10 gusht, ndeshjen kualifikuese të Euro 2012 kundër Azerbajxhanit më 2 shtator dhe ndeshjen tjetër miqësore kundër Shteteve të Bashkuara katër ditë më vonë.[265] Më 9 gusht, grupi i menaxhimit të Hazard mbajti një konferencë për shtyp për mediat belge. Konferenca shpjegoi me detaje veprimin e Hazard në ndeshjen kundër Turqisë, kritioi vendimin për pezullimin e lojtarit me tre ndeshje si dhe kritikoi trajnerin Leekens për kritikat e shpeshta ndaj lojtarit.[266] Më 25 gusht, Leekens njoftoi se pezullimi i Hazard kishte përfunduar dhe se lojtari do të kthehej për ndeshjet e shtatorit.[267]

Më 7 tetor 2011, pothuajse tre vite pas debutimit me ekipin kombëtar, Hazard shënoi golin e parë në fitoren 4–1 kundër Kazakistanit.[268] Kjo fitore e vendosi Belgjikën në vendin e dytë në grupin e saj kualifikues për Euro 2012. Ata kishin nevojë për fitore në ndeshjen e fundit ndaj Gjermanisë për t'u kualifikuar në fazën play-off.[269] Hazard luajti 90 minuta të plota në ndeshjen ndaj Gjermanisë, pa mundur që të shmangë humbjen 3–1 në Düsseldorf.[270]

2013–2016: Kupa e Botës 2014 dhe Euro 2016

Hazard luajti nëntë ndeshje në fushatën e suksesshme të Belgjikës në kualifikueset e FIFA Kupën e Botës 2014, duke shënuar edhe dy gola.[271] Goli i parë erdhi më 22 mars 2013 në fitoren 2–0 kundër Maqedonisë së Veriut në Philip II Arena, duke shënuar me penallti, të cilën e fitoi vetë pas një ndërhyrje të gabuar nga Aleksandar Lazevski.[272] Goli i dytë erdhi po ndaj të njëjtit kundërshtar në ndeshjen e kthimit tre ditë më pas; goli i tij i dha fitoren minimale ekipit.[273]

Më 13 maj 2014, Hazard ishte pjesë e listës përfundimtare me 23 lojtarë që do të merrnin pjesë në Kupën e Botës 2014 në Brazil.[274] Ai asistoi golin e fitores të shënuar nga Dries Mertens në suksesin 2–1 kundër Algjerisë në ndeshjen e parë të grupit.[275] Në ndeshjen e dytë, ai asistoi golin e sulmuesit Divock Origi në suksesin minimal ndaj Rusisë.[276] Kjo fitore e kualifikoi Belgjikën në fazën me eliminim direkt, aty ku u eliminuan nga Argjentina në çerek-finale.[277]

Më 7 qershor 2015, Hazard luajti ndeshjen e tij të parë si kapiten për shkak të mungesës së Vincent Kompany në ndeshjen miqësore ndaj Francës, duke shënuar me penallti në fitoren 4–3 në Stade de France.[278] Ai fitoi një tjetër penallti më 3 shtator në ndeshjen kualifikuese të UEFA Euro 2016 kundër Bosnje dhe Hercegovinës, pas një ndërhyrje nga Ognjen Vranješ; ai e ekzekutoi vetë penalltinë, duke mposhtur shokun e skuadrës te Çelsi Asmir Begović dhe duke i dhënë fitoren Belgjikës 3–1 me përmbysje.[279] Tre ditë më vonë, ai shënoi golin e fitores katër minuta nga fundi në ndeshjen e rradhës kualifikuese kundër Qipros.[280] Më 10 tetor, Hazard shënoi një tjetër penallti, këtë herë në triumfin 4–1 kundër Andorrës. Kjo fitore vulosi kualifikimin e Djajve të kuq në Euro 2016, e cila ishte turnamenti i parë madhor që ata merrnin pjesë pas 16 vitesh.[281]

Hazard u emërua kapiten I Belgjikës për Euro 2016 për shkak të mungesës së Kompany.[282] Ai shënoi një gol falë një inkursioni personal në fitoren 4–0 kundër Hungarisë në raundin e 16-tave.[283] Belgjika më pas u eliminua në çerek-finale nga Uellsi.[284] Hazard e mbylli turnamentin si asistuesi më i mirë me katër asiste sëbashku me uellsianin Aaron Ramsey.[285]

2017–2018: Shiriti i kapitenit dhe fushata e Kupës së Botës 2018

Hazard si kapiteni i ekipit, duke luajtur në Kupën e Botës 2018, ku Belgjika arriti rezultatin më të mirë duke përfunduar e treta.[286]

Hazard u vendos kapiteni i Belgjikës për Kupën e Botës 2018 në Rusi.[287] Në ndeshjen e parë kundër Panamasë, ai asistoi golin e tretë të shënuar nga Lukaku në një fitore 3–0 për Belgjikën.[288] Pas kësaj, ai shënoi një dygolësh në fitoren kundër Tunizisë në ndeshjen e dytë.[289] Goli i tij i parë me penallti në minutën e 6të, ishte goli më i shpejtë i Belgjikës në një Kupë Bote.[290] Ai gjithashtu u shpall edhe lojtari më i mirë i ndeshjes për performancën e tij.[291] Hazard nuk luajti në ndeshjen e tretë të grupit, pasi ai sëbashku me tetë titullarë të tjerë që kishin luajtur në dy ndeshjet e para, u lanë pushim nga trajneri Roberto Martinez.[292] Në fitoren 3–2 të Belgjikës kundër Japonisë në raundin e 16-tave, Hazard ishte vendimtar në përmbysjen e dy golave distantazh; Belgjika u bë ekipi i parë në 52 vite që fiton pas një disavan.tazhi prej dy golash në një ndeshje me eliminim direkt në Kupën e Botës.[293] Për të dytën ndeshje rresht, ai u zgjodh lojtari më i mirë i ndeshjes nga sponsorët e FIFA-s.[294]

Hazard vazhdoi me performancat e tij pozitive gjatë turnamentit, duke ndihmuar Belgjikën të arrinte gjysëm-finalen e saj të dytë në histori pas një fitoreje 2–1 ndaj pesë herë kampionëve të kompeticionit Brazilit.[295] Në atë ndeshje, ai vendosi rekordin për numrin e driblimeve të suksesshme në një ndeshje të Kupës së Botës me dhjetë të tilla 10 driblime; ai theu rekordin e vendosur në vitin 1966.[296][297] Në gjysëm-finale, Belgjika u mposht me rezultatin minimal 1–0 nga Franca në një ndeshje të balancuar.[298] Më 14 korrik, në finalen e vogël kundër Anglisë, Hazard u shpall sërisht lojtari më i mirë për herë të tretë duke kontribuar në një fitore 2–0; me këtë fitore, Belgjika e mbylli turnamentin në vendin e tretë, duke siguruar rezultatin e saj më të mirë në histori.[299]

Në përfundim të turnamentit, Grupi i Studimeve Teknike të FIFA-s e zgjodhi Hazardin si lojtarin e dytë më të mirë të turnamentit, duke i dhuruar çmimin Topi i Argjendë.[300] Ai shënoi tre gola dhe asistoi dy të tjerë gjatë turnamentit, si u zgjodh lojtari i ndeshjes në tre raste – më shumë se çdo lojtar tjetër.

2019–2022: Vitet e fundit dhe tërheqja

Hazard luajti ndeshjen e tij të 100të në mars 2019 në fitoren 2–0 në transfertë kundër Qipros në kualifikueset e Euro 2020; ai shënoi golin e dytë të ekipit.[301][302] Hazard vazhdoi të ishte kapiten i ekipit gjatë fushatës kualifikuese; Belgjika u bë ekipi i parë që u kualifikua në turnament.[303] Në maj 2021, ai ishte pjesë e listës përfundimtare me 26 lojtar që do të luanin në turnament.[304] Hazard luajti në tre nga pesë ndeshjet e ekipit gjatë turnamentit; ai asistoi golin e fitores të Kevin De Bruyne në ndeshjen ndaj Danimarkës.[305] Ai mungoi në ndeshjen çerek-finale ndaj Italisë për shkak të një dëmtimi, me Belgjikën e cila pësoi një eliminim nga turnamenti.[306]

Hazard u aktivizua në katër ndeshje në fushatën kualifikuese të FIFA Kupën e Botës 2022, duke shënuar një gol në fitoren 3–0 kundër Republikës Çeke. Ai gjithashtu asistoi një nga golat e fitores 5–2 kundër Estonisë.

Më 7 dhjetor 2022, pas eliminimit të Belgjikës nga Kupa e Botës, Hazard njoftoi tërheqjen nga futbolli ndërkombëtar.[307]

Profili i lojtarit

Stili i lojës

Hazard në duel kundër mbrojtësve të Norwich City, tetor 2012.

Hazard luante zakonisht si mesfushor sulmues ose anësor, dhe konsiderohej si "talenti më i jashtëzakonshëm i Evropës" kur ishte në vitet e para të karrierës.[308] Hazard luante si anësor te Lille nën drejtimin e trajnerit Garcia në formacionin 4–3–3, duke ndryshuar shpesh krahët pasi është i aftë të luaj me të dyja këmbët. Në sezonin 2011–12, pas largimit të organizatorëve Yohan Cabaye dhe Gervinho, trajneri Garcia i ndryshoi pozicionin belgut, duke e aktivizuar si mesfushor sulmues në qëndër, duke pasur lirinë për t'u zhvendosur në krahë nëse ishte e nevojëshme. Dy nga karakteristikat më të dalluara të Hazard janë shpejtësia dhe aftësia teknike, të cilat janë përshkruar "mahnitëse" dhe "magjepsëse".[63] Shpejtësia e tij, nxitimi dhe driblimet, të kombinuara me krijueshmërinë,[309][310][311] balancën, shkathtësinë dhe fizikun shtatshkurtër,[312] i lejojnë atij të ruajë zotërimin e topit dhe të jetë efikas në duelet një-kundër-një kundër mbrojtësve kundërshtar.[313][314]

Te Çelsi Hazard u maturua në një lojtar të klasit botëror dhe një nga më të mirët në botë.[315][316][317][318] Ai fillimisht luante si mesfushor i majtë, ku kishte lirinë për t'u zhvendosur në qëndër dhe të gjuante me këmbën e djathë, e cila është e preferuara e tij.[319] Hazard fitoi statusin si një nga lojtarët më të mirë në botë veçanërisht në sezonin 2014–15, gjatë së cilës ai fitoi disa trofe individual si dhe mori lëvdata nga analistë dhe trajnerë. José Mourinho e lavdëroi belgun duke thënë: "Ai tashmë është një lojtar i klasit botëror dhe evolucioni i tij ka qënë i jashtëzakonshëm. Ai është ende i ri dhe mund të bëhet lojtari më i mirë në botë."[320] Ish shoku i tij i ekipit dhe kapiteni i Lille Rio Mavuba e përshkroi belgun "si një lojtar të madh me talent të jashtëzakonshëm", duke shtuar: "Ai nuk është i madh por është shumë i shpejtë. Është shumë e vështirë t'ja marrësh topin dhe finalizimi i tij është i shkëlqyer."[63] Hazard zakonisht i festonte golat e shënuar duke rrëshqitur me gjunjë; ai ndaloi së festuari kështu që nga viti 2018.[321] Edhe pse pozicioni i tij i preferuar ishte anësor i majtë, Hazard mund të luante si qëndër-sulmues,[322] sulmues i dytë,[323] sulmues i vetëm si dhe në rolin e sulmuesit të fshehur (9 fallco), të cilën e ka mbuluar në disa raste në karrierën e tij.[324] Hazard ishte gjithashtu një ekzekutues i saktë i gjuajtjeve të lira dhe penalltive.[325][322]

Pritja

Hazard shquhet për driblimet, krijueshmërinë dhe lojën me top; uebfaqe e FIFAs e përshkron belgun si një lojtar "të vështir për t'ja marrë topin."[326]

Hazard konsiderohet si një nga lojtarët belg më të mirë të të gjitha kohërave.[327][328][329] Ish trajneri Claude Puel i vuri epitetin "Messi i vogël", duke lavdëruar shpejtësinë e belgut, finalizimin dhe aftësinë për të mbrojtur topin.[330] Rolland Courbis, një ish futbollist francez, gjithashtu vuri në dukje ngjashmërinë e Hazard me Messin, duke thënë: "Ndonjëhere më duket sikur Messi është në krahun e djathtë."[62] Stili i lojës "i shkathët dhe dredharak" i Hazard është përshkruar si i ngjashëm me atë të Cristiano Ronaldos kur portugezi luante me Manchester United; ky krahasim u përsërit më vonë nga ish lojtari i kombëtares franceze Christophe Dugarry.[331] Vizioni i tij, i konsideruar si tipari që ka përmirësuar më shumë në karrierë, së bashku me pasimin, e ka lejuar atë të zhvillohet në një lojtar efektiv dhe asistues,[332][333][334] e cila nga ana tjetër, e kombinuar me aftësinë për të finalizuar, i mundëson atij të shënojë dhe të krijojë gola.[322][335]

Në Belgjikë, talenti i Hazard dhe ngjitja e ngjashme në hierarkinë e futbollit të vendit ka çuar në krahasime me ish lojtarin e kombëtares Enzo Scifo.[20][336] Të dy lojtarët ndajnë të njëjtën vendlindje dhe vetë Scifo shpenzoi kohë me Hazard ndërsa ai ishte në Tubize, duke deklaruar: "Unë kam qënë trajneri i Eden në Tubize, ju e dini. Gjatë javës, unë u kujdesa për të rinjtë të paktën një herë, dhe ai, në ato ditë, pashë menjëherë se ai kishte një të ardhme të sigurt.”[336] Ish-lojtari i Çelsit, Gianfranco Zola, e krahasoi Hazardin me veten në vitin 2019,[337] një pikëpamje të cilën e kishte shprehur më parë ish-shoku i skuadrës së belgut, Frank Lampard, në vitin 2013.[338]

Megjithatë, pavarësisht komenteve pozitive, Hazard ka marrë edhe kritika nga disa. Në vitin 2010, trajneri i kombëtares belge Georges Leekens kritikoi nivelin e punës së lojtarit.[339] Drejtori i akademisë të të rinjë të Lille, Jean-Michel Vandamme, kundërshtoi kritikat e trajnerit duke argumentuar se Hazard thjesht zotëron një ndershmëri intelektuale që është jo-tipike dhe e rrallë për futbollistët e ditëve të sotme, duke deklaruar: "Ai është një konkurues i vërtetë, nuk është një mashtrues, as një ankues, sepse nuk e dëgjon të ankohet kur faullohet”.[62]

Jashtë futbollit

Jeta personale

Hazard është i martuar me Natacha Van Honacker. Më 19 dhjetor 2010, u raportua se ajo kishte lindur një djalë, Yannis. Ajo lindi djalin e tyre të dytë, Leo, në shkurt 2013,[340][341] djali i tretë, Samy,[342] në shtator 2015 dhe djalin e katërt në tetor 2019.[343]

Sponsorizimi

Në vitin 2012, Hazard nënshkroi një marrëveshje sponsorizimi me furnizuesin e veshjeve sportive dhe pajisjeve, Nike.[344] Ai u shfaq në një reklamë për Nike Green Speed II së bashku me Mario Götze, Theo Walcott, Raheem Sterling, Christian Eriksen dhe Stephan El Shaarawy në nëntor 2012.[345]

Hazard ishte pjesë në kopertinën e video-lojës FIFA 15 të EA Sports FIFA në Belgjikë, Mbretërinë e Bashkuar, Holandë dhe Francë, së bashku me Lionel Messin.[346] Ai, Marco Reus, James Rodríguez dhe Anthony Martial u shpallën si ambasadorët zyrtarë të lojës dhe ishin finalistët për të qenë fytyra e re e FIFA 17.[347] Hazard u emërua fytyra e re e ekskluzivitetit në vitin 2019 – duke zëvëndësuar Cristiano Ronaldon dhe duke u shfaqur si ylli i kopertinës së edicionit të rregullt të FIFA 20.[348]

Që nga marsi 2016, Hazard është shfaqur në reklamat për Lotus Bakeries me bazë në Belgjikë, duke promovuar gamën e tyre të biskotave Biscoff. Reklama e tregon atë duke shënuar me sukses një gjuajtje të lirë, duke dërguar një top në një hapsirë mes 10,000 gotash.[349]

Pronësia e klubit

Më 26 qershor 2017, Hazard u bë një nga pronarët e klubit të sapokrijuar amerikan San Diego 1904 FC, e cila do të fillonte të luante në vitin 2018. Pronarët e tjerë ishin Demba Ba, Yohan Cabaye dhe Moussa Sow.[350]

Statistikat e karrierës

Klube

Burimi: [351][352][353]

Ndeshjet dhe golat sipas klubit, sezonit dhe kompeticionit
Klubi Sezoni Liga Kupa Kombëtare Kupa e Ligës Evropa Tjetër Gjithsej
Divzioni Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola
Lille B 2007–08 CFA 11 1 — — — — 11 1
2008–09 CFA 2 0 — — — — 2 0
Gjithsej 13 1 — — — — 13 1
Lille 2007–08 Ligue 1 4 0 0 0 0 0 — — 4 0
2008–09 Ligue 1 30 4 4 2 1 0 — — 35 6
2009–10 Ligue 1 37 5 1 0 2 1 12[a] 4 — 52 10
2010–11 Ligue 1 38 7 5 3 2 2 9[a] 0 — 54 12
2011–12 Ligue 1 38 20 3 1 1 0 6[b] 0 1[c] 1 49 22
Gjithsej 147 36 13 6 6 3 27 4 1 1 194 50
Chelsea 2012–13 Premier League 34 9 6 1 5 2 13[d] 1 4[e] 0 62 13
2013–14 Premier League 35 14 3 0 1 0 9[b] 2 1[f] 1 49 17
2014–15 Premier League 38 14 1 0 6 2 7[b] 3 — 52 19
2015–16 Premier League 31 4 2 2 1 0 8[b] 0 1[g] 0 43 6
2016–17 Premier League 36 16 4 1 3 0 — — 43 17
2017–18 Premier League 34 12 5 1 4 1 8[b] 3 0 0 51 17
2018–19 Premier League 37 16 2 0 5 3 8[a] 2 0 0 52 21
Gjithsej 245 85 23 5 25 8 53 11 6 1 352 110
Real Madrid 2019–20 La Liga 16 1 0 0 — 6[b] 0 0 0 22 1
2020–21 La Liga 14 3 1 0 — 5[b] 1 1[h] 0 21 4
2021–22 La Liga 18 0 2 1 — 3[b] 0 0 0 23 1
2022–23 La Liga 6 0 1 0 — 3[b] 1 0 0 10 1
Gjithsej 54 4 4 1 — 17 2 1 0 76 7
Gjithsej karriera 459 126 40 12 31 11 97 17 8 2 635 168
  1. ^ a b c Të gjitha ndeshjet në UEFA Ligën e Evropës
  2. ^ a b c d e f g h i Të gjitha ndeshjet në UEFA Ligën e Kampioneve
  3. ^ Ndeshje në Trophée des Champions
  4. ^ Gjashtë ndeshje në UEFA Ligën e Kampioneve, shtatë ndeshje dhe një gol në UEFA Ligën e Evropës
  5. ^ Një ndeshje në FA Community Shield, një ndeshje në UEFA Super Kupë, dy ndeshje në FIFA Kupën e Botës për Klube
  6. ^ Ndeshje në UEFA Super Kupë
  7. ^ Ndeshje në FA Community Shield
  8. ^ Ndeshje në Supercopa de España

Kombëtarja

Burimi: [354]

Ndeshjet dhe golat sipas ekipit kombëtar dhe vitit
Ekipi kombëtar Viti Ndsh Gola
Belgjika[a]
2008 1 0
2009 9 0
2010 7 0
2011 8 1
2012 8 1
2013 9 3
2014 12 1
2015 9 6
2016 14 5
2017 5 4
2018 16 6
2019 8 5
2021 10 1
2022 10 0
Gjithsej 126 33
  1. ^ Ndeshja e Hazard kundër Luksemburgut më 26 maj 2014 është quajtur nga Federata Belge e Futbollit por jo zyrtarisht nga FIFA për shkak të tejkalimit të numrit të zëvëndësimeve sipas rregullave të lojës.[355][356]

Golat me kombëtaren

Burimi: [357]

Lista e golave ndërkombëtar të shënuar nga Eden Hazard
Nr. Data Vendi Ndsh Kundërshtari Goli Rezultati Kompeticioni
1 7 tetor 2011 King Baudouin Stadium, Bruksel, Belgjikë 23 Flamuri Kazakistani 2–0 4–1 Kualifikueset e UEFA Euro 2012
2 25 maj 2012 King Baudouin Stadium, Bruksel, Belgjikë 27 Flamuri Mali i Zi 2–1 2–2 Ndeshje miqësore
3 6 shkurt 2013 Jan Breydel Stadium, Bruges, Belgjikë 34 Flamuri Sllovakia 1–0 2–1 Ndeshje miqësore
4 22 mars 2013 Philip II National Arena, Shkup, Maqedoni 35 Flamuri Maqedonia 2–0 2–0 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2014
5 26 mars 2013 King Baudouin Stadium, Bruksel, Belgium 36 Flamuri Maqedonia 1–0 1–0 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2014
6 1 qershor 2014 Friends Arena, Solna, Suedi 44 Flamuri Suedia 2–0 2–0 Ndeshje miqësore
7 28 mars 2015 King Baudouin Stadium, Bruksel, Belgjikë 54 Flamuri Qipro 4–0 5–0 Kualifikueset e UEFA Euro 2016
8 7 qershor 2015 Stade de France, Saint-Denis, Francë 56 Flamuri Franca 4–1 4–3 Ndeshje miqësore
9 3 shtator 2015 King Baudouin Stadium, Bruksel, Belgjikē 58 Flamuri Bosnja dhe Hercegovina 3–1 3–1 Kualifikueset e UEFA Euro 2016
10 6 shtator 2015 GSP Stadium, Nikosia, Qipro 59 Flamuri Qipro 1–0 1–0 Kualifikueset e UEFA Euro 2016
11 10 tetor 2015 Estadi Nacional, Andorra la Vella, Andorra 60 Flamuri Andorra 3–1 4–1 Kualifikueset e UEFA Euro 2016
12 13 tetor 2015 King Baudouin Stadium, Bruksel, Belgjikë 61 Flamuri Izraeli 3–0 3–1 Kualifikueset e UEFA Euro 2016
13 5 qershor 2016 King Baudouin Stadium, Bruksel, Belgjikë 65 Flamuri Norvegjia 2–2 3–2 Ndeshje miqësore
14 26 qershor 2016 Stadium Municipal, Toulouse, Francë 69 Flamuri Hungaria 3–0 4–0 UEFA Euro 2016
15 7 tetor 2016 King Baudouin Stadium, Bruksel, Belgjikë 73 Flamuri Bosnja dhe Hercegovina 2–0 4–0 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2018
16 10 tetor 2016 Estádio Algarve, Faro/Loulé, Portugal 74 Gjibraltari Gjibraltari 6–0 6–0 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2018
17 13 nëntor 2016 King Baudouin Stadium, Bruksel, Belgium 76 Flamuri Estonia 3–0 8–1 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2018
18 31 gusht 2017 Stade Maurice Dufrasne, Liège, Belgjikë 77 Gjibraltari Gjibraltari 6–0 9–0 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2018
19 10 October 2017 King Baudouin Stadium, Bruksel, Belgjikë 80 Flamuri Qipro 1–0 4–0 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2018
20 3–0
21 10 nëntor 2017 King Baudouin Stadium, Bruksel, Belgjikë 81 Flamuri Meksika 1–0 3–3 Ndeshje miqësore
22 6 qershor 2018 King Baudouin Stadium, Bruksel, Belgjikë 85 Flamuri Egjipti 2–0 3–0 Ndeshje miqësore
23 23 qershor 2018 Otkritie Arena, Moskë, Rusi 88 Flamuri Tunizia 1–0 5–2 FIFA Kupa e Botës 2018
24 4–1
25 14 korrik 2018 Krestovsky Stadium, Shën Petersburg, Rusi 92 Flamuri Anglia 2–0 2–0 FIFA Kupa e Botës 2018
26 7 shtator 2018 Hampden Park, Glasgow, Skoci 93 Flamuri Skocia 2–0 4–0 Ndeshje miqësore
27 11 shtator 2018 Laugardalsvöllur, Reykjavík, Island 94 Flamuri Island 1–0 3–0 UEFA Liga e Kombeve A 2018–19
28 21 mars 2019 King Baudouin Stadium, Bruksel, Belgjikë 99 Flamuri Rusia 2–1 3–1 Kualifikueset e UEFA Euro 2020
29 3–1
30 24 mars 2019 GSP Stadium, Nikosia, Qipro 100 Flamuri Qipro 1–0 2–0 Kualifikueset e UEFA Euro 2020
31 16 nëntor 2019 Krestovsky Stadium, Saint Petersburg, Rusi 105 Flamuri Rusia 2–0 4–1 Kualifikueset e UEFA Euro 2020
32 3–0
33 5 shtator 2021 King Baudouin Stadium, Bruksel, Belgjikë 113 Flamuri Republika Çeke 2–0 3–0 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2022

Trofe

Klube

Hazard dhe Thibaut Courtois duke pozuar me trofeun e Kupës së Ligës 2015.
Lille[351]
Chelsea[351]
Real Madrid[351]

Kombëtarja

Belgjika[351]

Personale

Referime

  1. ^ "FIFA Club World Cup Japan 2012 presented by TOYOTA – List of Players" (PDF) (në anglisht). FIFA. fq. 3. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 7 dhjetor 2012. Marrë më 4 gusht 2013.
  2. ^ "Eden Hazard" (në anglisht). Real Madrid C.F. Marrë më 4 korrik 2020.
  3. ^ "Eden Hazard" (në anglisht). Chelsea F.C. 20 gusht 2012. Marrë më 28 korrik 2011.
  4. ^ "Liverpool star says Chelsea's Eden Hazard is among top five players in the world". talkSPORT (në anglisht). 6 shtator 2018. Marrë më 29 maj 2022.
  5. ^ Samuel Meade (19 korrik 2021). "Where Ronaldo's five players he tipped to become the best in the world are now". Mirror (në anglisht). Marrë më 29 maj 2022.
  6. ^ "Eden Hazard 'close' to Messi and Cristiano level, says Kepa". Diario AS (në anglisht). 5 qershor 2019. Marrë më 29 maj 2022.
  7. ^ a b "Eden Hazard prolonge son contrat au LOSC" (në frëngjisht). Lille OSC. Arkivuar nga origjinali më 17 qershor 2019. Marrë më 10 prill 2010.
  8. ^ a b c "Hazard named Young Player of Year" (në anglisht). Ligue de Football Professionnel. 25 maj 2009. Arkivuar nga origjinali më 16 korrik 2019. Marrë më 10 prill 2010.
  9. ^ a b "Palmarès Trophées UNFP – Oscars du football – Meilleur espoir de Ligue 1" (në frëngjisht). Arkivuar nga origjinali më 2 korrik 2018. Marrë më 2 gusht 2017.
  10. ^ a b "UNFP: Trophées UNFP du football Un petit coin de paradis..." (në frëngjisht). National Union of Professional Footballers. 22 maj 2011. Arkivuar nga origjinali më 18 shtator 2011. Marrë më 22 maj 2011.
  11. ^ a b Rob Parrish (4 qershor 2012). "Chelsea confirm Hazard deal" (në anglisht). Sky Sports. Marrë më 4 qershor 2012.
  12. ^ a b "De Gea, Kante and Mbappe in World 11" (në e). FIFPro. 24 shtator 2018. Arkivuar nga origjinali më 25 shtator 2018. Marrë më 25 shtator 2018.{{cite web}}: Mirëmbajtja CS1: Gjuhë e panjohur (lidhja)
  13. ^ a b Chris Bevan (29 maj 2019). "Chelsea 4–1 Arsenal" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 29 maj 2019.
  14. ^ a b Sachin Nakrani (7 qershor 2019). "Eden Hazard confirms he is set to join Real Madrid from Chelsea for £88.5m". The Guardian (në anglisht). Marrë më 12 qershor 2019.
  15. ^ a b "Real Madrid win Champions League as Vinícius Júnior strike sinks Liverpool" (në anglisht). The Guardian. Marrë më 28 maj 2022.
  16. ^ Rohith Nair (14 tetor 2015). "Why Belgium becoming number one proves the FIFA rankings are a farce". Sportskeeda (në anglisht). Marrë më 12 korrik 2021.
  17. ^ "Belgium's three-year reign in focus" (në anglisht). FIFA. 31 dhjetor 2021. Marrë më 28 janar 2022.
  18. ^ a b c "Les Hazard, une famille de foot" (në frëngjisht). Le Parisien. 15 mars 2011. Marrë më 19 dhjetor 2011.
  19. ^ a b "Avant d'être partagée entre Lille et Lens, la famille Hazard a cultivé son jardin secret" (në frëngjisht). La Voix des Sports. 29 janar 2010. Marrë më 19 prill 2011.
  20. ^ a b c "Eden Hazard, protection rapprochée" (në frëngjisht). FIFA. 21 nëntor 2008. Arkivuar nga origjinali më 1 maj 2009. Marrë më 10 prill 2010.
  21. ^ "Eden est entouré de professionnels" (në frëngjisht). Foot Goal. 27 nëntor 2007. Arkivuar nga origjinali më 5 nëntor 2008. Marrë më 10 prill 2010.
  22. ^ "L'interview découverte de Thorgan Hazard" (në frëngjisht). Lensois. Arkivuar nga origjinali më 13 mars 2010. Marrë më 10 mars 2010.
  23. ^ "M. Seydoux confirme pour Kylian Hazard" (në frëngjisht). FootLille. 3 mars 2011. Arkivuar nga origjinali më 24 shtator 2015. Marrë më 18 shtator 2011.
  24. ^ "Eden Hazard out, Kylian Hazard in?" (në holandisht). Voetbal Belgie. 2 mars 2011. Arkivuar nga origjinali më 21 shtator 2013. Marrë më 19 prill 2011.
  25. ^ "Hazard lights the way for Belgium" (në anglisht). The National. 5 mars 2010. Marrë më 10 prill 2010.
  26. ^ "À Braine-le-Comte, sur les traces d'Eden Hazard" (në frëngjisht). Nord Éclair. 15 nëntor 2011. Arkivuar nga origjinali më 22 prill 2012. Marrë më 29 nëntor 2011.
  27. ^ a b "8 nouveaux professionnels au LOSC" (në frëngjisht). Lille OSC. Marrë më 10 prill 2010.
  28. ^ "Lille's Hazard looks back and forward to Trabzonspor" (në anglisht). UEFA. 27 shtator 2011. Marrë më 27 shtator 2011.
  29. ^ "Racing CF 92 3–1 LOSC 2" (në frëngjisht). Lille OSC. 1 shtator 2007. Marrë më 19 prill 2011.
  30. ^ "LOSC 2 0–1 Lesquin" (në frëngjisht). Lille OSC. 9 shtator 2007. Marrë më 19 prill 2011.
  31. ^ "Formation: carton plein des 18 ans Nationaux!" (në frëngjisht). Lille OSC. 12 nëntor 2007. Marrë më 19 prill 2011.
  32. ^ "FC Bruges 1–3 LOSC" (në frëngjisht). Lille OSC. 16 nëntor 2007. Marrë më 19 prill 2011.
  33. ^ "Nancy v. Lille Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 24 nëntor 2007. Arkivuar nga origjinali më 18 mars 2012. Marrë më 10 prill 2010.
  34. ^ "Lille v. Metz Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 12 janar 2008. Arkivuar nga origjinali më 18 mars 2012. Marrë më 19 prill 2011.
  35. ^ "Sochaux v. Lille Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 19 janar 2008. Arkivuar nga origjinali më 18 mars 2012. Marrë më 19 prill 2011.
  36. ^ "Lille v. Paris Saint-Germain Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 26 janar 2008. Arkivuar nga origjinali më 18 mars 2012. Marrë më 19 prill 2011.
  37. ^ "LOSC 2 3–2 Vitré" (në frëngjisht). Lille OSC. 17 maj 2008. Marrë më 19 prill 2011.
  38. ^ "Football Lille Effectif 2007/2008" (në frëngjisht). Stat2Foot. Arkivuar nga origjinali më 2 prill 2012. Marrë më 7 janar 2011.
  39. ^ "Joueurs CFA 2007/2008" (në frëngjisht). Lille OSC. 19 prill 2011. Marrë më 19 prill 2011.
  40. ^ "Lille v. Auxerre Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 20 shtator 2008. Arkivuar nga origjinali më 18 mars 2012. Marrë më 19 prill 2011.
  41. ^ "Montpellier v. Lille Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 24 shtator 2008. Arkivuar nga origjinali më 18 mars 2012. Marrë më 19 prill 2011.
  42. ^ "Lille v. Saint Etienne Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 15 nëntor 2008. Arkivuar nga origjinali më 18 mars 2012. Marrë më 10 prill 2010.
  43. ^ "Lille va prolonger le contrat d'Eden Hazard". 7sur7 (në frëngjisht). 18 nëntor 2008. Marrë më 10 prill 2010.
  44. ^ "Lille v. Sochaux Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 7 shkurt 2009. Arkivuar nga origjinali më 18 mars 2012. Marrë më 10 prill 2010.
  45. ^ "Lille v. Lyon Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 4 mars 2009. Arkivuar nga origjinali më 23 gusht 2011. Marrë më 10 prill 2010.
  46. ^ "Hazard flattered by interest" (në anglisht). Sky Sports. 11 prill 2009. Marrë më 10 prill 2010.
  47. ^ "Hazard keen to stay put" (në anglisht). Sky Sports. 9 prill 2009. Marrë më 10 prill 2010.
  48. ^ "10 things you need to know about Eden Hazard" (në anglisht). Daily Mirror. 2 prill 2010. Arkivuar nga origjinali më 29 shtator 2011. Marrë më 10 prill 2010.
  49. ^ "Hazard reiterates hope for Madrid or Arsenal move" (në anglisht). ESPN FC. 2 prill 2010. Marrë më 10 prill 2010.
  50. ^ "Sevojno v. Lille Match Report" (në anglisht). UEFA. 30 korrik 2009. Marrë më 10 prill 2010.[lidhje e vdekur]
  51. ^ "Genk v. Lille Match Report" (në anglisht). UEFA. 27 gusht 2009. Marrë më 10 prill 2010.[lidhje e vdekur]
  52. ^ "Lille looking to go the distance" (në anglisht). UEFA. 22 tetor 2009. Marrë më 10 prill 2010.[lidhje e vdekur]
  53. ^ "Balmont and Lille go big-game hunting" (në anglisht). UEFA. 18 dhjetor 2009. Arkivuar nga origjinali më 28 shkurt 2010. Marrë më 10 prill 2010.
  54. ^ "Lille beats Le Mans 3–0 to take third place in French league, Lyon held 1–1 at Monaco" (në anglisht). Canada East. 20 dhjetor 2009. Arkivuar nga origjinali më 28 prill 2012. Marrë më 10 prill 2010.
  55. ^ "Lille v. Lens Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 30 janar 2010. Arkivuar nga origjinali më 18 mars 2012. Marrë më 22 korrik 2010.
  56. ^ "Lille starlet Eden Hazard signs contract extension" (në anglisht). ESPN FC. 4 shkurt 2010. Marrë më 10 prill 2010.
  57. ^ "Hazard hands initiative to Lille" (në anglisht). UEFA. 11 mars 2010. Arkivuar nga origjinali më 13 mars 2010. Marrë më 22 korrik 2010.
  58. ^ "Lille v. Montpellier Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 28 mars 2010. Arkivuar nga origjinali më 18 mars 2012. Marrë më 22 korrik 2010.
  59. ^ "Eden Hazard: La confirmation!" (në frëngjisht). National Union of Professional Footballers. Arkivuar nga origjinali më 27 shkurt 2012. Marrë më 16 prill 2010.
  60. ^ "Trophées UNFP – Les nommés sont..." (në frëngjisht). FIFA. 29 prill 2010. Arkivuar nga origjinali më 6 prill 2012. Marrë më 30 prill 2010.
  61. ^ "Lille v. Nice Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 29 gusht 2010. Arkivuar nga origjinali më 6 dhjetor 2010. Marrë më 9 tetor 2010.
  62. ^ a b c "Hazard a guess at Liverpool's next big signing..." FourFourTwo (në anglisht). 23 nëntor 2010. Arkivuar nga origjinali më 17 janar 2011. Marrë më 19 prill 2011.
  63. ^ a b c d e "Hazard: A force to be reckoned with" (në anglisht). FIFA. 9 shkurt 2011. Arkivuar nga origjinali më 14 shkurt 2011. Marrë më 19 prill 2011.
  64. ^ a b "Eden Hazard moet wakker worden" (në holandisht). De Standaard. 8 tetor 2010. Marrë më 9 tetor 2010.
  65. ^ "Point presse: l'œil de Rudi Garcia" (në frëngjisht). FooTrends. 8 tetor 2010. Arkivuar nga origjinali më 26 prill 2012. Marrë më 9 tetor 2010.
  66. ^ "Lille v. Brest Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 7 nëntor 2010. Arkivuar nga origjinali më 14 nëntor 2010. Marrë më 7 nëntor 2010.
  67. ^ "Lille v. Monaco Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 21 nëntor 2010. Arkivuar nga origjinali më 24 nëntor 2010. Marrë më 9 dhjetor 2010.
  68. ^ "Lille v. Lorient Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 5 dhjetor 2010. Arkivuar nga origjinali më 9 dhjetor 2010. Marrë më 9 dhjetor 2010.
  69. ^ "Forbach v. Lille Match Report" (në frëngjisht). L'Equipe. 8 janar 2011. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2011. Marrë më 14 janar 2011.
  70. ^ "Nice v. Lille Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 15 janar 2011. Arkivuar nga origjinali më 19 janar 2011. Marrë më 16 janar 2011.
  71. ^ "Lille v. Nancy Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 19 janar 2011. Arkivuar nga origjinali më 18 mars 2012. Marrë më 22 janar 2011.
  72. ^ "Hazard prolonge avec le LOSC jusqu'en 2015" (në frëngjisht). Lille OSC. 4 mars 2011. Marrë më 5 mars 2011.
  73. ^ "Eden Hazard: C'est une décision réfléchie!" (në frëngjisht). Lille OSC. 4 mars 2011. Marrë më 5 mars 2011.
  74. ^ "Qui sont les joueurs les mieux payés de Ligue 1?" (në frëngjisht). Foot Mercato. 20 mars 2012. Marrë më 21 mars 2012.
  75. ^ "Marseille v. Lille Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 6 mars 2011. Marrë më 6 mars 2011.
  76. ^ "Lille beats Marseille 2–1 in French league" (në anglisht). Taiwan News. 6 mars 2011. Arkivuar nga origjinali më 4 mars 2016. Marrë më 6 mars 2011.
  77. ^ "Lille v. Caen Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 2 prill 2011. Arkivuar nga origjinali më 5 prill 2011. Marrë më 2 prill 2011.
  78. ^ "Victory cushions Lille at summit" (në anglisht). FIFA. 2 prill 2011. Arkivuar nga origjinali më 8 prill 2011. Marrë më 2 prill 2011.
  79. ^ "Andre Ayew misses out on French Player of the Month Award" (në anglisht). GhanaSoccerNet. 8 prill 2011. Marrë më 19 prill 2011.
  80. ^ a b "Lille reach Coupe de France final" (në anglisht). Eurosport. 19 prill 2011. Marrë më 19 prill 2011.
  81. ^ "Nancy v. Lille Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 7 maj 2011. Arkivuar nga origjinali më 10 maj 2011. Marrë më 10 maj 2011.
  82. ^ "UNFP: Trophées UNFP du football Les nommés pour le 22 mai!" (në frëngjisht). National Union of Professional Footballers. 10 maj 2011. Arkivuar nga origjinali më 18 shtator 2011. Marrë më 10 maj 2011.
  83. ^ "Late Obraniak strike wins cup" (në anglisht). ESPN FC. 14 maj 2011. Arkivuar nga origjinali më 25 tetor 2012. Marrë më 19 maj 2011.
  84. ^ "Champions!" (në frëngjisht). L'Équipe. 22 maj 2011. Arkivuar nga origjinali më 23 maj 2011. Marrë më 22 maj 2011.
  85. ^ "Ligue 1 round-up" (në anglisht). Sky Sports. 21 maj 2011. Marrë më 22 maj 2011.
  86. ^ "Hazard wins French Player of the Year" (në anglisht). Fox Sports. 22 maj 2011. Marrë më 22 maj 2011.
  87. ^ "Football (Lille): Eden Hazard portera certainement le numéro 10 cette saison" (në frëngjisht). La Voix des Sports. 1 gusht 2011. Marrë më 15 gusht 2011.
  88. ^ "Lille v. Marseille Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 27 korrik 2011. Arkivuar nga origjinali më 18 mars 2012. Marrë më 15 gusht 2011.
  89. ^ "Saint-Étienne v. Lille Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 10 shtator 2011. Marrë më 11 shtator 2011.
  90. ^ "Hazard brace sees Lille sink Saint-Etienne" (në anglisht). FIFA. 10 shtator 2011. Arkivuar nga origjinali më 12 nëntor 2012. Marrë më 11 shtator 2011.
  91. ^ "Doumbia at the double as CSKA deny Lille" (në anglisht). UEFA. 14 shtator 2011. Marrë më 14 shtator 2011.
  92. ^ "Lille v. Sochaux Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 17 shtator 2011. Marrë më 26 shtator 2011.
  93. ^ "Bordeaux v. Lille Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 20 shtator 2011. Marrë më 26 shtator 2011.
  94. ^ "Match facts: Lille v Trabzonspor" (në anglisht). UEFA. 4 dhjetor 2011. Marrë më 5 dhjetor 2011.
  95. ^ "Ajaccio v. Lille Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 3 dhjetor 2011. Marrë më 5 dhjetor 2011.
  96. ^ "Voting open for UEFA.com users' Team of the Year" (në anglisht). UEFA. 5 dhjetor 2011. Marrë më 5 dhjetor 2011.
  97. ^ "Lille v. Nice Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 22 dhjetor 2011. Marrë më 24 dhjetor 2011.
  98. ^ "L'hommage d'Hazard à Molami Bokoto" (në frëngjisht). Foot01. 22 dhjetor 2011. Marrë më 24 dhjetor 2011.
  99. ^ "Molami Bokoto, ancien espoir du LOSC, victime d'un différend lié à un trafic?" (në frëngjisht). La Voix du Nord. 22 dhjetor 2011. Arkivuar nga origjinali më 8 janar 2012. Marrë më 24 dhjetor 2011.
  100. ^ "Lille v. Auxerre Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 3 mars 2012. Marrë më 11 mars 2012.
  101. ^ "Lille v. Valenciennes Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 18 mars 2012. Marrë më 1 prill 2012.
  102. ^ "Evian v. Lille Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 24 mars 2012. Arkivuar nga origjinali më 1 tetor 2016. Marrë më 1 prill 2012.
  103. ^ "Lille tops Toulouse to close in on Champions League spot" (në anglisht). Fox News Channel. 1 prill 2012. Marrë më 1 prill 2012.
  104. ^ "Lille v. Toulouse Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 1 prill 2012. Marrë më 1 prill 2012.
  105. ^ "Streaks, strikes and a new sensation" (në anglisht). FIFA. 18 prill 2012. Arkivuar nga origjinali më 21 prill 2012. Marrë më 18 prill 2012.
  106. ^ "Lille v. Ajaccio Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 15 prill 2012. Arkivuar nga origjinali më 1 qershor 2012. Marrë më 18 prill 2012.
  107. ^ "Lille v. Paris Saint-Germain Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 29 prill 2012. Marrë më 30 prill 2012.
  108. ^ "Lille beats PSG 2–1 to maintain slim title hopes" (në anglisht). Sports Illustrated. 29 prill 2012. Arkivuar nga origjinali më 2 maj 2012. Marrë më 30 prill 2012.
  109. ^ "UNFP: Trophées UNFP du football: La bande des quatres..." (në frëngjisht). National Union of Professional Footballers. 28 prill 2012. Arkivuar nga origjinali më 30 prill 2012. Marrë më 14 maj 2012.
  110. ^ "UNFP: Trophées UNFP du football: Le palmarès complet..." (në frëngjisht). National Union of Professional Footballers. 14 maj 2012. Arkivuar nga origjinali më 3 mars 2014. Marrë më 14 maj 2012.
  111. ^ "UNFP: Trophées UNFP du football: Eden fait (si) bien les choses..." (në frëngjisht). National Union of Professional Footballers. 14 maj 2012. Arkivuar nga origjinali më 16 maj 2012. Marrë më 14 maj 2012.
  112. ^ "Lille v. Nancy Match Report" (në frëngjisht). Ligue de Football Professionnel. 20 maj 2012. Marrë më 20 maj 2012.
  113. ^ "Terms agreed for Eden Hazard" (në anglisht). Chelsea F.C. 4 qershor 2012. Arkivuar nga origjinali më 5 qershor 2012. Marrë më 4 qershor 2012.
  114. ^ "NEW SQUAD NUMBERS ANNOUNCED" (në anglisht). Chelsea F.C. 12 korrik 2012. Arkivuar nga origjinali më 14 korrik 2012. Marrë më 12 korrik 2012.
  115. ^ "Match report: Chelsea 2 Manchester City 3" (në anglisht). Chelsea F.C. 12 gusht 2012. Arkivuar nga origjinali më 19 janar 2013.
  116. ^ "Di Matteo hails perfect start" (në anglisht). Sky Sports. 19 gusht 2012.
  117. ^ "Di Matteo praises Hazard influence" (në anglisht). BBC Sport. 19 gusht 2012.
  118. ^ "Match report: Chelsea 4 Reading 2" (në anglisht). Chelsea F.C. 22 gusht 2012. Arkivuar nga origjinali më 4 qershor 2013. Marrë më 23 gusht 2012.
  119. ^ Mandeep Sanghera (22 gusht 2012). "Chelsea 4–2 Reading" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 23 gusht 2012.
  120. ^ Saj Chowdhury (25 gusht 2012). "Chelsea 2–0 Newcastle" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 25 gusht 2012.
  121. ^ Phil McNulty (19 shtator 2012). "Chelsea 2–2 Juventus" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 6 tetor 2012.
  122. ^ "Leeds United 1–5 Chelsea" (në anglisht). BBC Sport. 19 dhjetor 2012. Marrë më 23 dhjetor 2012.
  123. ^ "Chelsea 8–0 Aston Villa" (në anglisht). BBC Sport. 23 dhjetor 2012. Marrë më 23 dhjetor 2012.
  124. ^ Paul Wilson (13 janar 2013). "Eden Hazard benefits for Chelsea briefing on what to expect at Stoke". The Guardian (në anglisht). Marrë më 30 tetor 2013.
  125. ^ "Chelsea 2–2 Southampton" (në anglisht). BBC Sport. 16 janar 2013. Marrë më 16 janar 2013.
  126. ^ "Eden Hazard 'Kicks Ball Boy' During Match" (në anglisht). Sky Sports. 23 janar 2013. Marrë më 23 janar 2013.
  127. ^ "Swansea ballboy incident leads to red card for Eden Hazard". The Guardian (në anglisht). 23 janar 2013. Marrë më 23 janar 2013.
  128. ^ "HAZARD APOLOGISES" (në anglisht). Chelsea F.C. 23 janar 2013. Arkivuar nga origjinali më 25 janar 2013. Marrë më 23 janar 2013.
  129. ^ "Swansea City ballboy Charlie Morgan boasted about time wasting before Capital One semi-final with Chelsea" (në anglisht). The Daily Telegraph. 24 janar 2013. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 26 tetor 2018.
  130. ^ "Chelsea 4–1 Wigan" (në anglisht). BBC Sport. 9 shkurt 2013. Marrë më 13 shkurt 2013.
  131. ^ "Chelsea 1–1 Sparta Prague" (në anglisht). BBC Sport. 21 shkurt 2013. Marrë më 22 shkurt 2013.
  132. ^ "Chelsea 1–1 Prague" (në anglisht). BBC Sport. 21 shkurt 2013. Marrë më 21 shkurt 2013.
  133. ^ Richard Jolly (10 mars 2013). "Rafa response brings Blues a replay" (në anglisht). ESPN FC.
  134. ^ "Chelsea 2–0 West Ham United" (në anglisht). Sky Sports. 17 mars 2013.
  135. ^ Stuart James (11 maj 2013). "Frank Lampard determined to stay after breaking Chelsea goal record" (në anglisht). Londër: The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 14 mars 2017. Marrë më 11 dhjetor 2016.
  136. ^ "Hazard ruled out of UEFA Europa League final" (në anglisht). UEFA. 14 maj 2013. Marrë më 21 maj 2018.
  137. ^ Ben Smith. "Bayern Munich 2–2 Chelsea" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 20 tetor 2013.
  138. ^ Gary Rose. "Norwich City 1–3 Chelsea" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 20 tetor 2013.
  139. ^ Ben Findon. "Chelsea 4 Cardiff City 1: match report" (në anglisht). The Daily Telegraph. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 20 tetor 2013.
  140. ^ "UEFA Champions League: Schalke 0 Chelsea 3" (në anglisht). Sky Sports. 22 tetor 2013. Marrë më 30 tetor 2013.
  141. ^ "Gareth Bale in running for world player of the year award" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 30 tetor 2013.
  142. ^ Sam Sheringham (9 nëntor 2013). "Chelsea 2–2 West Bromwich Albion" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 8 shkurt 2014.
  143. ^ "Match Report: Sunderland 3 Chelsea 4" (në anglisht). Chelsea F.C. 4 dhjetor 2013. Arkivuar nga origjinali më 6 dhjetor 2013. Marrë më 5 dhjetor 2013.
  144. ^ "Mourinho: Hazard delivered his best against Sunderland" (në anglisht). Goal.com. 4 dhjetor 2013. Marrë më 8 shkurt 2014.
  145. ^ Peter Hanson. "Poyet: Chelsea will win the Premier League" (në anglisht). Yahoo! Sport. Arkivuar nga origjinali më 24 dhjetor 2013. Marrë më 23 dhjetor 2013.
  146. ^ "Match report: Chelsea 1 Swansea City 0" (në anglisht). Chelsea F.C. 26 dhjetor 2013. Arkivuar nga origjinali më 30 dhjetor 2013. Marrë më 31 dhjetor 2013.
  147. ^ "Match report: Chelsea 2 Liverpool 1" (në anglisht). Chelsea F.C. 29 dhjetor 2013. Arkivuar nga origjinali më 28 dhjetor 2013. Marrë më 31 dhjetor 2013.
  148. ^ "Jose Mourinho claims Eden Hazard is the world's best youngster" (në anglisht). ESPN FC. 4 shkurt 2014. Arkivuar nga origjinali më 22 shkurt 2014. Marrë më 8 shkurt 2014.
  149. ^ "Mourinho: Hazard is the best young player in the world" (në anglisht). Goal.com. 4 shkurt 2014. Marrë më 8 shkurt 2014.
  150. ^ "Chelsea 3–0 Newcastle United" (në anglisht). BBC Sport. 8 shkurt 2014. Marrë më 5 shkurt 2023.
  151. ^ James Riach (28 prill 2014). "Luis Suárez of Liverpool wins PFA player of the year award". The Guardian (në anglisht).
  152. ^ a b "Jose Mourinho: Eden Hazard does not sacrifice himself for Chelsea" (në anglisht). BBC Sport. 2 maj 2014.
  153. ^ "Hazard to wear Number 10" (në anglisht). Chelsea F.C. 3 qershor 2014. Arkivuar nga origjinali më 6 qershor 2014. Marrë më 4 qershor 2014.
  154. ^ Phil McNulty (5 tetor 2014). "Chelsea 2–0 Arsenal" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 5 tetor 2014.
  155. ^ "Eden Hazard the new penalty taker king; Julio Cesar the best stopper" (në anglisht). ESPN FC. 8 tetor 2014. Marrë më 14 tetor 2014.
  156. ^ Gary Rose (21 tetor 2014). "Chelsea 6–0 NK Maribor" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 21 tetor 2014.
  157. ^ Grega Sever (5 nëntor 2014). "Handanovič helps Maribor to Chelsea draw" (në anglisht). UEFA. Marrë më 5 nëntor 2014.
  158. ^ "Chelsea 2–0 Hull" (në anglisht). BBC Sport. 13 dhjetor 2014. Marrë më 13 dhjetor 2014.
  159. ^ Miguel Delaney (13 dhjetor 2014). "Chelsea vs Hull match report: Diego Costa scores first in five after Tom Huddlestone was sent off in ill-tempered affair at Stamford Bridge" (në anglisht). The Independent. Arkivuar nga origjinali më 25 shtator 2015. Marrë më 26 gusht 2017.
  160. ^ "Hazard signs new deal" (në anglisht). Chelsea F.C. 12 shkurt 2015. Marrë më 12 shkurt 2015.
  161. ^ "Hazard: Seeking trophies" (në anglisht). Chelsea F.C. 12 shkurt 2015. Marrë më 12 shkurt 2015.
  162. ^ Phil McNulty (1 mars 2015). "Chelsea 2–0 Tottenham" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 3 maj 2015.
  163. ^ Phil McNulty (18 prill 2015). "Chelsea 1–0 Manchester United" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 20 prill 2015.
  164. ^ "Hazard among world's top three players, deserves prem title" (në anglisht). ESPN FC. 19 prill 2015. Marrë më 19 prill 2015.
  165. ^ "Chelsea's Eden Hazard named PFA Player of the Year" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 26 prill 2015.
  166. ^ Phil McNulty (3 maj 2015). "Chelsea 1–0 Crystal Palace" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 3 maj 2015.
  167. ^ a b c "Hazard at the double" (në anglisht). Chelsea F.C. 26 maj 2015. Marrë më 31 maj 2015.
  168. ^ Andy Cryer. "Chelsea 4–0 Maccabi Tel Aviv" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 16 shtator 2015.
  169. ^ "Stoke City 1–1 Chelsea (5–4 on pens)" (në anglisht). BBC Sport. 27 tetor 2015. Marrë më 27 qershor 2021.
  170. ^ Dominic Fifield (31 janar 2016). "Oscar scores hat-trick in Chelsea rout of sorry MK Dons" (në anglisht). The Guardian. Marrë më 31 janar 2016.
  171. ^ a b James Riach (24 prill 2016). "Eden Hazard happy at Chelsea, insists Guus Hiddink after win at Bournemouth" (në anglisht). The Guardian. Marrë më 3 maj 2016.
  172. ^ Oliver Yew (3 maj 2016). "Chelsea 2–2 Tottenham: Eden Hazard strike ends Spurs' title hopes" (në anglisht). Sky Sports. Marrë më 3 maj 2016.
  173. ^ "Liverpool 1 – 1 Chelsea" (në anglisht). Soccerway. 11 maj 2016. Marrë më 2 korrik 2016.
  174. ^ "Diego Costa's late winner helps Chelsea defeat West Ham in opener" (në anglisht). ESPN FC. 15 gusht 2016.
  175. ^ "Chelsea 2–1 West Ham: Diego Costa's late strike gave Antonio Conte a dramatic winning start" (në anglisht). BBC Sport. 15 gusht 2016.
  176. ^ Gary Rose (27 gusht 2016). "Chelsea 3–0 Burnley" (në anglisht). BBC Sport.
  177. ^ "Sterling voted EA SPORTS Player of the Month" (në anglisht). Premier League. 9 shtator 2016.
  178. ^ "Match report: Chelsea 3 Leicester City 0" (në anglisht). Chelsea F.C. 15 tetor 2016.
  179. ^ Jason Burt; Charlie Eccleshare (23 tetor 2016). "Chelsea 4 Man Utd 0: Jose Mourinho suffers nightmare return as Eden Hazard-inspired hosts run riot" (në anglisht). The Daily Telegraph. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022.
  180. ^ Mandeep Sanghera (30 tetor 2016). "Southampton 0–2 Chelsea" (në anglisht). BBC Sport.
  181. ^ "Chelsea top the Premier League as Eden Hazard inspires Everton thrashing" (në anglisht). The Guardian. 5 nëntor 2016. Marrë më 5 nëntor 2016.
  182. ^ "Hazard named Barclays Player of the Month" (në anglisht). Premier League. Marrë më 18 nëntor 2016.
  183. ^ "Chelsea v Bournemouth Match Report" (në anglisht). Chelsea F.C. 26 dhjetor 2016.
  184. ^ a b "PFA teams of the year: Chelsea and Tottenham dominate Premier League XI" (në anglisht). BBC Sport. 20 prill 2017. Marrë më 6 maj 2018.
  185. ^ "Chelsea 4–2 Tottenham" (në anglisht). BBC Sport. 22 prill 2017.
  186. ^ Matt Law (5 qershor 2017). "Chelsea forward Eden Hazard expected to miss start of season with broken ankle, which could end Real Madrid interest" (në anglisht). The Telegraph. ISSN 0307-1235. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 16 shtator 2018.
  187. ^ "Eden Hazard's Ankle Injury Diagnosed as Fracture, Could Miss 6–8 Weeks" (në anglisht). Bleacher Report. 6 qershor 2017.
  188. ^ "PL2 report: Chelsea 0 Everton 3" (në anglisht). Chelsea F.C. 25 gusht 2017.
  189. ^ "Eden Hazard's solitary strike secures victory for Chelsea over Bournemouth" (në anglisht). The Guardian. 28 tetor 2017.
  190. ^ "Arsenal 2–2 Chelsea" (në anglisht). BBC Sport. 3 janar 2018. Marrë më 16 shtator 2018.
  191. ^ "Brighton 0–4 Chelsea: Eden Hazard at the double as Blues ease to victory – 5 talking points". Daily Mirror (në anglisht). 20 janar 2018.
  192. ^ Phil McNulty (19 maj 2018). "Chelsea 1–0 Manchester United" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 19 maj 2018.
  193. ^ "REPORT: NEWCASTLE UNITED 1 CHELSEA 2" (në anglisht). Chelsea F.C. 27 gusht 2018. Marrë më 27 gusht 2018.
  194. ^ "Chelsea 4–1 Cardiff: Eden Hazard hat-trick helps Chelsea go top" (në anglisht). BBC Sport. 15 shtator 2018. Marrë më 16 shtator 2018.
  195. ^ "Eden Hazard inspires Chelsea cup comeback at Anfield" (në anglisht). BeSoccer. 26 shtator 2018. Marrë më 27 shtator 2018.
  196. ^ "With leveler at Chelsea, Sturridge shows worth to Liverpool" (në anglisht). Arizona Daily Star. 29 shtator 2018. Arkivuar nga origjinali më 30 shtator 2018. Marrë më 30 shtator 2018.
  197. ^ "Eden Hazard ends goal drought as Chelsea win at Brighton" (në anglisht). ESPN FC. 17 dhjetor 2018. Marrë më 20 dhjetor 2018.
  198. ^ "Late Hazard strike sees Chelsea scrape into semi-finals". SBS (në anglisht). 20 dhjetor 2018. Marrë më 20 dhjetor 2018.
  199. ^ "Hazard scores 100th goal for Chelsea" (në anglisht). Goal.com. 27 dhjetor 2018. Marrë më 28 dhjetor 2018.
  200. ^ "Hazard wins April 2019 Carling Goal of the Month award" (në anglisht). Premier League. Marrë më 5 mars 2021.
  201. ^ "Kepa stars in shootout drama as Chelsea reach EuropaLeague final" (në anglisht). Fox Sports. 10 maj 2019.
  202. ^ "Eden Hazard joins Arsenal and Man United legends in elite group to achieve unique milestone". football.london (në anglisht). 14 maj 2019. Marrë më 29 korrik 2020.
  203. ^ "Hazard wins 2018/19 Premier League Playmaker of the Season Award" (në anglisht). Premier League. 12 maj 2019. Marrë më 16 maj 2019.
  204. ^ "Eden Hazard: 'I think it's goodbye,' says Chelsea forward" (në anglisht). BBC Sport. 29 maj 2019. Marrë më 29 maj 2019.
  205. ^ "Hazard deal could reach up to 130 million euros with variables". Marca (në anglisht). 8 qershor 2019. Marrë më 29 qershor 2019.
  206. ^ "Eden Hazard Reveals How Luka Modric Responded to His Request to Take Real Madrid's Number 10 Shirt" (në anglisht). Sports Illustrated. 14 qershor 2019. Marrë më 28 maj 2022.
  207. ^ "Official: Eden Hazard will wear '7' at Real Madrid". AS.com (në anglisht). 9 gusht 2019. Arkivuar nga origjinali më 10 gusht 2019. Marrë më 9 gusht 2019.
  208. ^ "Hazard: I will try to be the best in the world at Real Madrid". Marca (në anglisht). 13 qershor 2019. Marrë më 24 qershor 2019.
  209. ^ "Eden Hazard Arrived at Real Madrid 7kg Overweight as Florentino Perez Begins Doubting Winger" (në anglisht). Sports Illustrated. Marrë më 1 qershor 2022.
  210. ^ "Eden Hazard returns out of shape to Real Madrid's pre-season camp". OneFootball (në anglisht). Marrë më 1 qershor 2022.
  211. ^ "Hazard shows promise as he makes his Real Madrid bow" (në anglisht). Marca. 14 shtator 2019. Marrë më 14 shtator 2019.
  212. ^ "4–2: Real Madrid top the table going into the international break" (në anglisht). Real Madrid C.F. Marrë më 5 tetor 2019.
  213. ^ "Real Madrid offer Hazard injury update". AS.com (në anglisht). 27 nëntor 2019. Arkivuar nga origjinali më 20 dhjetor 2019. Marrë më 11 shkurt 2020.
  214. ^ "Hazard set to miss El Clasico after suffering stress fracture in right ankle" (në anglisht). Marca. 5 dhjetor 2019. Marrë më 11 shkurt 2020.
  215. ^ "Hazard ruled out of Real Madrid's Supercopa de Espana campaign" (në anglisht). Goal.com. Marrë më 11 shkurt 2020.
  216. ^ Sid Lowe (6 shkurt 2020). "Real Madrid dumped out by Real Sociedad in Copa del Rey thriller". The Guardian (në anglisht). ISSN 0261-3077. Marrë më 11 shkurt 2020.
  217. ^ "Real Madrid win the longest LaLiga Santander season". Marca (në anglisht). 17 korrik 2020. Marrë më 17 korrik 2020.
  218. ^ "Hazard scores as Real win to go top" (në anglisht). BBC Sport. 31 tetor 2020. Marrë më 31 tetor 2020.
  219. ^ "Inter Milan 0–2 Real Madrid: Eden Hazard scores first Champions League goal for Los Blancos as Arturo Vidal sees red" (në anglisht). Sky Sports. 25 nëntor 2020. Marrë më 25 nëntor 2020.
  220. ^ "Hazard apologises to Real Madrid fans" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 8 maj 2021.
  221. ^ "Hazard rescues Real Madrid's title hopes with 96th-minute equaliser" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 11 maj 2021.
  222. ^ "Hazard knows Vini Jr is ahead of him in the pecking order" (në anglisht). Marca. Marrë më 10 tetor 2021.
  223. ^ "Ancelotti tells Hazard 'if you want to play, you either change your attitude and work, or you're not going to play'". AS.com (në spanjisht). Marrë më 4 nëntor 2021.
  224. ^ "Careful with Hazard" (në anglisht). Marca. Marrë më 18 shtator 2021.
  225. ^ "Ancelotti confirms Hazard is out of Granada clash with gastroenteritis" (në anglisht). Marca. Marrë më 20 nëntor 2021.
  226. ^ "Late Eden Hazard winner books Real Madrid's place in Copa del Rey quarter-finals" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 20 janar 2022.
  227. ^ "Hazard medical report" (në anglisht). Real Madrid C.F. Marrë më 25 mars 2022.
  228. ^ "Real win title as Carlo Ancelotti completes 'Grand Slam'" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 30 prill 2022.
  229. ^ "Hazard takes the mic at Cibeles and sets himself a challenge: I'm going to give my all for you!". Marca (në anglisht). Madrid. 29 maj 2022. Marrë më 29 maj 2022.
  230. ^ "Celtic 0-3 Real Madrid: Eden Hazard caps off win as Champions League holders eventually click into gear". Evening Standard (në anglisht). Londër. 6 shtator 2022. Marrë më 6 shtator 2022.
  231. ^ "Ancelotti gives Hazard another chance, but he fails to take it". Marca (në anglisht). Madrid. 4 janar 2023. Marrë më 4 janar 2023.
  232. ^ "Eden Hazard is no longer in Real Madrid's plans: It's best for him to look for a way out". Marca (në anglisht). Madrid. 6 nëntor 2022. Marrë më 6 nëntor 2022.
  233. ^ "Eden Hazard reveals he no longer talks to Carlo Ancelotti as he makes Real Madrid plea". Daily Mirror (në anglisht). Londër. 14 mars 2023. Marrë më 14 mars 2023.
  234. ^ "Official Statement: Hazard" (në anglisht). Real Madrid C.F. Marrë më 3 qershor 2023.
  235. ^ "How much did Real Madrid pay for Hazard? How many goals and assists did he make?". AS (në anglisht). 3 qershor 2023. Marrë më 4 qershor 2023.
  236. ^ "Hazard Brutally Told He's the "Greatest Flop of All Time" After Madrid Release Former Chelsea Star". Sports Brief (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 1 gusht 2023. Marrë më 3 qershor 2023.
  237. ^ "Eden Hazard retires: Ex-Chelsea and Real Madrid forward ends football career" (në anglisht). BBC Sport. 10 tetor 2023. Marrë më 10 tetor 2023.
  238. ^ "High drama for Low Countries" (në anglisht). UEFA. 2 maj 2007. Arkivuar nga origjinali më 9 dhjetor 2013. Marrë më 12 prill 2010.
  239. ^ "Happy homecoming for Hazard by Berend Scholten" (në anglisht). UEFA. 3 maj 2007. Marrë më 12 prill 2010.
  240. ^ "Golden boys boost Red Devils" (në anglisht). FIFA. 27 mars 2009. Arkivuar nga origjinali më 30 mars 2009. Marrë më 12 prill 2010.
  241. ^ "Under 17 World Cup – Day 6" (në anglisht). Soccer Mogul. 23 gusht 2007. Arkivuar nga origjinali më 18 tetor 2008. Marrë më 12 prill 2010.
  242. ^ "El belga Eden Hazard, de 18 años, sigue mejorando con el Lille en la Ligue 1 francesa" (në spanjisht). Futbol Exclusivo. 21 dhjetor 2009. Arkivuar nga origjinali më 27 maj 2010. Marrë më 12 prill 2010.
  243. ^ "Home heartache as Spain prevail" (në anglisht). UEFA. 10 maj 2007. Arkivuar nga origjinali më 9 dhjetor 2013. Marrë më 12 prill 2010.
  244. ^ "Belgium v. Romania Match Report" (në anglisht). UEFA. 12 tetor 2007. Arkivuar nga origjinali më 9 dhjetor 2013. Marrë më 12 prill 2010.
  245. ^ "Belgium v. Iceland Match Report" (në anglisht). UEFA. 14 tetor 2007. Arkivuar nga origjinali më 9 dhjetor 2013. Marrë më 12 prill 2010.
  246. ^ "England v. Belgium Match Report" (në anglisht). UEFA. 17 tetor 2007. Arkivuar nga origjinali më 9 dhjetor 2013. Marrë më 12 prill 2010.
  247. ^ "Estonia v. Belgium Match Report" (në anglisht). UEFA. 7 tetor 2008. Arkivuar nga origjinali më 9 dhjetor 2013. Marrë më 12 prill 2010.
  248. ^ "Belgium v. Croatia Match Report" (në anglisht). UEFA. 10 tetor 2008. Arkivuar nga origjinali më 9 dhjetor 2013. Marrë më 12 prill 2010.
  249. ^ "Hazard hits Ireland where it hurts" (në anglisht). UEFA. 5 qershor 2009. Arkivuar nga origjinali më 9 dhjetor 2013. Marrë më 12 prill 2010.
  250. ^ "Belgium set up section decider" (në anglisht). UEFA. 7 qershor 2009. Arkivuar nga origjinali më 9 dhjetor 2013. Marrë më 12 prill 2010.
  251. ^ "Swiss squeeze through to take final U19 slot" (në anglisht). UEFA. 10 qershor 2009. Arkivuar nga origjinali më 9 dhjetor 2013. Marrë më 12 prill 2010.
  252. ^ "Eden Hazard aurait pu jouer avec les Bleus" (në frëngjisht). Chronofoot. 15 nëntor 2011. Arkivuar nga origjinali më 29 korrik 2012. Marrë më 19 shkurt 2012.
  253. ^ "Belgium v. Luxembourg Match Report" (në frëngjisht). 18 nëntor 2008. Arkivuar nga origjinali më 27 shtator 2011. Marrë më 10 prill 2010.
  254. ^ "Lille's pocket-sized pacemaker" (në anglisht). UEFA. 20 mars 2010. Marrë më 12 prill 2010.
  255. ^ "Czech Republic 3–1 Belgium" (në anglisht). ESPN FC. 12 gusht 2009. Arkivuar nga origjinali më 23 tetor 2012. Marrë më 12 prill 2010.
  256. ^ "Belgium vs. Hungary 4 – 0" (në anglisht). Soccerway. 14 nëntor 2009. Marrë më 15 shkurt 2023.
  257. ^ "Hazard-Leekens: l'incompréhension?". RTBF.be (në holandisht). 4 gusht 2011. Marrë më 5 gusht 2011.
  258. ^ "Belgium beats Russia 2–0 in friendly" (në anglisht). USA Today. 17 nëntor 2010. Marrë më 5 gusht 2011.
  259. ^ "Un problème Hazard?" (në frëngjisht). L'Equipe. 29 mars 2011. Arkivuar nga origjinali më 1 prill 2011. Marrë më 5 gusht 2011.
  260. ^ "Hazard n'est pas prophète en son plat pays" (në frëngjisht). RMC Sport. 31 mars 2011. Arkivuar nga origjinali më 16 mars 2012. Marrë më 5 gusht 2011.
  261. ^ "Wilmots: Hazard needs more than talent" (në anglisht). FIFA. 31 mars 2011. Arkivuar nga origjinali më 5 prill 2011. Marrë më 5 gusht 2011.
  262. ^ "Leekens et Hazard pourront-ils un jour s'entendre?" (në frëngjisht). Sportmagazine.be. 6 qershor 2011. Arkivuar nga origjinali më 4 mars 2014. Marrë më 5 gusht 2011.
  263. ^ "Hazard a insulté Leekens!" (në frëngjisht). Sportmagazine.be. 17 gusht 2011. Arkivuar nga origjinali më 4 prill 2012. Marrë më 17 gusht 2011.
  264. ^ "Leekens: "Hazard, je ne lui en veux pas"" (në frëngjisht). Chronofoot. 6 qershor 2011. Arkivuar nga origjinali më 19 janar 2013. Marrë më 5 gusht 2011.
  265. ^ "Slovénie – Belgique: pas de Hazard, Leekens le sanctionne" (në frëngjisht). La Libre. 4 gusht 2011. Marrë më 5 gusht 2011.
  266. ^ "La réponse d'Eden Hazard à Georges Leekens". DH.be (në frëngjisht). 9 gusht 2011. Marrë më 11 gusht 2011.
  267. ^ "Eden Hazard rappelé chez les Diables Rouges!". DH.be (në frëngjisht). 25 gusht 2011. Marrë më 26 gusht 2011.
  268. ^ "Belgium overwhelm ten-man Kazakhstan" (në anglisht). UEFA. 7 tetor 2011. Marrë më 10 tetor 2011.
  269. ^ "Belgium must win to secure playoff spot" (në anglisht). Fox News Channel. 10 tetor 2011. Arkivuar nga origjinali më 11 tetor 2011. Marrë më 10 tetor 2011.
  270. ^ "Germany stamp out Belgium's fire" (në anglisht). UEFA. 11 tetor 2011. Marrë më 11 tetor 2011.
  271. ^ "Eden Hazard" (në anglisht). UEFA. Marrë më 12 prill 2014.
  272. ^ Emil Gasevski (22 mars 2013). "Belgium forge on with victory in Skopje" (në anglisht). UEFA. Marrë më 15 tetor 2015.
  273. ^ "Hazard gives Belgium the points against FYROM" (në anglisht). UEFA. 26 mars 2015. Marrë më 15 tetor 2015.
  274. ^ "Adnan Januzaj included in Belgium's World Cup squad" (në anglisht). BBC Sport. 13 maj 2014. Marrë më 15 maj 2014.
  275. ^ Saj Chowdhury (17 qershor 2014). "Belgium 2–1 Algeria" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 17 qershor 2014.
  276. ^ "Brazil v Russia" (në anglisht). BBC Sport. 22 qershor 2014. Marrë më 22 qershor 2014.
  277. ^ "Argentina 1–0 Belgium" (në anglisht). BBC Sport. 5 qershor 2014. Marrë më 6 qershor 2014.
  278. ^ "Eden Hazard après France-Belgique (3–4): "Un très bon match même si nous aurions pu inscrire encore davantage de buts"" (në frëngjisht). Sudinfo. 7 qershor 2015. Marrë më 7 qershor 2015.
  279. ^ Patric Ridge (3 shtator 2015). "Belgium 3–1 Bosnia-Herzegovina: Fellaini, De Bruyne & Hazard get the job done" (në anglisht). Goal.com. Marrë më 3 shtator 2015.
  280. ^ "Cyprus 0–1 Belgium: Late Hazard strike dashes Wales hopes...for now" (në anglisht). Goal.com. 6 shtator 2015. Marrë më 15 tetor 2015.
  281. ^ "Belgium claim Euro 2016 spot by trashing Andorra 4–1" (në anglisht). Reuters. 10 tetor 2015. Arkivuar nga origjinali më 27 mars 2019. Marrë më 15 tetor 2015.
  282. ^ "Belgium EURO 2016 roster: Hazard captain, 11 other Premier Leaguers" (në anglisht). NBC Sports. 12 maj 2016.
  283. ^ "Hazard scores glorious solo goal" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 8 korrik 2018.
  284. ^ "Remarkable Wales shock Belgium" (në anglisht). UEFA. Marrë më 8 korrik 2018.
  285. ^ "UEFA EURO 2016 by numbers" (në anglisht). UEFA. 11 korrik 2016. Marrë më 6 dhjetor 2020.
  286. ^ Sotir Kora (14 korrik 2018). "Belgjika në histori, e mbyll e treta Botërorin". Supersport.al. Marrë më 12 korrik 2019.
  287. ^ "Eden Hazard lifts lid on Belgium's squad for World Cup" (në anglisht). Sky Sports. 12 qershor 2018. Marrë më 23 qershor 2018.
  288. ^ "Belgjika tregon pretendimet që ndeshjen e parë, mposht thellë Panamanë (Video)". BalkanWeb.com. 18 qershor 2018. Marrë më 12 korrik 2019.
  289. ^ "Belgjika turpëron Tunizinë me pesë gola". Koha.net. 23 qershor 2018. Marrë më 12 korrik 2019.
  290. ^ "Belgjika shfaqet e frikshme, "çmonton" Tunizinë". Radio Televizioni Shqiptar. 23 qershor 2018. Arkivuar nga origjinali më 12 korrik 2019. Marrë më 12 korrik 2019.
  291. ^ FIFA.com. "2018 FIFA World Cup Russia™ - Matches - Belgium - Tunisia - FIFA.com". www.fifa.com (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 5 korrik 2018. Marrë më 29 qershor 2019.
  292. ^ "E çuditshme, Belgjikë – Angli, askush nuk e do fitoren" (në anglisht). Insporti.com. 24 qershor 2018. Arkivuar nga origjinali më 12 korrik 2019. Marrë më 12 korrik 2019.
  293. ^ "Belgjika përmbys Japoninë". ABCNews.al. 2 korrik 2018. Marrë më 12 korrik 2019.
  294. ^ FIFA.com. "2018 FIFA World Cup Russia™ - Matches - Belgium - Japan - FIFA.com". www.fifa.com (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 2 korrik 2018. Marrë më 29 qershor 2019.
  295. ^ "Belgjika mposht Brazilin, shkon në gjysmëfinale". Telegrafi.com. 6 korrik 2018. Marrë më 12 korrik 2019.
  296. ^ "How Belgium shocked Brazil 2-1 to reach World Cup semi-final" (në anglisht). Sky Sports. 6 korrik 2018. Marrë më 12 korrik 2019.
  297. ^ "World Cup Stats Insider: Brazil's Achilles heel, terrific individual performances behind Belgium's win" (në anglisht). Fox Sports. Marrë më 9 korrik 2018.
  298. ^ "Botërori 2018/ Franca mposht Belgjikën 1:0 dhe shkon në finalen e Moskës (VIDEO+FOTO)". Shqiptarja.com. 10 korrik 2018. Marrë më 12 korrik 2019.
  299. ^ "VIDEO/ Belgjika "leksion" Anglisë, "djajtë" e mbyllin Botërorin në podium". Gazeta Panorama. 14 korrik 2018. Marrë më 12 korrik 2019.
  300. ^ "ÇMIMET/ Luka Modriç lojtari më i mirë i Botërorit, ja të gjitha trofetë individualë në Rusi 2018". Panorama Sport. 15 korrik 2018. Marrë më 12 korrik 2019.
  301. ^ "Eden Hazard wins 100th Belgium cap" (në anglisht). Goal.com. Arkivuar nga origjinali më 29 qershor 2020. Marrë më 14 nëntor 2019.
  302. ^ "Cyprus 0–2 Belgium: Eden Hazard scores again as Red Devils top Euro qualifying group" (në anglisht). BCC Sport. 24 mars 2019. Marrë më 14 nëntor 2019.
  303. ^ "Who has qualified for UEFA EURO 2020?" (në anglisht). UEFA. 13 nëntor 2019. Marrë më 14 nëntor 2019.
  304. ^ "Belgium name Hazard, De Bruyne and Lukaku in 26-man Euro 2020 squad" (në anglisht). The Athletic. 17 maj 2021. Marrë më 17 maj 2021.
  305. ^ "Belgjika tregon forcën, mposht me rikthim Danimarkën dhe siguron kualifikimin". Telegrafi.com. 17 qershor 2021. Marrë më 17 qershor 2021.
  306. ^ "Lukaku and Hazard will miss Belgium vs Italy due to 'muscle fatigue'" (në anglisht). The Athletic. 17 maj 2021. Marrë më 17 maj 2021.
  307. ^ "Eden Hazard: Belgium playmaker announces international retirement" (në anglisht). BBC Sport. 7 dhjetor 2022. Marrë më 7 dhjetor 2022.
  308. ^ Wim Van Walle (15 prill 2011). "The new Belgian golden generation" (në anglisht). ESPN FC. Marrë më 19 prill 2011.
  309. ^ "Eden Hazard" (në anglisht). ESPN FC. Marrë më 19 prill 2011.
  310. ^ Jimmy Leach (30 nëntor 2009). "Arsenal: potential transfer targets" (në anglisht). The Independent. Arkivuar nga origjinali më 3 dhjetor 2009. Marrë më 10 prill 2010.
  311. ^ "EDEN HAZARD'S TOP CHELSEA ASSISTS" (në anglisht). Chelsea F.C. 5 mars 2019. Marrë më 18 shkurt 2020.
  312. ^ "Eden Hazard" (në anglisht). Chelsea F.C. Arkivuar nga origjinali më 2 maj 2019. Marrë më 1 korrik 2019.
  313. ^ Dan Levene (2 mars 2014). "Eden Hazard Showing Class That Makes Him Best Player in the Premier League" (në anglisht). Bleacher Report. Marrë më 17 dhjetor 2018.
  314. ^ Liam Twomey (25 gusht 2017). "Eden Hazard among Chelsea stars put through speed dribbling test" (në anglisht). ESPN FC. Marrë më 17 dhjetor 2018.
  315. ^ "Buffon: Chelsea forward Eden Hazard is one of the top five players in world football" (në anglisht). Squawka. 2 qershor 2017.
  316. ^ "SPECIAL 'Chelsea winger Eden Hazard is among top five players in the world,' says Liverpool defender Andy Robertson" (në anglisht). Talksport. 6 shtator 2018.
  317. ^ "Where Ronaldo's five players he tipped to become the best in the world are now" (në anglisht). The Mirror. 19 korrik 2021.
  318. ^ "Eden Hazard 'close' to Messi and Cristiano level, says Kepa" (në anglisht). Diario AS. 5 qershor 2019.
  319. ^ Stefano Silvestri (15 gusht 2016). "Diego Costa fa felice Conte: il Chelsea batte il West Ham all'89'" (në italisht). Eurosport. Marrë më 17 dhjetor 2018.
  320. ^ James Orr (12 shkurt 2015). "Eden Hazard contract: Chelsea playmaker signs new five-and-a-half year deal with Mourinho saying 'he can become best player in the world'" (në anglisht). The Independent.
  321. ^ "Why Eden Hazard has retired his trademark knee-slide celebration" (në anglisht). Talksport. Marrë më 9 tetor 2018.
  322. ^ a b c "Eden HAZARD" (në italisht). Il Corriere della Sera. Marrë më 17 dhjetor 2018.
  323. ^ Dominic Fifield (16 dhjetor 2018). "Eden Hazard ensures Chelsea stay in touch at top with win at Brighton" (në anglisht). The Guardian. Marrë më 17 dhjetor 2018.
  324. ^ "Eden Hazard reveals frustration with false-nine role after touching the ball 'three times' in Man City defeat" (në anglisht). The Telegraph. 5 mars 2018. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 30 nëntor 2018.
  325. ^ "Premier League penalty takers: Man Utd, Liverpool F.C., Man City & all 20 clubs spot kick specialists" (në anglisht). Goal.com. 14 tetor 2018. Marrë më 17 dhjetor 2018.
  326. ^ "Hazard: A force to be reckoned with" (në anglisht). FIFA. 24 qershor 2018. Arkivuar nga origjinali më 26 prill 2017.
  327. ^ Soyoye Jedidiah. "Ranking the 5 greatest players Belgium have produced" (në anglisht). Sport Skeeda. Marrë më 1 qershor 2022.
  328. ^ "SportMob – Best Belgian footballers of all time". SportMob (në anglisht). 6 dhjetor 2020. Arkivuar nga origjinali më 28 qershor 2022. Marrë më 1 qershor 2022.
  329. ^ "Eden Hazard voted most emblematic figure in Belgian football history" (në anglisht). The Brussels Times. Marrë më 1 qershor 2022.
  330. ^ Ben Lyttleton (18 prill 2011). "Ten top Ligue 1 talents who could be on the move this summer" (në anglisht). Sports Illustrated. Arkivuar nga origjinali më 10 dhjetor 2013. Marrë më 19 prill 2011.
  331. ^ "Dugarry compare Eden Hazard à Cristiano Ronaldo" (në frëngjisht). Topfoot. 21 janar 2010. Arkivuar nga origjinali më 31 mars 2012. Marrë më 19 prill 2011.
  332. ^ "Football: Eden Hazard, le Messi(e) de Lille" (në frëngjisht). France 24. 14 mars 2011. Arkivuar nga origjinali më 8 prill 2011. Marrë më 19 prill 2011.
  333. ^ Barney Ronay (31 maj 2019). "Eden Hazard looks to the future having proved he can make time stand still" (në anglisht). The Guardian. Marrë më 18 shkurt 2020.
  334. ^ Michael Cox (17 tetor 2019). "Michael Cox: Who is your team's true playmaker? This new metric has the answer" (në anglisht). The Athletic. Marrë më 18 shkurt 2020.
  335. ^ Emily Benammar (1 prill 2010). "Eden Hazard, the Lille winger dubbed 'the next Lionel Messi" (në anglisht). The Daily Telegraph. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 10 prill 2010.
  336. ^ a b "Enzo Scifo adoube son héritier: "Eden Hazard, c'est le talent"" (në frëngjisht). La Voix des Sports. 23 nëntor 2010. Marrë më 19 prill 2011.
  337. ^ "Gianfranco Zola: 'I was very much like Eden Hazard'" (në anglisht). Chelsea F.C. 25 janar 2019. Marrë më 3 korrik 2020.
  338. ^ "Lampard compare Hazard to Zola" (në anglisht). ESPN FC. 19 mars 2013. Arkivuar nga origjinali më 13 dhjetor 2013. Marrë më 19 mars 2013.
  339. ^ "Belgium play down talk of Hazard spat" (në anglisht). ESPN FC. 30 mars 2011. Marrë më 19 prill 2011.
  340. ^ "Hazard est papa" (në frëngjisht). DH.be. 19 dhjetor 2010. Marrë më 19 dhjetor 2010.
  341. ^ "Hazard déjà papa!" (në frëngjisht). Maxifoot. 19 dhjetor 2010. Marrë më 19 dhjetor 2010.
  342. ^ "Hazard voor derde keer vader" (në holandisht). 27 shtator 2015. Marrë më 7 dhjetor 2015.
  343. ^ "Hazard To Miss Mallorca Trip After Birth Of Son" (në anglisht). beIN Sports USA. 19 tetor 2019. Marrë më 4 shtator 2021.
  344. ^ "Eden Hazard Wears the Nike GS2" (në anglisht). Football Boots. Arkivuar nga origjinali më 30 tetor 2013. Marrë më 26 nëntor 2012.
  345. ^ "Nike GS2 Football Boots" (në e). FootballBoots.co.uk. Arkivuar nga origjinali më 15 maj 2016. Marrë më 26 nëntor 2012.{{cite news}}: Mirëmbajtja CS1: Gjuhë e panjohur (lidhja)
  346. ^ "Eden Hazard – FIFA 15 cover star" (në anglisht). EA Sports. Marrë më 8 shtator 2014.
  347. ^ "FIFA 17 cover vote: Anthony Martial, Eden Hazard, James, Marco Reus" (në anglisht). ESPN FC. 5 korrik 2016.
  348. ^ "For Real Madrid's busy new winger Eden Hazard, FIFA 20 cover 'like a dream'" (në anglisht). USA Today. Marrë më 26 korrik 2019.
  349. ^ "Eden Hazard takes the biscuit! Watch Chelsea star avoid smashing 10,000 coffee cups in free kick challenge". London Evening Standard (në anglisht). 23 maj 2018.
  350. ^ "NASL announces expansion club in San Diego for 2018 season" (në anglisht). North American Soccer League. 26 qershor 2017. Marrë më 26 qershor 2017.
  351. ^ a b c d e "Eden Hazard" (në anglisht). Soccerway. Marrë më 3 mars 2023.
  352. ^ "Eden Hazard" (në anglisht). Ligue 1. Arkivuar nga origjinali më 31 gusht 2018. Marrë më 30 gusht 2018.
  353. ^ "Eden Hazard sa saison en CFA Groupe A 2008/2009". foot-national.com (në frëngjisht). Marrë më 28 shtator 2020.
  354. ^ Benjamin Strack-Zimmermann. "Eden Hazard" (në anglisht). National Football Teams. Marrë më 29 tetor 2022.
  355. ^ "Rules & Governance – Law 3: The number of players" (në anglisht). Shoqata e Futbollit. Arkivuar nga origjinali më 25 tetor 2014. Marrë më 26 qershor 2016.
  356. ^ "Football MATCH: 26.05.2014 (Belgium v Luxembourg)". European Football (në anglisht). Marrë më 17 nëntor 2017.
  357. ^ "Eden Hazard" (në holandisht). Federata Belge e Futbollit. Marrë më 27 qershor 2016.
  358. ^ "Eden Hazard is Sportsman and Nina Derwael Sportswoman of the year" (në anglisht). vrt.be. 23 dhjetor 2018. Marrë më 29 dhjetor 2018.
  359. ^ "Eden Hazard named Europa League Player of the Season" (në anglisht). UEFA. 30 gusht 2019. Marrë më 30 gusht 2019.
  360. ^ "The nominees for the 2011/12 player and coach of the year have been announced, with last year's winners Eden Hazard and Rudi Garcia both in contention again" (në anglisht). Ligue 1. Arkivuar nga origjinali më 10 maj 2012. Marrë më 16 korrik 2019.
  361. ^ "PLAYER OF YEAR HAZARD CHOOSES MANCHESTER" (në anglisht). Ligue 1. 15 maj 2012. Arkivuar nga origjinali më 21 maj 2012. Marrë më 16 korrik 2019.
  362. ^ "Eden Hazard wins Football Writers' Association Player of the Year award" (në anglisht). Sky Sports. 12 maj 2015. Marrë më 12 maj 2015.
  363. ^ a b c "Eden Hazard: Overview" (në anglisht). Premier League. Marrë më 9 shkurt 2020.
  364. ^ "Eden Hazard wins PFA Fans' Player of the Year award" (në anglisht). Chelsea F.C. 27 maj 2019. Marrë më 28 maj 2019.
  365. ^ "Ryanair relaunches flights from Charleroi Airport" (në anglisht). The Brussels Times. 18 qershor 2020. Marrë më 27 qershor 2021.
  366. ^ "Eden Hazard Beste Belg in het buitenland: "De eerste, maar zeker niet de laatste"". HLN.be/sport (në holandisht). HLN Sport. 7 shkurt 2018. Marrë më 24 shkurt 2018.
  367. ^ "Hazard named Chelsea Player of the Year" (në anglisht). Chelsea F.C. Marrë më 29 maj 2017.
  368. ^ "Chelsea Player of the Year 2019: Eden Hazard" (në anglisht). Chelsea F.C. Marrë më 11 maj 2019.
  369. ^ "Chelsea Players' Player of the Year: Eden Hazard" (në anglisht). Chelsea F.C. Marrë më 11 maj 2019.
  370. ^ Uche Amako (15 korrik 2018). "Luka Modric: Croatia star wins World Cup Golden Ball ahead of Eden Hazard" (në anglisht). Daily Express. Marrë më 15 korrik 2018.
  371. ^ "Beste Belg in het Buitenland? Hazard wint voor de derde keer op Rij". Voetbalkrant (në holandisht). 15 janar 2020. Marrë më 27 qershor 2021.
  372. ^ "The "Bravo" Award" (në anglisht). RSSSF. Arkivuar nga origjinali më 1 korrik 2014. Marrë më 1 prill 2012.
  373. ^ "Royal Belgian FA". rbfa.be (në anglisht). Marrë më 22 janar 2022.
  374. ^ "Eden Hazard voted as Belgium national team's all-time 'Ultimate Icon'". Tribuna.com (në anglisht). Marrë më 22 janar 2022.
  375. ^ "Eden Hazard Voted As Belgium's 'Ultimate Icon' In Their 125-Years Football History" (në anglisht). Football Bests. 15 janar 2021. Arkivuar nga origjinali më 22 janar 2022. Marrë më 22 janar 2022.
  376. ^ "HAZARD NAMED YOUNG PLAYER OF YEAR" (në anglisht). Ligue 1. 25 maj 2009. Arkivuar nga origjinali më 14 prill 2019. Marrë më 16 korrik 2019.
  377. ^ "Real Madrid's Karim Benzema & Lille's Eden Hazard among winners of 2011 France Football awards" (në anglisht). Goal.com. Marrë më 10 prill 2022.
  378. ^ "Benzema, Hazard handed French awards". Sports Mole (në anglisht). Marrë më 10 prill 2022.
  379. ^ "Luis Suarez: Liverpool striker wins PFA Player of the Year award" (në anglisht). BBC Sport. 27 prill 2014. Marrë më 27 prill 2014.
  380. ^ "Eden Hazard : La confirmation!" (në frëngjisht). National Union of Professional Footballers. Arkivuar nga origjinali më 27 shkurt 2012. Marrë më 10 prill 2010.
  381. ^ "Eden Hazard: D'une autre planète..." (në frëngjisht). National Union of Professional Footballers. Arkivuar nga origjinali më 9 tetor 2011. Marrë më 9 prill 2011.
  382. ^ "Chelsea forward Eden Hazard wins PFA Fans' Premier League Player of the Month" (në anglisht). Sky Sports. Marrë më 1 nëntor 2016.
  383. ^ "Hazard voted Carling Goal of the Month winner" (në e). Premier League. 10 mars 2017. Marrë më 10 mars 2017.{{cite web}}: Mirëmbajtja CS1: Gjuhë e panjohur (lidhja)
  384. ^ "Hazard wins Carling Goal of the Month award" (në anglisht). Premier League. 7 maj 2019.
  385. ^ Aimee Lewis (2 maj 2016). "Chelsea 2–2 Tottenham Hotspur" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 2 maj 2016.
  386. ^ Richard Morgan (7 shkurt 2017). "Hazard stars as Blues March on" (në anglisht). Sky Sports. Marrë më 11 maj 2019.
  387. ^ "Chelsea Goal of the Season 2019: Eden Hazard v Liverpool" (në anglisht). Chelsea F.C. Marrë më 11 maj 2019.
  388. ^ "Ligue 1 Team of the Season: Title-winning Montpellier dominate as Hazard signs off with dazzling campaign" (në anglisht). Goal.com. Marrë më 16 korrik 2019.
  389. ^ "Gareth Bale wins PFA Player of Year and Young Player awards" (në anglisht). BBC Sport. 28 prill 2013. Marrë më 6 maj 2018.
  390. ^ "Luis Suarez: Liverpool striker wins PFA Player of the Year award" (në anglisht). BBC Sport. 28 prill 2014. Marrë më 6 maj 2018.
  391. ^ "Chelsea's Eden Hazard named PFA Player of the Year" (në anglisht). BBC Sport. 26 prill 2015. Marrë më 6 maj 2018.
  392. ^ "Facts and figures: UEFA.com Team of the Year 2017". UEFA.com: Uebfaqja zyrtare (në anglisht). UEFA. 11 janar 2018. Marrë më 13 janar 2018.
  393. ^ "UEFA.com fans' Team of the Year 2018 revealed". UEFA.com: Uebfaqja zyrtare (në anglisht). UEFA. 11 janar 2019. Marrë më 11 janar 2019.
  394. ^ "UEFA Europa League Squad of the 2018/19 Season" (në anglisht). UEFA. 30 maj 2019. Marrë më 30 maj 2019.
  395. ^ "Die ESM-Topelf der Saison 2014/15 – ein Deutscher ist dabei". kicker (në gjermanisht). Marrë më 3 gusht 2015.
  396. ^ "Reus, Kimmich und ter Stegen im ESM-Team der Saison". kicker (në gjermanisht). Arkivuar nga origjinali më 30 qershor 2019. Marrë më 27 shkurt 2020.
  397. ^ "Kane crowned King, Mina the PPG VIP" (në anglisht). FIFA. Marrë më 25 korrik 2018.
  398. ^ "IFFHS AWARDS – THE MEN WORLD TEAM 2018" (në anglisht). IFFHS. 1 dhjetor 2018. Arkivuar nga origjinali më 6 janar 2019. Marrë më 4 dhjetor 2018.
  399. ^ "IFFHS". iffhs.com (në anglisht). Marrë më 16 janar 2022.

Lidhje të jashtme

Wikimedia Commons ka materiale multimediale në lidhje me: Eden Hazard.

Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Eden_Hazard&oldid=2732329"