Zlatan Ibrahimović

Ky artikull është propozuar për tu shpallur artikull i përkryer. Një artikull i përkryer duhet të ketë një shtjellim shterrues të temës me paanësi, pa u zgjatur më shumë seç duhet e pa u bërë monotonë, burime të formatuara mirë për të mbështetur çdo informacion që përfshihet në to dhe një formatim të drejtë të tekstit e detajeve teknike si kategoritë, lidhjet e materialet multimediale. Ju lutemi, ndihuni të lirë dhe komentoni.

Zlatan Ibrahimović

Ibrahimović në vitin 2018
Të dhënat vetjake
Emri i plotë	Zlatan Ibrahimović
Datëlindja	(1981-10-03) 3 tetor 1981
Vendlindja	Malmö, Suedi
Gjatësia	1.95 m (6 ft 5 in)
Pozicioni	Sulmues
Karriera me të rinjtë
1989–1991	Malmö BI
1991–1995	FBK Balkan
1995–1999	Malmö
Karriera me klube*
Vitet	Klubi	Ndeshje	(Golat)
1999–2001	Malmö	40	(16)
2001–2004	Ajax	74	(35)
2004–2006	Juventus	70	(23)
2006–2009	Internazionale	88	(57)
2009–2011	Barcelona	29	(16)
2010–2011	→ Milan (huazim)	29	(14)
2011–2012	Milan	32	(28)
2012–2016	Paris Saint-Germain	122	(113)
2016–2018	Manchester United	33	(17)
2018–2019	LA Galaxy	58	(53)
2020–2023	Milan	64	(34)
Gjithsej		637	(405)
Karriera ndërkombëtare
1999	Suedia U18	4	(1)
2001	Suedia U21	7	(6)
2001–2023	Suedia	122	(62)
*Ndeshjet dhe golat me klubet llogariten vetëm për ligën vendase

Zlatan Ibrahimović (Suedisht: [ˈslaːtan ɪbraˈhiːmɔvɪtɕ], Boshnjakisht: [zlǎtan ibraxǐːmoʋit͡ɕ]; lindur më 3 tetor 1981) është një ish-futbollist profesionist suedez i cili luante si sulmues. Ibrahimović konsiderohet si një nga sulmuesit më të mirë të të gjitha kohërave. Ai është një nga lojtarët më të dekoruar në histori, duke fituar 34 trofe në karrierë. Ai ka shënuar më shumë se 520 gola në karrierë me klubet dhe me kombëtaren.

Ibrahimović filloi karrierën e tij te Malmö FF në fund të viteve 1990', ku performancat e tij pozitive bënë që ai të kalonte te Ajaxi. Te Ajaxi, ai fitoi famë si një nga sulmuesit e rinj më premtues në Evropë, kurse dy vite më vonë kaloi në Itali te Juventus. Ibrahimović shkëlqeu në Serie A, duke formuar një dyshe të suksesshme sulmi me David Trezeguet, para se të kalonte te klubi rival Inter në vitin 2006, ku ai u përfshi në UEFA Ekipin e Vitit në vitet 2007 dhe 2009. Përveç kësaj, ai fitoi çmimin Capocannoniere si golashënuesi më i mirë i sezonit 2008–09 si dhe fitoi tre Scudetto rresht. Në verën e vitit 2009, ai u kaloi te Barcelona, duke u bërë një nga transferimet më të shtrenjta në historinë e fundit, para se të rikthehej në Itali një sezon më pas, këtë herë për të luajtur me Milanin; ky transferim e bëri atë një nga lojtarët më të paguar të botës. Ai fitoi një tjetër Scudetto në sezonin 2010–11, para se të bashkohej me Paris Saint-Germain në korrik 2012. Gjatë katër sezoneve në Francë, Ibrahimović fitoi katër tituj rresht të Ligue 1, tre Kupa të Ligës, dy Kupa të Francës dhe ishte golashënuesi më i mirë i Ligue 1 për tre sezone. Ai u emërua në X1 më të mirë të botës nga FIFA në vitin 2013. Në tetor 2015, ai u bë golashënuesi më i mirë në historinë e klubit. Ai e mbylli epokën e tij te PSG me 156 gola në 180 ndeshje zyrtare. Pas një qëndrimi të shkurtër te Manchester United, ku ai fitoi UEFA Ligën e Evropës dhe dy kupa vendore, Ibrahimović kaloi në Shba ku firmosi me LA Galaxy në vitin 2018 dhe iu bashkua Milanit në vitin 2020, duke fituar titullin e tij të pestë në Serie A në 2022.

Ibrahimović është një nga dhjetë lojtarët që ka zhvilluar 100 ose më shumë paraqitje për kombëtaren suedeze, në një karrierë 15 vjeçare. Ai është gjithashtu golashënuesi më i mirë i të gjitha kohërave me 54 gola. Ai ka përfaqsuar Suedinë në edicionet 2002 dhe 2006 të Kupës së Botës dhe në edicionet 2004, 2008, 2012 dhe 2016 të Kampionatit Evropian. Ai ka fituar Guldbollen (Topi i Artë), një çmim i dhënë lojtarit suedez më të mirë, plot 11 herë, përfshirë 10 herë rresht në vitet 2007–2016, duke vendosur një rekord absolut.

Stili i tij i lojës dhe golat akrobatik janë krahasuar me ato të legjendës holandeze Marco van Basten, duke bërë që Ibrahimović të konsiderohet si një nga finalizuesit më të mirë dhe një nga lojtarët më të mirë të gjeneratës së tij. Goli i tij spektakolar me rrofeshatë për Suedinë kundër Anglisë bëri që ai të fitonte Çmimi FIFA Puskás për golin më të bukur për vitin 2013. Në dhjetor 2013, ai u rendit nga The Guardian si lojtari i tretë më i mirë i botës. Në dhjetor 2014, gazeta suedeze Dagens Nyheter e shpalli atë si sportistin e dytë më të mirë suedez të të gjitha kohërave, pas Björn Borg.

Jeta e hershme

"Unë vendosja foto të Ronaldos. Ronaldo ishte më i miri. Ai ishte çfarë unë doja të bëhesha, një djalë që bënte diferencën. [...] Ronaldo ishte heroi im dhe unë e studiova online dhe përpiqesha të imitoja lëvizjet e tij, dhe unë mendoja se do të bëhesha një lojtar i mrekullueshëm."

— Nga autobiografia e tij, Unë jam Zlatan.

Ibrahimović ka lindur në Malmo të Suedisë më 3 tetor 1981. Babai i tij është Šefik Ibrahimović, një boshnjak mysliman i cili emigroi në Suedi në vitin 1977, kurse mamaja e tij është Jurka Gravić, një kroate katolike e cila ka origjinë të pjesshme shqiptare, e cila gjithashtu emigroi në Suedi. Babai i tij ka lindur në Bijeljina dhe mamaja e tij në fshatin Prkos afër Škabrnja në shtetin kroat të Zadarit.

Ibrahimović filloi të luante futboll në moshën gjashtë vjeç, pasi morën këpucët e para të futbollit. Ai e nisi karrierën duke u alternuar mes klubeve lokale FBK Balkan, një klub i krijuar nga emigrantët jugosllav, Malmö BI dhe për një kohë të shkurtër me BK Flagg. Ai ishte titullar me ekipin e qytetit Malmö FF në vitet e para të adoleshencës. Në moshën 15 vjeç, Ibrahimović ishte pranë dorëheqjes nga futbolli me qëllim për të punuar në portet e Malmös, por trajneri e tij e bindi që të vazhdonte të luante. Idhulli i tij i fëmijërisë ishte ylli brazilian Ronaldo.

Karriera me klube

Malmö FF

Ibrahimović firmosi kontratën e parë me Malmön në vitin 1996, dhe u bashkua me skuadrën e parë në sezonin 1999 të Allsvenskan, elita e futbollit suedez. Malmö u rendit e 13-ta në atë sezon duke u rrëzuar në divizionin e dytë, por u rikthye sërisht në elitë një sezon më pas. Ai nuk u bind dot nga trajneri Arsène Wenger për t'u transferuar te klubi anglez Arsenal, kurse Leo Beenhakker kishte shprehur interes për lojtarin pasi e kishte parë të luaj në një ndeshje stërvitore kundër skuadrës norvegjeze Moss FK. Më 22 mars 2001, Ajaxi dhe Malmö arritën një marrëveshje për transferimin e suedezit në Amsterdam; Ibrahimović ju bashkua ekipit zyrtarisht në korrik; shuma zyrtare e transferimit ishte 80 milion korona suedeze (8.7 milion €).

Arsène Wenger më kërkoi të bëja një provë me Arsenalin kur unë isha 17 vjeç. E refuzova. Zlatan nuk bën audicione.

— Ibrahimović duke folur rreth refuzimit që i bëri Arsenalit.

Ajax

Ibrahimović luajti pak nën drejtimin e trajnerit Co Adriaanse, por kur ai u shkarkua më 21 nëntor 2001, trajneri i ri Ronald Koeman e vendosi atë në formacionin titullar me Ajaxin që fitoi titullin e Eredivizies në sezonin 2001–02. Në sezonin tjetër, Ibrahimović shënoi dy gola në fitoren 2–1 kundër kampionëve francez Lyon në debutimin e tij në Ligën e Kampioneve më 17 shtator 2002. Ai shënoi pesë gola në Ligën e Kampioneve në atë sezon me Ajaxin e cila u eleminua në çerek-finale nga Milani.

Më 18 gusht 2004, gjatë një ndeshjeje ndërkombëtare midis Holandës, Ibrahimović dëmtoi shokun e tij të skuadrës Rafael van der Vaart, i cili më vonë e akuzoi suedezin se e dëmtoi qëllimisht. Katër ditë më pas, Ibrahimović fitoi famë ndërkombëtare pasi shënoi një gol individual kundër NAC Bredës më 22 gusht 2004 që në fund u votua si "Goli i Vitit" nga shikuesit e kanalit sportiv Eurosport; ajo ndeshje u fitua 6–2 nga Ajaxi, ku Ibrahimović, përveç atij goli spektakolar, shënoi dhe një tjetër si dhe dhuroi edhe një asist. Në atë ndeshje, ai u vërshëllye nga tifozët vendas, kurse më 31 gusht, Ibrahimović u shit papritmas te Juventusi.

Juventus

Ibrahimović kaloi nga Ajaxi te Juventusi për 16 milion €. Ai u vendos menjëherë në formacionin e parë për shkak të dëmtimit të golashënuesit më të mirë David Trezeguet. Ibrahimović debutoi me gol në Serie A me Juventusin, duke shënuar një nga golat në fitoren 3–0 në transfertë ndaj Brescias. Në vijim të sezonit, Ibrahimović shënoi disa gola të rëndësishëm, si dopieta kundër Fiorentinës dhe tregolëshi kundër Lecces, duke e mbyllur kampionatin me 16 gola. Ai ishte një lojtar i rëndësishëm për Juventusin që fitoi Scudetton e 28të, por titulli u hoq më vonë për shkak të skandalit të Calciopolit. Drejt fundit të sezonit, u raportua se Juventusi kishte refuzuar një ofertë 70 milion € për suedezin nga Real Madridi, e cila më vonë doli se ishte një gënjeshtër e sajuar nga agjenti i tij Mino Raiola me qëllim për t'i rritur vlerën e kartonit. Më 14 nëntor 2005, ai u nderua me çmimin Guldbollen, një çmim që i jepet futbollistit më të mirë suedez të vitit.

Sezoni i tij i ardhshëm ishte më i dobët krahasuar me të parin; roli i tij në sulmuin e Juventusit ndryshoi, duke u zhvendosur në krahë, gjë që uli edhe mesataren e tij të shënimit. Ai mori pjesë më shumë në ndërtimin e lojës, duke arritur edhe numrin e asisteve. Në sezonin 2005–06, tifozët e Juventusit u acaruan shpesh me të për shkak të performancave të tij nën nivel në ndeshjet e rëndësishme të sezonit, si humbja kundër Arsenalit në Ligën e Kampioneve, që solli eliminimin e ekipit nga kompeticioni. Në përfundim të sezonit, Juventusit ju hoqën dy tituj të Serie A për përfshirjen e saj në skandalin e Calciopolit, dhe si rezultat u rrëzua në Serie B për trukim ndeshjesh. Stafi i ri drejtues u përpoqën të bindin Ibrahimović dhe yjet e tjerë të skuadrës që të qëndronin, por ai dhe agjenti i tij ishin të bindur për t'u larguar, me Raiolën i cili kërcënoi se do të ndërmerrte veprime ligjore për të shkëputur sulmuesin suedez nga kontrata me klubin.

Internazionale

2006–2008: Dominimi në Itali me Mancinin

Ibrahimović me Interin, 22 shtator 2007.

Më 10 gusht 2006, Ibrahimović u transferua te Interi për 24.8 milion €, duke firmosur një kontratë katër-vjeçare. Gjatë prezantimit të tij, ai mori fanellën me numrin 8 dhe deklaroi se kishte qënë tifoz i klubit që në fëmijëri. Disa vite më pas, ish drejtori sportiv i Juventusit Alessio Secco, deklaroi se Interi ishte klubi i vetëm që bëri ofertë zyrtare për lojtarin gjatë asaj kohe.

Ibrahimović bëri debutimin e tij zyrtar me klubin më 26 gusht 2006 në ndeshjen e Superkupës së Italisë kundër Romës. Ai luajti si titullar në të gjithë ndeshjen me Interin që fitoi me përmbysje 4–3 pas kohës shtesë; ekipi ishte në disavantazh të tre golave në fillim të pjesës së dytë. Ai shënoi në debutimin e tij në Serie A kundër Fiorentinës më 9 shtator, duke ndihmuar Interin të niste kampionatin me një fitore 3–2 në Stadio Artemio Franchi. Tre ditë pas, ai zhvilloi edhe paraqitjen e parë në UEFA Ligën e Kampioneve në humbjen zhgënyjese të Interit në transfertë ndaj Sporting CP, duke e nisur fazën e grupeve në mënyrë të gabuar. Më 28 tetor, Ibrahimović luajti për herë të parë në Derby della Madonnina kundër ekipit rival të qytetit Milan, duke shënuar golin e tretë të ekipit të tij në një fitore dramatike 4–3. Në sezonin e tij të parë në Milano, Ibrahimović ishte golashënuesi më i mirë i Interit në Serie A, që u fitua nga Zikaltrit me plotë 97 pikë, një rekord në atë kohë.

Ibrahimović luajti ndeshjen e tij të 100të në Serie A më 16 shtator 2007 në San Siro kundër Catanias, ku ai u aktivizua si zëvëndësues në pjesën e dytë në vënd të sulmuesit argjentinas Hernán Crespo; Inter fitoi 2–0. Më 2 tetor, suedezi regjistroi golat e tij të parë në Ligën e Kampioneve për Interin, duke shënuar dopietë në fitoren 2–0 kundër ekipit holandez PSV-së në ndeshjen e javës së dytë të fazës së grupeve; këto ishin golat e parë të Ibrahimović në këtë kompeticion pas 12 ndeshjesh pa shënuar. Po në atë muaj, ai firmosi një kontratë të re deri në qershor 2013. Në atë kohë, u raportua se kontrata e re e kishte bërë suedezin lojtarin më të paguar në botë.

Në shkurt 2008, Ibrahimović tregoi se ai kishte dëmtuar tendinën e gjurit të tij të majtë dhe shtoi se i duhej të pushonte për tu rikuperuar. Ky dëmtim solli edhe mungesën e tij në ndeshjen e kthimit të raundit të 16-tave të Ligës së Kampioneve kundër Liverpollit, ku Interi u mposht minimalisht në shtëpi dhe u eliminua nga kompeticioni. Megjithatë, gjatë muajit mars, sulmuesi bëri një sforco të madhe duke luajtur me injeksione; më 29 mars, Ibrahimović luajti 66 minuta në barazimin 1–1 kundër Lazios. Pas ndeshjes, gjuri i tij ishte përkeqsuar dhe Ibrahimović ndaloi së luajturi. Ai udhëtoi në Suedi për të kryer fizioterapi, duke humbur disa ndeshje të rëndësishme, përfshirë edhe derbin kundër Milanit.

"Ju flisni, unë luaj."

—Ibrahimović drejtuar gazetarëve pas ndeshjes së fundit të kampionatit kundër Parmës ku dopieta e tij i dha titullin Interit.

Më 18 maj 2008, pavarësisht se ishte ende dëmtuar dhe kishte më shumë se një muaj që nuk luante, Ibrahimović, me injeksion në gju, u aktivizua si zëvëndësues në pjesën e dytë dhe shënoi dy gola në fitoren 2–0 në transfertë kundër Parmës në ndeshjen e javës së fundit të kampionatit, duke i dhënë Interit Scudetton e sezonit 2007–08. Ai regjistroi gjithsej 17 gola në 26 ndeshje në kampionat dhe u nderua me çmimet Futbollisti i Vitit i Serie A dhe Futbollisti i huaj i vitit i Serie A. Ai u përfshi dhe në Ekipin e Vitit të UEFA-s për herë të parë në karrierë.

2008–2009: Scudetto dhe Capocannoniere me Mourinhon

Ibrahimović në aksion gjatë sezonit 2008–09.

Ibrahimović e nisi sezonin e ri me José Mourinhon si trajnerin e tij; në vitet në vijim, suedezi do të thurrte lëvdata për karakterin dhe punën e trajnerit, duke shtuar se portugezi ishte "i veçantë" dhe "fitimtar". Më 24 gusht, ai luajti në ndeshjen e Superkupës së Italisë kundër Romës; Interi fitoi 7–6 me penallti pasi koha e rregullt dhe shtesa ishin mbyllur në barazim 2–2, me suedezin i cili shënoi në tentativën e tij. Më 4 tetor, gjatë fitores së Interit 2–1 në shtëpi ndaj Bolonjës, Ibrahimović shënoi një gol të jashtëzakonshëm, duke shtangur portierin kundërshtar Francesco Antonioli me një gjuajtje fluturimthi me pjesën e mbrapme të këmbës pas një krosimi nga e majta nga Adriano. Në përfundim të sezonit, ky gol u shpall më i bukuri i Serie A për sezonin 2008–09. Në ndeshjen e rradhës, ai shënoi një dopietë në fitoren 4–0 në transfertë ndaj Romës, duke u vlerësuar për performancën e tij; goli i tij i parë erdhi pas një gjuajtje me parabël nga një kënd i ngushtë jashtë zone, i ndihmuar edhe nga dalja e gabuar e portierit Doni. Po në atë muaj, Ibrahimović shprehu dëshirën e tij për t'u bërë kapiten i ekipit pas tërheqjes së Javier Zanettit nga futbolli.

Më 15 nëntor, Ibrahimović shënoi një dopietë në fitoren 2–0 kundër Palermos, kurse më 14 dhjetor shënoi një tjetër dopietë, këtë herë në fitoren 4–2 në shtëpi kundër Chievos. Në janar 2009, ai u zgjodh nga gazetarët e L'Équipe në formacionin e tyre më të mirë. Më 31 maj 2009, në ndeshjen e javës së 38të të Serie A në shtëpi kundër Atalantës, Ibrahimović shënoi nga një gol në çdo pjesë për të ndihmuar ekipin të fitonte ndeshjen 4–3 dhe ta mbyllte kampionatin me 84 pikë; kjo gjë do të thoshte se klubi kishte fituar Scudetton e katërt rresht dhe të 17-tën në histori. Me 25 gola, ai u bë fituesi i çmimit Capocannoniere, duke regjistruar një më shumë se Diego Milito i Genoas. Ai e mbylli sezonin gjithsej me 29 gola në 47 ndeshje në të gjitha kompeticionet.

Barcelona

"Isha me shumë mundësi me ekipin më të mirë në histori. Futbolli i tyre ishte i bukur. Kur përgatitesha për një ndeshje, e dija se do fitonim para se të niste. Unë shikoja lojtarët rreth meje dhe shihja Iniestën, Xavin, Puyolin, Piquén, Dani Alvesin dhe Busquetsin. E jashtëzakonshme! Ishte futboll nga një tjetër planet dhe unë e doja! Ishte teknikisht e përkryer."

"Zlatan Ibrahimović, the Guardian" (në anglisht). Intervistë, 6 tetor 2014

Pasi Maxwell u transferua te Barcelona, presidenti i klubit Joan Laporta konfirmoi se kishte një marrëveshje reciproke midis Barcelonës dhe Interit për kalimin e Ibrahimović në Spanjë në shkëmbim të sulmuesit Samuel Eto'o, plus një shumë të raportuar prej 59 milion £. Ibrahimović la Interin më 23 korrik 2009 gjatë kohës që ekipi po luante në turnamentin veror World Football Challenge për të vazhduar negociatat e tij me Barcelonën; ndeshja e fundit që ai luajti me Zikaltrit ishte ajo kundër Çelsit. Pasi Interi ra dakord me kushtet e kontratës me Eto'o, si dhe Barcelona me Ibrahimović, klubi njoftoi se Ibrahimović do të mbërrite në Katalonjë më 26 korrik dhe do të kryente vizitat mjeksore një ditë më pas.

Ibrahimović kaloi me sukses vizitat mjeksore dhe u prezantua në Camp Nou para 60,000 tifozëve. Ai firmosi një kontratë pesë-vjeçare; për shërbimet e tij, Barcelona pagoi zyrtarisht 46 milion €, dha kartonin e Eto'o (i cili vlerësohej 20 milion €) si dhe Alexander Hleb në formën e huazimit (me të drejtë blerje për 10 milion €). Pas firmosjes së kontratës, suedezi kishte një klauzolë lirimi 250 milion €, duke ngritur vetën e kartonit të tij në 66 milion €. Pasi Hleb refuzoi ti bashkohej Interit, Barcelona u detyrua të paguante shtesë, duke e rritur vlerën e transferimit në 69.884 milion €. Sipas raportimeve të Interit, shuma e transferimit ishte 69.5 milion €, por një pjesë e shumës që mori Interi (5% sipas rregullores së FIFA-s) u hoq dhe u shpërnda nga Barcelona ekipit të të rinjëve dhe ish klubeve profesionist ku Ibrahimović kishte luajtur: Malmö FF dhe AFC Ajax si kontribut solidarizues.

Ibrahimović gjatë debutimit të tij në La Liga me Barcelonën, 31 gusht 2009.

Ibrahimović nisi sezonin zyrtarisht më 23 gusht 2009 në ndeshjen e dytë të Superkupës së Spanjës kundër Athletic Bilbao; ai e nisi ndeshjen si titullar dhe luajti për 70 minuta, duke asistuar golin e parë të Lionel Messit me Barcelonën që fitoi ndeshjen dhe trofeun. Pesë ditë më pas, Ibrahimović fitoi një tjetër trofe, UEFA Super Kupën 2009, duke luajtur për 81 minuta kundër Shakhtar Donetsk; goli i vetëm u shënua nga Pedro në kohën shtesë, i cili kishte zëvëndësuar suedezin. Më 31 gusht, në ndeshjen hapëse të sezonit, Ibrahimović shënoi golin e parë me klubin e tij të tij, duke ndihmuar ekipin të fitonte 3–0 kundër Sporting Gijón. Suedezi më pas shënoi edhe në katër ndeshjet e rradhës në kampionat, duke u bërë lojtari i parë në historinë e klubit që shënon në pesë ndeshjet e para në kampionat.

Më 20 tetor, Ibrahimović regjistroi golin e parë në Ligën e Kampioneve në ndeshjen e fazës së grupeve kundër Rubin Kazan. Pesë ditë më pas, ai shënoi dy herë në fitoren tenikstike 6–1 kundër Real Zaragozës në La Liga, duke numëruar shtatë gola në shtatë ndeshje në kampionat me Barcelonës që mori kreun e renditjes. Më 7 nëntor, ai pësoi një dëmtim në kofshë që e mbajti jashtë fushave të lojës për tre javës. Ibrahimović u rikthye në aksion në ndeshjen e javës së 12të në La Liga kundër Real Madridit; ai u aktivizua si zëvëndësues në vend të Thierry Henry dhe shënoi golin e vetëm të ndeshjes disa minuta më vonë, duke i dhënë fitoren Barcelonës në El Clásico. Ai e mbylli vitin 2009 me 11 gola dhe 4 asiste në 15 ndeshjet e para të Barcelonës në kampionat; ekipi e mbylli vitin duke fituar FIFA Kupën e Botës për Klube kundër Estudiantes më 19 dhjetor 2009.

Ibrahimović e nisi vitin e ri 2010 me një gol në humbjen 2–1 kundër Seviljes në ndeshjen e parë të raundit të 16-tave të Kupës së Mbretit. Pesëmbëdhjetë ditë më pas, ai u zgjodh në Ekipin e Vitit të UEFA-s. Më 14 shkurt, Ibrahimović shënoi golin e vetëm të ekipit të tij në disfatën ndaj Atlético Madrid në kampionat; kjo ishte humbja e vetme që Barcelona pësoi në La Liga gjatë sezonit 2009–10. Më 6 mars, ai u përjashtua me karton të kuq në ndeshjen në kampionat ndaj Almerías, duke u pezulluar për një ndeshje, pavarësisht apelit të Barcelonës. Më 31 mars, në ndeshjen e parë të çerek-finales së Ligës së Kampioneve kundër Arsenalit, Ibrahimović luajti si titullar për 77 minuta dhe shënoi dy gola për ti dhënë avantazhin 2–0 Barcelonës, por vëndasit shënuar dy gola në minutat e fundit të ndeshjes për të arritur një barazim 2–2. Ai pësoi një tendosje të muskulit gjatë nxemjes para nisjes së ndeshjes kundër Athletic Bilbao, e para për të pas pezullimit, duke bërë që të humbiste ndeshjen e kthimit në Camp Nou, ku Barcelona fitoi 4–1 dhe u kualifikua në gjysëm-finale me rezultatin e përgjithshëm 6–3. Përveç kësaj, ai humbi edhe El Clásicon kundër Real Madridit dhe ndeshjen ndaj Deportivo La Coruña. Suedezi u rikthye në aksion më 17 prill duke u aktivizuar si zëvëndësues ndaj Espanyolit.

"Ti bleve një Ferrari por i dhe si një Fiat."

—Ibrahimović duke nënçmuar Guardiolën për mënyrën se si ai u përdor te Barcelona.

Pas eliminimit të Barcelonës në gjysëm-finalen e Ligës së Kampioneve nga Interi, Ibrahimović foli se si ai e ballafaqoi trajnerin e tij Pep Guardiola në dhomat e ndërrimit: "I bërtita: 'Ti nuk ke tope! dhe më e keqja që shtova ishte: 'Shkofsh në ferr!' E humba toruan tërësisht dhe ju mund të prisni që Guardiola të kishte thënë disa fjalë mbrapsht, por ai është një frikacak pa shpinë kurrizore. Ai thjesht u largua pa thënë asnjë fjalë." Goli i tij i fundit me Barcelonën erdhi më 14 gusht në ndeshjen e parë të Superkupës së Spanjës kundër Seviljes, e cila u mbyll me një humbje 3–1; pavarësisht kësaj, Barcelona triumfoi në ndeshjen e kthimit 4–0 dhe fitoi trofeun, duke i dhënë suedezit një tjetër trofe. Ibrahimović luajti ndeshjen e tij të fundit me Barcelonën më 25 gusht kundër Milanit në Trofeun Joan Gamper; pas përfundimit të ndeshjes, ai tregoi në media se marrëdhënja e tij me Guardiolën ishte prishur se dhe Guardiola nuk i kishte folur atij që nga muaji shkurt. Në autobiografinë e tij I Am Zlatan, ai tregon: "Nisi mirë por Messi filloi të fliste. Ai donte të luante në qëndër, jo në krah, kështu që formacioni ndryshoi nga 4–3–3 to 4–5–1. Unë u sakrifikova dhe nuk e kisha më lirinë në fushë për tja dalë mbanë."

Milan

2010–2011: Titulli i Serie A në sezonin debutues

Ibrahimović në aksion me Milanin gjatë një ndeshje të Ligës së Kampioneve kundër Real Madrid, tetor 2010.

Më 28 gusht 2010, A.C. Milan njoftoi në uebfaqen e tyre zyrtare se kishin siguruar shërbimet e Ibrahimović për sezonin 2010–11. Ai do të luante në këtë sezon në formë huazimi, kurse klubi kishte të drejtën e blerjes për 24 milion € në përfundim të sezonit. Ai firmosi një kontratë katër-vjeaçre menjëherë pas përfundimit të vizitave mjeksore. Pasi firmosi, Ibrahimović deklaroi: "Ky transferim më jep më shumë adrenalinë. Erdha te Milani për të fituar Ligën e Kampioneve. Dua të fitoj dopietën."

Ibrahimović bëri debutimin e tij me Milanin më 11 shtator në humbjen 2–0 në transfertë kundër Cesenës, duke humbur edhe një penallti në minutat e fundit të takimit. Katër ditë më pas, ai regjistroi golat e parë me kuqezinjtë në suksesin 2–0 kundër Auxerre në fazën e grupeve të Ligës së Kampioneve. Më 14 nëntor, Ibrahimović shënoi me penallti golin e vetëm të fitores 1–0 kundër ish klubit të tij Inter në Derby della Madonnina. Në javën e ardhshme, ai shënoi golin e shtatë të sezonit kundër Fiorentinës, duke mposhtur portierin kundërshtar me një gjuajtje me rrofeshtarë; me këtë gol, ai kaloi brazilianin Alexandre Pato si shënuesi më i mirë i ekipit. Më 4 dhjetor, në një ndeshje në shtëpi ndaj Brescias, ai fillimisht asistoi golin e Kevin-Prince Boateng për ti dhënë Milanit avantazhin para se të shënonte vetë golin e tretë të ekipit me një gjuajtje të fuqishme në hyrje të zonës; Milani fitoi 3–0. Një javë më pas, Milani fitoi me të njëjtin rezultat kundër Bolonjës, me Ibrahimović i cili asistoi Boateng për golin e parë dhe më pas shënoi të tretin vetë. Gjatë pjesës së parë të sezonit, ai kishte shënuar 13 gola dhe 8 asiste në 21 ndeshje në të gjitha kompeticionet. Vetëm disa ditë pas mbarimit të ndeshjes, ai fitoi krahasimet me legjendën holandeze Marco van Basten nga media dhe nga vetë van Basten.

Në mars 2011, Ibrahimović mori kartonin e kuq të parë me Milanin në barazimin 1–1 në kupë kundër Barit, kjo për shkak të një goditje në stomak që suedezi i dha mbrojtësit kundërshtar Marco Rossi. Për këtë veprim ai u ndëshkua me tre ndeshje pezullim. Menjëherë pas rikthimit, ai mori një tjetër karton të kuq dhe u pezullua me tre ndeshje të tjera në takimin ndaj Fiorentinës në Firenze ku ekipi fitoi 2–1. Milani fitoi kampionatin më 7 maj pas një barazimi pa gola kundër Romës, në një ndeshje ku Ibrahimović luajti 90 minuta të plota. Në Serie A, ai regjistroi 14 gola në 29 ndeshje. Në Ligën e Kampioneve, ai shënoi katër gola në tetë ndeshje me Milanin që u eliminua në raundin e 16-tave nga Tottenham Hotspur. Më 18 qershor 2011, Milan dhe Barcelona ranë dakord për kalimin e plotë të lojtarit në Milano.

2011–2012: Çmimi Capocannoniere dhe largimi

Ibrahimović gjatë një ndeshje të Milanit në dhjetor 2011.

Ibrahimović e nisi sezonin e ri më 6 gusht në ndeshjen e superkupës kundër rivalëve të qytetit Inter, duke shënuar golin e parë të fitores me përmbysje 2–1 për Kuqezinjtë, një gol që ndihmoi ekipin të fitonte trofeun e parë të sezonit. Ai e nisi kampionatin me një gol në barazimin 2–2 kundër Lazios në ndeshjen e javës së parë. Më 28 shtator, ai shënoi golin e parë në Ligën e Kampioneve në fitoren komode 2–0 kundër Viktoria Plzeň në fazën e grupeve, e cila u ndoq nga një tjetër më 19 tetor, në një fitore tjetër 2–0, këtë herë kundër BATE Borisov. Ibrahimović vazhdoi me performancat e forta në këtë sezon duke shënuar një gol në fitoren 4–1 kundër Parmës dhe një dopietë në fitoren 3–2 në transfertë ndaj Romës, duke e mbyllur tetorin në mënyrë të suksesshme.

Në muajin nëntor ai shënoi rresht në ndeshjen e Ligës së Kampioneve kundër BATE-s dhe në kampionat kundër Catanias. Në takimin kundër ish ekipit të tij Barcelona në Ligën e Kampioneve, Ibrahimović shënoi golin e barazimit të përkohëshëm 1–1 para se Xavi të shënonte dhe ti jepte Barçës fitoren 3–2 në San Siro. Ai e mbylli muajin nëntor me një dopietë kundër Chievos, duke regjistruar golin e tij të 100të në Serie A. Në dhjetor, Ibrahimović shënoi në tre ndeshje rresht në Serie A, duke thelluar diferencën ndaj ndjekësve në garën për çmimin e golashënuesit më të mirë.

Ai e nisi vitin 2012 duke shënuar me penallti kundër Atalantës. Pas një dopiete kundër Novarës, me golin e dytë që e shënoi me një gjuajtje me pjesën e mbrapme të këmbës, Ibrahimović kryesonte renditjen e golashënuesve me 14 gola në 16 ndeshje. Më 5 shkurt, në ndeshjen e javës së 22të kundër Napolit në shtëpi, Ibrahimović u ndëshkua me karton të kuq pasi goditi me shuplakë mbrojtësin kundërshtar Salvatore Aronica gjatë një zënke midis lojtarëve të të dy ekipeve. Për këtë veprim, ai u ndëshkua me tre ndeshje pezullim. Dhjetë ditë më pas, në ndeshjen e raundit të 16-tave të Ligës së Kampioneve kundër Arsenalit, Ibrahimović asistoi të dy golat e Robinhos para se të shënonte nga penalltia për të ndihmuar Milanin të merrte një fitore 4–0 në shtëpi. Më 3 mars, ai regjistori tregolëshin e parë me Milanin gjatë fitores 4–0 në kundër Palermos në Stadio Renzo Barbera; me këto gola, Ibrahimović u ngjit në kuotën e 18 golave, duke rimarrë kreun e rendites së golashënuesve.

Ibrahimović e mbylli kampionatin me 28 gola në 32 ndeshje, me Milanin që humbi titullin. Me 28 gola, ai u shpall golashënuesi më i mirë, duke fituar për të dytën herë çmimin Capocannoniere; ai u bë lojtari i parë i huaj në histori që e fiton këtë çmim me dy ekipe të huaja, si dhe lojtari i parë që e fiton me dy ekipe nga i njëjti qytet (në sezonin 2008–09 ai e fitoi me Interin). Në kupë, ku Milani arriti deri në gjysëm-finale, Ibrahimović shënoi një gol në tre ndeshje, kurse në Ligën e Kampioneve, ku Milani u eliminua në çerek-finale nga Barcelona, Ibrahimović regjistroi pesë gola në tetë ndeshje. Gjithsej, ai luajti 44 ndeshje dhe shënpo 35 gola, duke vendosur një rekord të ri personal. Në përfundim të sezonit, Ibrahimović u largua nga Milani; gjatë dy sezoneve në Milano, ai luajti 85 ndeshje, shënoi 56 gola dhe asistoi 27 të tjerë.

Paris Saint–Germain

Ibrahimović gjatë prezantimit të tij me PSG.

Më 17 korrik 2012, klubi francez Paris Saint-Germain konfirmoi se kishte arritur një marrëveshje për blerjen e të drejtave sportive dhe ekonomike të Ibrahimović nga Milan, pas pasi ata kishin arritur kushtet personale me lojtarin, për një transferim me vlerë 20 milion €. I vlersuar mbi 180 milion €, vlerat e transferimeve të tij ndër vite thyen ato të sulmuesit francez Nicolas Anelka. Ai firmosi një kontratë tre-vjeçare me rrogë 14 milion € në sezon përfshirë edhe bonuset (të cilat ishin rreth 2 milion €, më shumë se fitimi i tij vjetor te Milan), duke u bërë futbollisti i dytë më i paguar në botës pas Samuel Eto'o.

Ibrahimović firmosi kontratën një ditë më pas, dhe bëri deklaratën në vijim gjatë konferencës për shtyp: "Ky është një hap i madh në karrierën time dhe një tjetër ëndërr që u bë realitet. Unë jam shumë i lumtur, sepse projekti që ka klubi më pëlqen dhe gjithashtu më pëlqen që edhe une jam pjesë e saj. Unë dua të hyj në historinë e klubit. Jam ketu për të fituar dhe asgje më shumë".

2012–2013: Sezoni debutues në Francë

"Ne nuk kemi pasur një golashënues të tillë në Francë për një kohë të gjatë. Ai është nga një planet tjetër si askush tjetër"

— Jean-Pierre Papin për Ibrahimović.

Ibrahimović shënoi dy gola në ndeshjen hapëse të Ligue 1, duke ndihmuar PSG të merrte një barazim 2–2 në pjesën e dytë pasi të parën e kishin mbyllur me dy gola disavantazh. Ai shënoi një tjetër dygolësh, këtë herë në pjesën e parë për t'i dhënë ekipit fitoren 2–1 kundër Lille, me të parin që erdhi në sekondën e 18të të ndeshjes; kjo ishte fitorja e parë e PSG-së në kampionat pas tre barazimeve rresht.

Më 18 shtator, në debutimin e tij në Ligën e Kampioneve kundër Dynamo Kyiv në ndeshjen e parë të fazës së grupeve, ai kontriboi me një penallti të shënuar në fitoren 4–1, duke regjistruar golin e gjashtë në pesë ndeshje me klubin kryeqytetas. Ai gjithashtu u bë lojtari i parë që shënon me gjashtë klube të ndryshme në Ligën e Kampioneve. Më 8 tetor, ai u bë lojtari i tretë (pas Laurent Blanc dhe Ronaldinho) që luan në El Clásico në Spanjë, Derby della Madonnina në Itali dhe Le Classique, derbi ndërmjet Marseilles dhe PSG. Ai shënoi të dy golat e ekipit (i pari u shënua me pjesën e prapme të këmbës kurse i dyti me goditje dënimi), me ndeshjen që përfundoi në barazim 2–2.

Në janar 2013, Ibrahimović morri fanellën me numrin 10 pas largimit të brazilianit Nenê. Më 12 maj, PSG u shpall kampione e Ligue 1 pas një fitoreje në transfertë ndaj Lyon, duke siguruar kampionatin e parë që nga sezoni 1993–94; ky ishte gjithashtu titulli i parë i Ibrahimović me klubin. Në Ligën e Kampioneve, ai u shpall asistuesi më i mirë, duke regjistruar 7 asiste; pavarësisht kontributit të tij, PSG-ja u eliminua në çerek-finale nga Barcelona.

2013–2014: Dopieta e titujve në Francë dhe rekordi i golave

Ibrahimović e nisi sezonin 2013–14 duke fituar Trophée des Champions kundër Bordeaux, duke asistuar një nga golat e fitores 2–1. Goli i tij i parë i sezonit erdhi më 31 gusht në fitoren 2–0 ndaj Guingamp në kampionat, duke shënuar në kohën shtesë. Më 24 shtator, PSG njoftoi se Ibrahimović kishte rinovuar kontratën e tij me klubin, që do t'a mbante atë në Parc des Princes deri në vitin 2016. Një javë më vonë, më 2 tetor, ai shënoi një dopietë në fitoren 3–0 ndaj Benficës në fazën e grupeve të Ligës së Kampioneve. Më 19 tetor, ai shënoi një tjetër dygolësh në fitoren 4–0 kundër Bastias; goli i tij i parë ishte i veçantë nga mënyra e realizimit, pasi ai shënoi pasi ngriti këmbën lartë duke qënë mbrapa mbrojtësit kundërshtar. Ky gol u zgjodh më pas si Goli i sezonit në Ligue 1 nga publiku. Më 23 tetor, Ibrahimović dhuroi një paraqitje mbreslënëse në fitoren 5–0 në transfertë kundër belgëve të Anderlecht në fazën e grupeve të Ligës së Kampioneve duke shënuar katër gola; ai regjistroi tregolëshin e tetë më të shpejtë në kompeticion si dhe u bë lojtari i 11të në histori që shënon katër gola në një ndeshje të Ligës së Kampioneve.

Ibrahimović gjatë një seance stërvitore në dhjetor 2013.

Më 23 tetor, Ibrahimović ishte në listën e 23 lojtarëve për çmimin prestigjoz FIFA Topi i Artë. Me vazhdimin e sezonit, suedezi vazhdoi me formën e tij fantastike, duke shënuar të tre golat e ekipit të tij në ndeshjen ndaj OGC Nice, kurse më 27 nëntor zhvilloi edhe ndeshjen e tij të 100të në Ligën e Kampioneve kundër Olympiacos, duke shënuar një gol në fitoren 2–1 në shtëpi. Më 13 janar 2014, ai u rendit i katërti në garën për Topin e Artë me 257 pikë, duke arritur rezultatin më të mirë në karrierë. Goli i tij kundër Anglisë në nëntor 2012 u shpall fitues i Çmimit Puskás, duke marrë 48.7% të votave. Përveç kësaj, ai sëbashku me shokun e skuadrës Thiago Silva u përfshinë në formacionin e vitit të UEFA-s. Më 4 shkurt, me dopietën e shënuar kundër Nanes, ai ndihmoi Les Parisiens të shkonin në finalen e Kupës së Ligës; goli i tij i parë erdhi me një gjuajtje në ajër nga 30 metra distancë pas një spastrimit të gabuar të portierit Rémy Riou; ky ishte goli i tij i 31të për sezonin 2013–14

Ai vazhdoi formën e fuqishme gjatë muajit shkurt, duke shënuar dy gola në suksesin 4–0 në transfertë ndaj Bayer Leverkusen në ndeshjen e parë të raundit të 16-tave të Ligës së Kampioneve, e cila u pasua nga një tripletë në fitoren 4–2 kundër Toulouse, sërisht në transferë. Me këtë tregolësh, Ibrahimović arriti shifrën 37 gola në të gjitha kompeticionet, duke vendosur një rekord të ri personal. Më 16 mars, Ibrahimović shënoi të dy golat e fitores 2–0 kundër Saint-Étienne, duke regjistruar golat e tij të 24të dhe 25të në Ligue 1, gjë që lejoi të thyente rekordin e Carlos Bianchit për numrin e golave të shënuar në një sezon në Ligue 1 për PSG-në. Më 2 prill, ai pësoi një tërheqje muskulare gjatë ndeshjes së parë çerek-finale të Ligës së Kampioneve kundër Çelsit, dëmtim që e detyroi të qëndronte jashtë fushave për rreth muaj. Ibrahimović u rikthye në maj, ku PSG u shpall kampione e Ligue 1 pas humbjes kundër Rennes; për suedezin ishte kampionatin i 11të në 13 sezonet e fundit. Ai e mbylli kampionatin me 25 gola duke u shpallur lojtari i vitit dhe golashënuesi më i mirë për të dytin sezon rresht. Gjithsej, ai regjistroi 41 gola në të gjitha kompeticionet, përfshirë 10 në Ligën e Kampioneve, duke vendosur një rekord personal.

2014–2015: Tripleta e titujve në Francë

Ibrahimović (majtas) gjatë çerek-finales së Ligës së Kampioneve kundër Çelsit në Stamford Bridge, mars 2015.

Në ndeshjen e parë zyrtare të sezonit 2014–15, Ibrahimović shënoi dy gola në Trophée des Champions 2014 kundër Guingamp, duke i dhënë ekipit fitoren 2–0. Ai ishte sërisht në listën e shënuesve edhe në ndeshjen hapëse të Ligue 1, duke shënuar një dygolësh kundër Stade de Reims; ai gjithashtu humbi një rast me portë bosh si dhe një penallti, me PSG-në që barazoi 2–2. Në ndeshjen e rradhës kundër Bastias, Ibrahimović doli nga fusha i dëmtuar, dhe pas ekzaminimeve, u konfirmua se do të qëndronte jashtë fushave të lojës për gjashtë javë. Ai shënoi tregolëshin e parë më 31 gusht në një tjetër ndeshje në kampionat ndaj Saint-Étienne. Në çerek-finalen e Coupe de la Ligue më 13 janar 2015, Ibrahimović shënoi golin e vetëm të takimit ndaj Saint-Étienne. Ekipi vendas u ankua se topi nuk e kishte kaluar vijën kufizuese, duke bërë që tifozët të hidhin objekte në fushë, që shtyu gjyqtarin të pezullonte ndeshjen për dhjetë minuta.

Më 11 mars, Ibrahimović mori një karton të kuq direkt në ndeshjen e raundit të 16-tave të Ligës së Kampioneve kundër Çelsit në Stamford Bridge, për një ndërhyrje të gabuar ndaj Oscar. PSG barazoi 2–2 pas kohës shtesë dhe u kualifikua në çerek-finale me rregullin e golit jashtë fushe. Nëntë ditë më vonë, ai shënoi një tregolësh në fitoren 3–0 kundër Lorient në Parc des Princes. Ai shënoi një tjetër tregolësh më 8 prill, këtë herë në fitoren 4–1 Saint-Étienne, duke ndihmuar PSG-në që të shkojë në finalen e Coupe de Ligue; goli i tij i parë me penallti ishte i 100ti i tij për klubin. Ai e mbylli ndeshjen me 102 gola për PSG-në, duke u bërë golashënuesi i dytë më i mirë në histori, mbrapa portugezit Pauleta. Tre ditë më vonë në finalen e Coupe de la Ligue, Ibrahimović shënoi një dopietë, duke kontribuar në suksesin 4–0 kundër Bastias. Goli i tij i parë erdhi nga një penallti e fituar nga ai pasi pësoi një ndërhyrje të gabuar nga mbrojtësi kundërshtar Sébastien Squillaci, i cili u përjashtua me karton të kuq.

2015–2016: Shënuesi më i mirë i të gjitha kohërave i PSG-së

Ibrahimović në aksion për PSG-në në ndeshjen e Trophee des Champions kundër Lyon në gusht 2015.

Më 4 tetor 2015, Ibrahimović shënoi dy gola me penallti në fitoren 2–1 në derbin kundër Marseille, duke kaluar Pauletën si golshënuesi më i mirë në historinë e klubit me 110 gola në të gjitha kompeticionet. Më 25 nëntor, ai ishte kapiteni i ekipit në rikthimin e tij te ish klubi i qytetit Malmö FF në fazën e grupeve të Ligës së Kampioneve. Ai shënoi golin e tretë të fitores 5–0 kundër suedezëve, një rezultat që konfirmoi kualifikimin e PSG-së për në fazën me eliminim direkt të kompeticionit. Duke shënuar një dygolësh në fitoren 3–0 të PSG-së kundër Nice më 4 dhjetor, Ibrahimović theu rekordin e 85 golave të Mustapha Dahleb për t'u bërë golshënuesi më i mirë në historinë e klubit në elitën e futbollit francez. Më 16 shkurt 2016, në ndeshjen e raundit të 16-tave të Ligës së Kampioneve kundër Çelsit në shtëpi, Ibrahimović shënoi golin hapës në minutën e 39të me një goditje dënimi duke ndihmuar ekipin e tij të fitojë 2–1. Kjo ishte ndeshja e 116të e suedezit, i cili hyri në listën e dhjetë lojtarëve me më shumë ndeshje pasi parakaloi mbrojtësin spanjoll Carles Puyol. Katër ditë më vonë, ai shënoi dy herë në fitoren 4–1 kundër Reims, duke u ngjitur në shifrën 23 gola në kampionat; gjatë ndeshjes, ai asistoi edhe golat e Edinson Cavani dhe Gregory van der Wiel.

Më 9 mars, në ndeshjen e dytë të raundit të 16-tave të Ligës së Kampioneve kundër Çelsit në Stamford Bridge, Ibrahimović fillimisht asistoi golin e Adrien Rabiot para se të shënonte vetë golin e fitores, me PSG-në që fitoi ndeshjen 2–1 dhe përparoi në çerek-finale me rezultatin e përgjithshëm 4–2. Me këtë gol, ai u bë lojtari i 14të që shënon 50 ose më shumë gola në Ligën e Kampioneve. Në ndeshjen e rradhës në kampionat, ai shënoi plot katër gola në fitoren shkatërrimtare 9–0 kundër Troyes, e cila vulosi fitimin e titullit për PSG-në tetë javë nga fundi i sezonit; goli i tij i tretë në ndeshje ishte i 100ti për të në Ligue 1. Tregolëshi i tij i shënuar për nëntë minuta ishte më i shpejti në historinë e Ligue 1. Po në atë ditë, suedezi konfirmoi se do të largohej nga klubi në përfundim të sezonit, duke shtuar në mënyrë gazmore se do të qëndronte vetëm nëse ata do të zëvëndësonin Kullën Eiffel me statujën e tij. Më 16 prill, Ibrahimović shënoi dy gola të tjerë në një tjetër fitore madhore 6–0 kundër Caen, duke arritur 32 gola në kampionat, një rekord i ri personal; ishte gjithashtu goli i tij i 41të në të gjitha kompeticionet, duke barazuar rekordin e tij personal të vendosur në sezonin 2013–14 me dy ndeshje më pak. Tre ditë më vonë, ai shënoi golin e fitores në gjysëm-finalen e Coupe de France kundër Lorient, duke dërguar PSG-në në finale për të dytin sezon rresht; ky ishte goli i tij i 42të sezonal, duke vendosur një rekord të ri personal. Më 8 maj, ai u shpall UNFP Lojtari i Sezonit në Ligue 1 për të tretin vit rresht.

Ibrahimović zhvilloi paraqitjen e tij të fundit për PSG-në në Ligue 1 kundër Nantes në Parc des Princes më 14 maj 2016, duke shënuar një dopietë në një triumf 4–0 për t'u golashënuesi më i mirë i klubit në një sezon të vetëm të Ligue 1 me 38 gola, duke thyer rekordin e Carlos Bianchit, i cili shënoi 37 gola në sezonin 1977–78. Ai e mbylli kampionatin e Ligue 1 duke u shpallur shënuesi më i mirë, kjo për herë të tretë në karrierën e tij. Ndeshja u ndal për pak momente në minutën e dhjetë, me tifozët që i dhanë Ibrahimović – numri i së cilit ishte 10ta – një duartrokitje në këmbë. Ai gjithashtu u brohorit edhe në momentet e fundit të ndeshjes, kur ai po mbante dy djemtë e tij në krahë. Ata kishin hyrë në fushë disa momente më herët dhe kishin veshur fanellat e PSG-së që mbrapa kishin fjalët në anglisht "King" (Mbret) dhe "Legend" (Legjendë). Këto fjalë ishin referencë e statusit të babait të tyre një ditë më parë, i cili shkroi në rrjetet sociale: "Erdha si mbret dhe u largova si legjendë".

Manchester United

2016–2017: Tre trofe në vitin e parë

Ibrahimović para një ndeshje të Ligës së Evropës në Old Trafford në shtator 2016.

Më 1 korrik 2016, Ibrahimović u transferua te Manchester United si lojtar i lirë në një kontratë një-vjeçare me mundësi rinovimi edhe për një sezon bazuar në performancat e tij me klubin. Rroga e tij u raportua të ishte 200,000 £ në javë. Ai mori fanellën me numrin 9 për sezonin 2016–17. Më 7 gusht, Ibrahimović shënoi golin e fitores për Manchester United në FA Community Shield 2016 kundër Leicester City, duke kërcyer sipër Wes Morgan për të mposhtur portierin danez Kasper Schmeichel në një fitore 2–1. Në debutimin e tij në Premier Ligë një javë më vonë, ai shënoi me një gjuajtje nga distanca në një fitore 3–1 kundër Bournemouth në ndeshjen e parë të sezonit. Më 20 gusht, ai shënoi dy gola, një me kokë në pjesën e parë dhe një me penallti në pjesën e dytë, për t'i dhënë ekipit fitoren 2–0 kundër Southampton në debutimin e tij në Old Trafford. Më 6 nëntor, ai shënoi një dygolësh në fitoren 3–1 si vizitor kundër Swansea City; goli i tij i parë në ndeshje ishte goli i 25,000 në historinë e Premier Ligës. Megjithatë, ai u ndëshkua me karton të verdhë, i pesti në këtë sezon, duke bërë që të humbiste ndeshjen e rradhës në shtëpi kundër Arsenalit më 19 nëntor. Më 5 shkurt 2017, Ibrahimović shënoi golin e 15të në kampionat dhe të 20tin në të gjitha kompeticionet në një fitore 3–0 jashtë fushe kundër Leicester City; me këtë gol, në moshën 35 vjeç e 125 ditë, ai u bë lojtari më i vjetër që shënon 15 gola në një sezon në Premier Ligë.

Ibrahimović duke festuar një gol me Manchester United kundër Zorya Luhansk në një ndeshje të fazës së grupeve të Ligës së Evropës në dhjetor 2016.

Më 16 shkurt, Ibrahimović regjistroi tregolëshin e parë me Manchester United në fitoren 3–0 kundër Saint-Étienne në ndeshjen e raundit të 32-tave të UEFA Ligës së Evropës. Tre ditë më vonë, në paraqitjen e tij të parë në Kupën FA, Ibrahimović u aktivizua si zëvëndësues në minutën e 62të dhe shënoi golin e fitores 2–1 në raundin e pestë kundër Blackburn Rovers në Ewood Park. Saktësisht një javë pas debutimit të tij në Kupën FA, ai shënoi dy gola, një me kokë dhe një me goditje dënimi (goli i fitores) në finalen e Kupës Carabao kundër Southampton për t'i dhënë Unitedit trofeun e pestë në histori si dhe të dytin e tij në Angli. Më 7 mars, Ibrahimović u pezullua me tre ndeshje nga Federata Angleze e Futbollit për sjellje të dhunshme ndaj Tyrone Mings të Bournemouth në barazimin 1–1 Old Trafford tre ditë më parë. Më vonë më 13 prill, ai ishte një nga gjashtë të nominuarit për të fituar çmimin PFA Lojtari i Vitit. Shtatë ditë më vonë, Ibrahimović pësoi një dëmtim serioz në ligamentin e gjurit të tij të djathatë në ndeshjen e çerek-finales së Ligës së Evropës kundër Anderlecht në Old Trafford. Disa burime raportuan se suedezi nuk do të luante më për pjesën e mbetur të sezonit 2016–17. Ai nuk pranoi të paguhej gjatë kohës së rikuperimit nga dëmtimi.

Ibrahimović fitoi trofeun e tij të parë madhor evropian më 24 maj 2017 kur Manchester United mposhti me rezultatin 2–0 ish klubin e tij Ajax në finalen e Ligës së Evropës 2017 në Friends Arena në Stokholm. Ai ishte edhe pjesë e skuadrës së sezonit nga UEFA. Në fund të sezonit, u njoftua se Manchester United do ta linte të lirë sulmuesin suedez pas përfundimit të kontratës të tij më 30 qershor 2017, edhe pse ata më vonë konfirmuan se ishin në bisedime për të ri-firmosur për sezonin 2017–18.

2017–2018: Rikthimi nga dëmtimi dhe largimi

Më 24 gusht 2017, u njoftua se Ibrahimović kishte firmosur një kontratë të re një-vjeçare me Manchester United. U lajmërua gjithashtu se ai do të vishte fanellën me numrin 10 për sezonin e tij të dytë me klubin. Më 18 nëntor, Ibrahimović u rikthye në fushat e lojës duke luajtur si zëvëndësues në 18 minutat e fundit të fitores 4–1 kundër Newcastle United. Një javë më pas, duke u aktivizuar në ndeshjen kundër Basel, ai u bë lojtari i vetëm në histori që ka luajtur me shtatë klube të ndryshme në UEFA Ligën e Kampioneve. Në ndeshjen e tij të parë si titullar për sezonin 2017–18 më 20 dhjetor, Ibrahimović shënoi golin e parë me një goditje dënimi në humbjen 1–2 kundër Bristol City në çerek-finalen e Kupës EFL. Më 22 mars 2018, Manchester United njoftoi se Ibrahimović kishte rënë dakord për të ndërprerë kontratën.

LA Galaxy

Ibrahimović gjatë sezonit 2019 të Major League Soccer me LA Galaxy.

Më 23 mars 2018, Ibrahimović firmosi me klubin amerikan LA Galaxy në Major League Soccer. Ai debutoi më 31 mars në derbin e parë El Tráfico kundër Los Angeles FC, duke luajtur si zëvëndësues në 20 minutat e fundit; ai shënoi dy gola, përfshirë një gjuajte në ajër nga 41 metra si dhe një gjuajtje me kohë në kohën shtesë për t'i dhënë fitoren ekipit 4–3. Pas performancës së tij që i fitoi ndeshjen ekipit, Ibrahimović tha: "Dëgjova turmën që thoshte 'Duam Zlatanin, duam Ztalanin', kështu që unë i dhash Zlatanin". Ai shënoi dy gola në distafën 3–2 kundër FC Dallas më 30 maj, megjithatë ai u revoltua kundër ekipit, duke thënë: "Në çdo ndeshje nuk duhet të humbasim dy ose tre gola sepse pastaj do na duhet të kapim lojën për të fituar. Kjo nuk është një lojë; kjo nuk është absolutisht një lojë. Edhe nëse je në MLS ose Premier Ligë, çfarëdo qoftë, nuk punon në këtë mënyrë. Ne duhet të jemi ekipi udhëheqës dhe të luajmë nga aty, jo të rikuperojmë golat gjithë kohës."

Ibrahimović shënoi dopieta në ndeshjet kundër Real Salt Lake dhe San Jose Earthquakes në qershor dhe korrik, para se të shënonte një penallti në fitoren 4–0 kundër Columbus Crew më 8 korrik. Ai shënoi golin e 12të sezonal në fitoren 3–1 kundër Philadelphia Union më 22 korrik. Në ndeshjen e rradhës, Ibrahimović shënoi tregolëshin e parë në MLS në fitoren 4–3 me përmbysje kundër Orlando City, me të tre golat e shënuar në 24 minutat e para të pjesës së dytë. Më 15 shtator, Ibrahimović shënoi golin e 500të në karrierë me një tjetër finalizim akrobatik në humbjen 5–3 si vizitor ndaj Toronto FC. Pas ndeshjes, Ibrahimović deklaroi se ai ishte "i lumtur për Toronton pasi ata do të kujtoheshin si viktima e tij e 500të." Goli i tij erdhi me një gjuajtje akrobatike pas një kthese, duke u nominuar për Çmimin FIFA Puscás 2019 si Goli i Vitit. Në vitin e tij të parë në Shtetet e Bashkuara, Ibrahimović u përfshi në ndeshjen MLS All-Star dhe ishte pjesë e formacionit më të mirë për sezonin 2018; përveç kësaj, ai u nderua me çmimet i "Ardhuri i Vitit", "Goli i Vitit në MLS" si dhe "Lojtari i Vitit i La Galaxy".

Ibrahimović shënoi 30 gola në sezonin e tij të dytë me LA Galaxy.

Ibrahimović u emërua kapiten i ekipit para fillimit të sezonit 2019. Më 2 mars, ai shënoi kundër Chicago Fires në një fitore 2–1 të La Galaxy në javën e parë të kampionatit. Më 31 mars, në ndeshjen e javës së dytë në MLS, Ibrahimović i dha ekipit fitoren kundër Portland Timbers me dy penallti të shënuara, përfshirë një me stilin Panenka; me këto gola, ai arriti në kuotën e 515 gola në karrierë, duke kaluar Gunnar Nordahl si suedezi me më shumë gola në histori. Më 20 korrik, Ibrahimović shënoi një tregolësh të përkryer në derbi kundër Los Angeles FC, duke i dhënë ekipit të tij fitoren 3–2 mes debatit se kush ishte lojtari më i mirë i Major League Soccer, Ibrahimović apo Carlos Vela. Ai shënoi 30 gola në 29 ndeshje në sezonin e rregullt të MLS-së, duke ndihmuar ekipin të kualifikohej në fazën play-off, ku u eliminua nga LOS Angeles FC me rezultatin 5–3, edhe pse ai shënoi dhe asistoi. Ai u përshi sërisht në ndeshjen All-Star, si dhe në formacionin e sezonit të MLS-së, si dhe fitoi tre çmime të klubit, respektivisht "Lojtari i Vitit", "Këpuca e Artë" dhe "Goli i Vitit". Pas përfundimit të sezonit, Ibrahimović njoftoi se do të largohej nga klubi. Gjatë dy viteve të tij në Shtetet e Bashkuara, Ibrahimović regjistroi 53 gola në 58 ndeshje.

Rikthimi te Milan

Më 27 dhjetor 2019, Ibrahimović u rikthye te Milani si një transferim të lirë duke firmosur një kontratë gjashtë-mujore deri në përfundim të sezonit, me mundësi rinovimi deri në përfundim të sezonit 2020–21, nëse plotësohen disa kushte të caktuara. Ai zhvilloi paraqitjen e parë që pas rikthimit më 6 janar 2020 në barazimin pa goal në shtëpi ndaj Sampdorias, duke u aktivizuar si zëvëndësues në pjesën e dytë. Pesë ditë më pas, në ndeshjen e tij të dytë, Ibrahimović shënoi golin e parë për Milanin që nga viti 2012 në fitoren 2–0 në transfertë ndaj Cagliarit. Me këtë gol, Ibrahimović kishte shënuar të paktën një gol në katër dekadat e fundit (1990', 2000', 2010', 2020'). Më 9 shkurt, Ibrahimović fillimisht asistoi dhe më pas shënoi në humbjen me përmbysje 4–2 kundër Interit në San Siro; me këtë gol, ai u bë golashënuesi më i vjetër në historinë e derbit, në moshën 38 vjeç dhe 129 ditë, duke thyer rekordin e suedezit tjetër Nils Liedholm, i cili në moshën 38 vjeç e 43 ditë, kishte shënuar në fitoren 2–1 kundër Interit më 26 mars 1961.

Më 15 korrik, Ibrahimović luajti ndeshjen e tij të 100të me Milanin në transfertën e fituar 3–1 kundër Parmës, ku ai luajti si titullar për 90 minuta. Gjashtë ditë më pas, sulmuesi shënoi dy gola për ti dhënë Milanit fitoren 2–1 kundër Sassuolos; kjo ishte dopieta e tij e parë në Serie A që nga viti 2012. Ibrahimović e mbylli muajin me një tjetër dopietë, këtë herë kundër Sampdorias, për tu bërë lojtari i parë në histori që shënon 50 gola për të dy klubet e Milanos. Më 1 gusht, ai shënoi një nga tre golat e fitores ndaj Cagliarit, duke vendosur një tjetër rekord pasi u bë lojtari më i vjetër, në moshën 38 vjeç dhe 302 ditë, që shënon të paktën dhjetë gola në një sezon të Serie A; lojtari i fundit që e kishte arritur këtë gjë ishte Silvio Piola me Novarën në vitet 1950'. Ai e mbylli sezonin 2019–20 dhe 18 ndeshje dhe 10 gola në kampionat, ku Milani siguroi një vend të 6të dhe kualifikimin në Ligën e Evropës, si dhe dy ndeshje dhe një gol në kupë.

Më 31 gusht 2020, Ibrahimović firmosi një kontratë të re një-vjeçare me Milanin. Ai gjithashtu ndërroi edhe numrin e fanellës, duke marrë numrin 11 që gjithashtu e kishte në qëndrimin e tij të parë me Kuqezinjtë. Ibrahimović shënoi golin e parë të Milanit për sezonin 2020–21 në fitoren 2–0 ndaj Shamrock Rovers në raundin e dytë kualifikues të Ligës së Evropës më 17 shtator. Katër ditë më pas, Milani e nisi kampionatin me një fitore 2–0 në San Siro, kjo falë një goli në çdo pjesë nga Ibrahimović.

Karriera ndërkombëtare

1999–2002: Të rinjtë dhe Kupa e Botës 2002

Për shkak të origjinës dhe vendlindjes së tij, Ibrahimović mund të zgjidhte tre shtete për të luajtur: Bosnja dhe Hercegovinën, Kroacinë dhe Suedinë; në fund ai vendosi të luante për Suedinë.

Ibrahimović u bë pjesë e sistemit të të rinjëve të Suedisë për herë të parë në vitin 1999, ku ai u thirr në ekipin nën-18, me të cilin luajti katër ndeshje dhe shënoi një gol. Në vitin 2001, pasi kishte debutuar me ekipin e parë, Ibrahimović u aktivizua edhe me ekipin nën-21 në fushatën e tyre kualifikuese për Kampionatin Evropian nën-21 2002. Ibrahimović zhvilloi shtatë ndeshje në këtë fazë, duke shënuar gjashtë gola, me Suedinë që arriti vendin e dytë në grupin 4 dhe u kualifikua në finalet e turnamentit.

Ibrahimović zhvilloi ndeshjen e tij të parë më Suedinë më 31 janar 2001 në barazimin pa gola kundër Ishujve Faroe në Värendsvallen. Ndeshja ishte pjesë e Kampionatit Nordik të Futbollit 2000–01, një turnament miqësor. Më 7 tetor 2001, ai luajti ndeshjen e parë zyrtare me ekipin kombëtar, duke u aktivizuar në ndeshjen kualifikuese të Kupës së Botës 2002 kundër Azerbajxhanit; ai shënoi një nga tre golat e fitores 3–0 në Stadiumin Råsunda. Suedia e mbylli grupin 4 në vendin e parë me 26 pikë, duke u kualifikuar për në turnament.

Ibrahimović ishte një nga 23 lojtarët e thirrur nga trajneri Lars Lagerbäck për të luajtur në FIFA Kupën e Botës 2002, e cila u zhvillua në Korenë e Jugut dhe Japoni. Gjatë turnamentit, ai ishte një lojtar rezervë pasi sulmi përbëhej nga lojtarë me shumë përvojë si Henrik Larsson dhe Marcus Allbäck; Ibrahimović, sëbashku me portierin Andreas Isaksson ishin lojtarët më të rinjë në ekip (të dy kanë lindur më 3 tetor 1981). Ai bëri debutimin e tij në një Kupë Bote më 12 qershor në ndeshjen e dytë të fazës së grupeve kundër Argjentinës, duke u aktivizuar në minutat e fundit; Suedia barazoi 1–1. Kjo ishte ndeshja e vetme që Ibrahimović zhvilloi në Grupin F, të cilën Suedia e mbylli në vendin e parë. Më 16 qershor, ai luajti ndeshjen e dytë në turnament duke u aktivizuar në minutën e 76të të ndeshjes së raundit të 16-tave kundër Senegalit; Suedia u eliminua pasi u mposht 2–1 në kohën shtesë.

2003–2004: Numri 10 dhe Euro 2004

Pas përfundimit të Kupës së Botës 2002, Larsson njoftoi tërheqjen nga futbolli ndërkombëtar, duke bërë që Ibrahimović të luante titullar gjatë fushatës kualifikuese të UEFA Euro 2004. Ai shënoi tre gola gjatë kualifikueseve, përfshirë një gol në barazimin 1–1 kundër Hungarisë në tetor 2002 dhe një dopietë në fitoren e lehtë 5–0 kundër San Marinos në shtator 2003. Suedia e mbylli grupin e saj në vendin e parë me 17 pikë, duke siguruar kualifikimin. Gjatë kësaj kohe, ai veshi për herë të parë fanellën me numrin 10, të cilën e mbajti edhe kur u emërua në listën e 23 lojtarëve për turnamentin final. Më 31 mars 2004, Ibrahimović shënoi golin e vetëm të fitore kundër Anglisë në një ndeshje miqësore të organizuar për 100 vjetorin e themelimit të Federatës Suedeze të Futbollit.

Në Euro 2004, Ibrahimović luajti si titullar sëbashku me Henrik Larsson, i cili ishte rikthyer në ekipin kombëtar pas kërksave të shumta në Suedi. Në ndeshjen e parë në Grupin C kundër Bullgarisë, ai shënoi me penallti golin e katërt të ekipit në minutën e 78të me Suedinë që arriti një fitore bindëse 5–0. Kjo ishte fitorja më e thellë e Suedisë në një Kampionat Evropian. Në ndeshjen e dytë kundër finalistëve të edicionit të kaluar Italisë më 18 qershor, Ibrahimović shënoi golin e barazimit në minutën e 85të duke mposhtur portierin me një gjuajtje me pjesën e mbrampe të këmbës që përfundoi në trekëndësh; ai u zgjodh edhe lojtari i ndeshjes. Në ndeshjen e tretë dhe të fundit, Suedia dhe Danimarka barazuan 2–2, por arritën të kualifikoheshin për në fazën me eliminim direkt pavarësisht se ato sëbashku me Italinë kishin mbledhur secila nga pesë pikë; Suedia fitoi grupin për shkak se ishte më mirë në përballjet direkte dhe me golavarazh. Më 26 qershor, Suedia u përball me Holandën në çerek-finale; koha e rregult dhe shtesa u mbyll në barazim pa gola, por Suedia u eliminua pasi u mposht 5–4 nga gjuajtjet e penalltive, ku Ibrahimović ishte një nga dy lojtarët që gabuan në tentativën e tyre.

2004–2008: Kupa e Botës 2006, bojkoti dhe Euro 2008

Ibrahimović në aksion me Suedinë, 2 qershor 2006.

Ibrahimović e nisi fushatën kualifikuese të Kupës së Botës 2006 me katër gola në fitoren tenistike 7–0 kundër Maltës. Ai shënoi edhe një gol tjetër në ndeshjen e kthimit në qershor 2005 e cila u mbyll me fitoren e Suedisë 6–0. Më 7 shtator 2005, Ibrahimović shënoi golin e vetëm të ndeshjes kundër Hungarisë në minutën e 91të pas një aksioni personal. Suedia e mbylli grupin e saj në vendin e parë me 24 pikë, e udhëhequr nga Ibrahimović i cili u shpall golashënuesi më i mirë i grupit me tetë gola. Gjatë Kupës së Botës 2006, Ibrahimović pësoi një dëmtim në kofshë në ndeshjen e dytë të grupit kundër Paraguajit, duke u zëvëndësuar në fillim të pjesës së dytë. Pavarësisht se humbi ndeshjen e tretë kundër Anglisë, Suedia u kualifikua në fazën me eliminim direkt pasi e përfundoi grupin e dyta me pesë pikë. Ibrahimović u rikthye në ndeshjen e raundit të 16-tave kundër vendit organizator Gjermanisë, e cila fitoi 2–0 dhe kaloi më tej.

Ibrahimović u thirr për një kualifikuese të Euro 2008 kundër Lihtenshtajnit më 6 shtator 2006, por dy ditë para ndeshjes, ai theu rregulloren e ekipit duke u larguar nga hoteli ku ekipi po qëndronte sëbashku me Christian Wilhelmsson dhe Olof Mellberg dhe shkuan në një klub nate. Edhe pse asnjë lojtar nuk kishte konsumuar alkool, trajneri Lars Lagerbäck i dërgoi në shtëpi që të tre si ndëshkim. Mellberg dhe Wilhelmsson nuk e kundërshtuan vendimin e trajnerit dhe kërkuan falje, por Ibrahimović mendoi se ishte e padrejtë dhe si kundërpërgjigje refuzoi të merrte pjesë në dy ndeshjet e rradhës kualifikuese kundër Islandës dhe Spanjës. Ai gjithashtu nuk pranoi të merrte pjesë në ndeshjen miqësore kundër Egjiptit në shkurt 2007, por i dha fund bojkotit një muaj më pas, duke u rikthyer për ndeshjen kualifikuese kundër Irlandes së Veriut më 28 mars. Suedia e mbylli Grupin F të kualifikueseve në vendin e dytë me 26 pikë; Ibrahimović nuk shënoi asnjë gol.

Në Euro 2008, Ibrahimović i dha fund zbrastisë dy-vjeçare pa gol me Suedinë duke shënuar të parin e fitores 2–0 kundër Greqisë më 10 qershor. Në këtë ndeshje, ai u shpall edhe lojtari më i mirë. Katër ditë më vonë, ai shënoi golin e vetëm të ekipit të tij në disfatën 2–1 kundër Spanjës, e cila në fund fitoi turnamentin. Në ndeshjen e tretë, Suedia pësoi një humbje 2–0 nga Rusia dhe u eliminua nga kompeticioni; Ibrahimović ishte golashënuesi më i mirë i ekipit me dy gola, duke shënuar 66% të golave.

2009–2012: Shiriti i kapitenit, Euro 2012 dhe pokeri kundër Anglisë

Ibrahimović si kapiten para një ndeshje kualifikuese kundër San Marinos, 7 shtator 2010.

Gjatë kualifikueseve të Kupës së Botes 2010, Ibrahimović luajti ndeshjen e tij të parë si kapiten i ekipit si pasojë e mungesës së Henrik Larsson, në barazimin pa gola të Suedisë kundër Portugalisë. Ai shënoi tre gola gjatë kualifikueseve, dy kundër Maltës më 10 qershor 2009 dhe një kundër Hungarisë më 5 shtator 2009. Megjithatë, Suedia dështoi të kualifikohej në finalet e turnamentit.

Para fillimit të kualifikueseve të Euro 2012, Ibrahimović u emërua kapiteni i përhershëm i ekipit nga trajneri i ekipit kombëtar Erik Hamrén. Ai shënoi golat e parë në kualifikuese kundër ekipit modest San Marino, duke shënuar golat e pestë dhe të gjashtë; Suedia fitoi ndeshjen 6–0 para 21,000 tifozëve pavarësisht se luajti me një lojtar më pak për rreth një orë. Më 7 qershor 2011, ai shënoi një tregolësh si zëvëndësues në fitoren 5–0 kundër Finlandës. Suedia zhvilloi një fushatë të suksesshme kualifikuese, duke e mbyllur në vendin e dytë; pavarësisht se nuk fitoi grupin, ekipi u kualifikua direkt në turnament pasi ishte ekipi me më shumë pikë i vendeve të dyta (24).

Ibrahimović duke festuar golin e shënuar kundër Ukrainës në Euro 2012.

Në Euro 2012, Ibrahimović shënoi golin e vetëm të ekipit të tij në humbjen 2–1 me përmbyjse kundër Ukrainës (një nga dy vendet organizatore) në ndeshjen e parë. Më 15 qershor, Suedia humbi ndeshjen e dytë kundër Anglisë me rezultatin 3–2, duke u eliminuar zyrtarisht nga kompeticioni. Në ndeshjen e tretë dhe të fundit, Suedia fitoi 2–0 kundër Francës; në minutën e 54të, Ibrahimović shënoi një gol spektakolar me rrofeshatë në kufitë e zonës kundërshtare, duke u shpallur edhe lojtari i ndeshjes. Ky gol u votua më i bukuri i Euro 2012. Pavarësisht se Suedia u eliminua që në fazën e parë, Ibrahimović u përfshi në Ekipin e Turnamentit për performancat e tij.

Suedia nisi fushatën kualifikuese të Kupës së Botës 2014 në shtator 2012 me fitoren 2–0 kundër Kazakistanit. Ibrahimović regjistroi golin dhe asistin e parë në kualifikuese më 12 tetor në fitoren 2–1 në transfertë kundër Ishujve Faroe. Katër ditë më pas, në ndeshjen e rradhës kundër Gjermanisë në Berlin, Suedia ishte në disavantazh të katër golave pas 55 minutash. Në minutën e 62të, Ibrahimović shënoi golin e parë që i hapi rrugë rikuperuimit nga 4–0 në 4–4 të Suedisë, duke fituar një pikë të merituar. Kjo ishte hera e parë në histori që Gjermania nuk fitonte pasi kishte qënë në avantazh të katër golave.

Më 14 nëntor 2012, ai shënoi të katër golat e fitores 4–2 të Suedisë kundër Anglisë në ndeshjen e parë të luajtur në stadiumin e ri Friends Arena. Goli i tij i katërt, një rrofeshatë nga 32 metra me kurriz nga porta, mori lëvdata nga futbollistë dhe analistë; BBC e përshkroi golin si "një kombinim i imagjinatës së pathyeshmedhe dhe teknikës eksperte." Ky gol më vonë fitoi çmimin FIFA Puskás 2013 për Golin e Vitit.

2013–2016: Rekordi i golave dhe tërheqja pas Euro 2016

Ibrahimović para nisjes së ndeshjes kualifikuese të Euro 2016 kundër Rusisë, 5 shtator 2015.

Më 14 gusht 2013, Ibrahimović shënoi një tjetër tregolësh kundër rivalëve skandinav të Norvegjisë në një ndeshje miqësore në Friends Arena; ndeshja u fitua 4–2 nga Suedia. Ai i mbylli kualifikueset e Kupës së Botës 2014 me tetë gola. Suedia e mbylli grupin e saj në vendin e dytë me 20 pikë në 10 ndeshje, duke u kualifikuar në fazën play-off. Në këtë raund, Suedia u përball me Portugalinë, me median që e etiketuan si dueli midis Zlatan Ibrahimović dhe Cristiano Ronaldos. Në ndeshjen e dytë në Suedi, ai shënoi dy gola në një humbje 3–2 në Friends Arena (Ronaldo shënoi tre), me ekipin që dështoi të arrinte fazën finale të turnamentit. Ibrahimović e përmlodhi humbjen duke thënë: "Një Kupë Bote pa mua nuk është asgjë për tu parë."

Më 4 shtator 2014, Ibrahimović shënoi dy golat e fitores 2–0 kundër Estonisë në një ndeshje miqësore, duke u bërë golashënuesi më i mirë i të gjitha kohërave i Suedisë. Goli i tij i parë i ndeshjes i shënuar pas vetëm dy minutash, ishte i 49ti i tij me ekipin kombëtar, duke barazuar rekordin e legjendës Sven Rydell, të cilën e theu disa minuta më vonë; pasi shënoi golin e dytë, ai nxorri një fanellë për tifozët ku shkruhej "Ni gjorde det mojligt" (Ju e bëtë të mundur këtë). Vetëm katër ditë më pas, Ibrahimović luajti ndeshjen e tij të 100të me Suedinë në një ndeshje kualifikuese të Euro 2016 kundër Austrisë në Ernst Happel Stadion të Vjenës.

Më 14 nëntor 2015, Ibrahimović shënoi golin e fitores me penallti në suksesin 2–1 të Suedisë kundër kombëtares rivale Danimarka në ndeshjen e parë të fazës play-off të Euro 2016. Tre ditë më vonë, në ndeshjen e kthimit në Kopenhagen, Ibrahimović shënoi dy gola dhe ndihmoi Suedinë të merrte një barazim 2–2, edhe pse golat e tij i dhanë avantazhin e përkohshëm 2–0. Golat e tij e ndihmuan ekipin të kualifikohej në UEFA Euro 2016. Ai shënoi 11 gola gjatë kualifikueseve, duke u shpallur golashënuesi i dytë në zonën evropiane, duke regjistruar dy më pak se Robert Lewandowski i Polonisë.

Më 11 maj 2016, Ibrahimović ishte pjesës e listës finale me 23 lojtarë që u thirrën për në turnament. Si kapiten, ai luajti në çdo minutë të tre ndeshjeve të Suedisë në fazën e grupeve, por nuk shënoi asnjë gol. Ai regjistroi vetëm një gjuajtje në portë gjatë turnamentit. Suedia e mbylli grupin në vendin e fundit dhe si rezultat u eliminua nga turnamenti. Më 21 qershor, Ibrahimović njoftoi se ai do të tërhiqej nga futbolli ndërkombëtar menjëherë pas ndeshjes së fundit të Suedisë në Euro 2016.

Në nëntor 2017, pasi Suedia siguroi kualifikimin në FIFA Kupën e Botës 2018 pasi mposhti Italinë në raundin e dytë kualifikues, në media nisën spekullimet për një rikthim të mundshëm të Ibrahimović në kombëtare. Ibrahimović vetë shfaqi dëshirën për të përfaqsuar Suedinë në turnament. Megjithatë, në prill 2018, trajneri i ekipit Janne Andersson deklaroi se lojtari nuk do të thirrej në Kupën e Botës, duke i dhënë fund mundësive për një rikthim. Në qershor të atij viti, Ibrahimović fajsoi mediat suedeze për mungesën e tij në Kupën e Botës.

Profili i lojtarit

Stili i lojës

"Stil suedez? Jo. Stil jugosllav? Sigurisht jo. Unë luaj stilin e Zlatanit."

—Duke minimizuar ndikimin e prejardhjes së tij, Ibrahimović përshkruan stilin e tij unik të të luajturit.

Ibrahimović është përshkruar nga ESPN si një lojtar i mirë në duelet ajërore, i gjatë, i shpejtë dhe i shkathët, i cili luan mirë me kurriz nga porta dhe zotëron një finalizim, vizion dhe kontroll topi të shkëlqyer. Në pikpamjen taktike, Ibrahimović është i aftë të mbulojë çdo pozicion të sulmit, kjo falë aftësisë së tij për të shënuar dhe krijuar gola. Pavarësisht kësaj, pozicioni i tij i preferuar është qëndër-sulmuesi për shkak të instiktit të tij për gol. Në disa kohë ai ka luajtur edhe si organizator, sulmues mbështetës ose edhe si numër 10. Ai e mbylli këtë pozicion pasi filloi të humbte shpejtësinë për shkak të moshës; ky pozicion më i tërhequr i lejon atij të shkojë në mesfushë për të marrë topin, ku ai mund të përdori teknikën e tij, vizionin, pasimin dhe lëvizjet për të krijuar hapsira dhe dhuruar asiste për shokët e ekipit.

Ibrahimović me topin në këmbë për Suedinë në UEFA Euro 2012.

"Unë shkova majtas, edhe ai shkoi. Më pas shkova djathtas, edhe ai shkoi. Më pas shkova majtas sërisht, kurse ai shkoi të blinte një hot dog."

—Ibrahimović duke analizuar driblimin ndaj mbrojtësit të Liverpool Stephane Henchoz.

Ibrahimović është një lojtar i cili shquhet për goditjet e sakta dhe të fuqishme drejtë portës me të dyja këmbët, edhe pse këmba e preferuar e tij është e djathta. Ai gjithashtu njihet si një specialist i penalltive dhe goditjeve të lira. Ibrahimović gjithashtu është një finalizues i saktë i gjuajtjeve me kokë, kjo falë strukturës së trupit dhe gjatësisë, tipare këto që i japin atij avantazhin në duelet ajërore, duke e lejuar atë të luajë si pykë; pavarësisht madhësisë së trupit dhe gjatësisë, ai është i shkathët për një lojtar të përmasave të tij. Atleticizmi i tij dhe aftësia në ajër kanë prodhuar disa gola me gjuajtje akrobatike dhe volley (gjuajtje në ajër) përgjatë karrierës së tij, të cilat i dhanë pseudonimin Ibracadabra gjatë kohës që ishte në Itali. Përveç fizikut të madh, Ibrahimović zotëron një teknikë dhe kontroll topi të shkëlqyer, të cilat, të kombinuara me balancën, forcën dhe fizikalitetin, i lejojnë atij për të mbajtur topin mirë kur luan me kurriz nga porta, të fitoj topa dhe të kombinojë me lojtarët e tjerë; ai është vlerësuar nga disa specialistë për drbilimet e tij dhe krijueshmërinë.

Ibrahimović konsiderohej një lojtar shumë i talentuar në rininë e tij, falë rekordit të golave, vazhdimësisë dhe finalizimeve spektakolare. Në vitet në vijim, ai u konsiderua si një nga lojtarët më të mirë në botë kur ishte në kulmin e karrierës, si dhe një nga sulmuesit më të mëdhenjë dhe të kompletuar të gjeneratës së tij; ai gjithashtu ka marrë lëvdata nga trajnerët dhe shokët e tij për lidershipin dhe jetëgjatësinë si futbollist, si dhe për formën fizike, profesionalizmin dhe përkushtimin në stërvitje. Në lidhje me etikën e punës së tij, trajneri i Ibrahimović te Juventusi Fabio Capello komentoi në vitin 2016: "Në fillim të periudhës së tij te Juventusit, vura re se ishte më i dobët seç mendoja kur godiste topin dhe nuk ishte i fuqishëm në duelet ajërore. Ibrahimović kishte më shumë dëshirë të asistonte se sa të shënonte. Doja që ai të bëhej i pamëshirshëm para portës dhe të përmirësonte finalizimin e tij. Ai kishte të njëjtat aftësi teknike të Van Basten dhe e bëra që të shihte disa video të tij për të përmirësuar finalizimin. I tregova të shikonte lëvizjet e Van Basten brënda zonës dhe mënyrën se si ai shënonte gola. Ibra e kapi menjëherë; Mendoj se rezultat janë aty për ta provuar. Ai është një djal i përulur që punon ditë për ditë për tu përmirësuar. Ai është krenar për veten e tij gjithashtu, dhe ka dëshirë të jetë më i miri."

Ibrahimović duke festuar një gol akrobatik kundër Francës në qershor 2012. Ashtu si idhulli i tij Ronaldo, Zlatan shpesh i feston golat e tij duke zgjatur krahët.

Edhe pse Ibrahimović është kritikuar në disa raste nga mediat për mos-vazhdimësi në situatat me presion të lartë, për ritmin e kufizuar dhe performancat negative në ndeshjet e mëdha, në veçanti në rininë e tij, gjatë karrierës së tij, ai ka shënuar në disa nga ndeshjet më të mëdha në futboll; këtu përfshihen Derby della Madonnina dhe Derby d'Italia në Itali, El Clásico, El Otro Clásico, dhe Derbi barceloní në Spanjë, Le Classique në Francë, De Klassieker dhe De Topper në Holandë, Derbi i Manchesterit dhe Derbi Veri-Perëndim në Angli, Liga e Kampioneve dhe Kampionati Evropian kundër disa nga ekipeve më të forta në futbollin evropian. Ai gjithashtu ka shënuar në derbin "Skånederby" midis Malmös dhe Helsingborgs IF në Suedi si dhe në El Tráfico dhe California Clásico në Shtetet e Bashkuara. Për më tepër, përveç aftësive të shënimit të golave, Ibrahimović ka pasur edhe një karrierë të suksesshme në aspektin kolektiv, duke fituar shumë trofe në disa shtete të ndryshme; ai është lojtari i vetëm në histori që ka shënuar me gjashtë ekipe të ndryshme në Ligën e Kampioneve. I njohur për mentalitetin e tij të fortë, si dhe për personalitetin e tij ekstrovert dhe mjaft konkurrues, pavarësishst suksesit në fushë, ai është kritikuar në media për arrogancën, agresionin dhe karakterin e tij rebel, si dhe mungesën e disiplinës në fushë, në veçanti në vitet e para të karrierës, e cila e ka çuar atë të përfshihet në debate dhe zënka me lojtarë të tjerë, disa menaxherë të tij dhe madje edhe gazetarë.

Ibrahimović është krahasuar shpesh me legjendën holandeze Marco van Basten, falë stileve të lojës të ngjashme që kanë, fizikut, dhe famës për golat spektakolarë që kanë shënuar ndër vite. Pavarësisht këtij krahasimi, Ibrahimović ka deklaruar se lojtari që ka ndikuar te ai ka qënë sulmuesi brazilian Ronaldo, idhulli i tij, të cilin suedezi e konsideron si lojtarin më të mirë të të gjitha kohërave. Ai është krahasuar edhe me sulmuesin francez Eric Cantona për karakterin dhe sjelljen e tyre të ngjashme.

Polemikat

Ibrahimović në 2009.

Ibrahimović ka qenë i përfshirë në disa incidente të dhunshme me shokët e tij, disa prej të cilave janë bërë virale në internet. Në vitin 2004, gjatë një ndeshje miqësore kundër Hollandës, shoku i skuadrës te Ajax Rafael van der Vaart e akuzoi Ibrën publikisht se e kishte dëmtuar me qëllim atë gjatë ndeshjes. Ai ju kundërpërgjigj duke i thënë se do t'ja thyej të dyja këmbët. Ibrahimović gjithashtu ka gjuajtur me grusht shokun e skuadrës Mido në dhomat e zhveshjes pasi ky i fundit i hodhi një palë gërshërë.

Gjatë kohës së qëndrimit të tij te Barcelona, Ibrahimović ka pasur një mosmarrëveshje të madhe me trajnerin Pep Guardiola, që kulmoi në një incident në dhomat e zhveshjes ku Ibra i hodhi trajnerit spanjoll një dollap dhe gjithashtu e ofendoi duke i bërtitur. Guardiola në fund refuzoi të fliste me suedezin dhe e huazoi atë te Milani. Zëvëndës presideni i klubit katalanas Carles Vilarrubi zbuloi se Ibrahimović e kishte kërcënuar Guardiolën se do ta rrihte publikisht nëse nuk do ta lejonte të kalonte te Milani në mënyrë përfundimtare.

Në vitin 2011, Ibrahimović i gjuajti me këmbë në kokë shokut të tij Antonio Cassano, pasi ky i fundit ishte duke folur me gazetarët; kjo gjë ndodhi pasi Milan kishte siguruar kampionatin. Ibrahimović gjithashtu ka goditur me këmbë shokët e tij Christian Wilhelmsson dhe Rodney Strasser respektivisht në stërvitjet e Suedisë dhe Milanit.

Ibrahimović (i fotografuar me PSG në 2015) shkaktoi polemika gjatë kohës në klub, për abuzim ndaj gjyqtarëve dhe dhunë në fushë ndaj lojtarëve kundërshtarë.

Në vitin 2010, Ibrahimović u përfshi në një luftë me grushta në stërvitjen e Milanit me shokun e skuadrës Oguchi Onyewu, pasi suedezi bëri dy ndërhyrje të gabuara në stërvitje kundër tij. Në autobiografinë e tij me titullin Jag är Zlatan, ai e kishte përshkurar këtë situatë duke thënë: "Onyewu është një kafshë, ai më theu dy brinjë gjatë grindjes". Seanca e stërvitjes u ndërpre pasi grindja u ndalua. Onyewu kishte akuzuar Ibrën duke thënë se ai e kishte ofenduar. Në mars 2011, Ibrahimović u pezullua për tre ndeshje sepse goditi në stomak mbrojtësin e Barit Marco Rossi gjatë një dyluftimi. Ai mori sërisht tre ndeshje pezullim në shkurt 2012 pasi goditi me shuplakë mbrojtësin Salvatore Aronica gjatë një ndeshje kundër Napolit.

Në nëntor 2012, Ibrahimović u ndëshkua me dy ndeshje pezullim pasi goditi portierin e St Etienne Stéphane Ruffier në stomak. Në dhjetor 2012, Ibrahimović u akuzua nga Jean-Michel Aulas dhe Dejan Lovren, respektivisht presidenti dhe mbrojtësi i Lyon, për shkeljen që Ibra i bëri në kokë mbrojtësit kroat. Në shkurt 2013, UEFA dënoi Ibrën me dy ndeshje pezullim pas kartonit të kuq të marrë në fundin e ndeshjes ndaj Valencias pas ndërhyrjes së gabuar kundër anësorit Andrés Guardado. Në mars 2013, Lucas Moura pohoi se Ibrahimović vazhdimisht i ofendon shokët e skuadrës, duke deklaruar: "Ai gjithmonë kërkon topin dhe ofendon shumë. Ai është ndonjëherë pak arrogant dhe të ankohet". Lucas më pas prentendoi se intervista e tij ishte përkthyer gabim. Në maj 2013, Ibrahimović u filmua duke i bërtitur drejtorit sportiv Leonardo pas fitores së kampionatit.

Trajneri i Lyon Hubert Fournier akuzoi Ibrahimović për abuzim ndaj gjyqtarëve, duke deklaruar në janar 2015 se "të gjithë gjyqtarët e ligës ofendohen nga ky person". Dy muaj më vonë, pas një disfate të PSG në Ligue 1, Ibrahimović shfryu duke thënë, "Në 15 vite nuk kam parë kurrë një gjyqtarë të mirë në këtë shtet [Franca] muti. Ata nuk e meritojnë PSG-në, PSG-ja nuk duhet të jetë në këtë shtet. Ai më vonë kërkoi falje, por u kritikua nga politikanët francez, dhe u pezullua për katër ndeshje nga Ligue 1.

Ibrahimović në një konferencë për shtyp në Katar në 2013.

Ibrahimović gjithashtu ka shkaktuar disa incidente dhe polemika gjatë kohës me kombëtaren suedeze. Pas fitores 1–0 të Suedisë kundër Ishujve Faroe në tetor 2012, kapiteni i faroetëve Frodi Benjaminsen akuzoi Ibën për lojë të keqe dhe e përshkroi atë si "arrogant", "injorant" dhe një "lojtar i pisët". Në dhjetor 2015, e përditëshmja sportive L'Équipe etikoi Ibrahimović dhe Cristiano Ronaldon si futbollistët "më arrogantë" në botë. Ai është filmuar gjithashtu duke goditur me shqelm shokun e skuadrës Christian Wilhelmsson gjatë stërvitjes. Në vitin 2013, ai u akuzua masivisht nga kombëtarja suedeze për femra për një intervistë të publikuar në Ditën e Krishtlindjeve nga tabloidi Expressen, ku ai komentoi diferencën e arritjeve, ose trajtimit, të futbollistëve burra dhe atyre gra. Ish shoku i tij i skuadrës Anders Svensson ju dhurua një makinë në atë vit për shkak se u bë lojtari me më shumë ndeshje për Suedinë (146), kurse Therese Sjögran nuk kishte marrë një dhuratë të tillë për të njëjtën arritje me kombëtaren e femrave, pavarësisht se kishte luajtur 41 ndeshje më shumë (187 me 146) se Svensson. Përgjigja e Ibrahimović rreth kësaj teme ishte se Suedia do të zhvlerësonte Svenssonin "duke e krahasuar me arritjet personale të grave": "Ato mund të marrin një biçikletë me autografin tim dhe jemi në rregull." Trajnerja Pia Sundhage u kundërpërgjigj duke thënë se komentet e tij ishin të "trishtueshme dhe fatkeqe" dhe "dështime për vlerat bazike të futbollit të burrave", kurse Sjögran tha: "Unë e kuptoj atë kur thotë se futbolli i burrave sjell më shumë para dhe ekspozim. Kjo është e vertetë. Por kjo është çështje respekti."

Në prill 2016, agjenti i tij Mino Raiola deklaroi se do të padiste trajnerin suedez Ulf Karlsson rreth prentendimeve të tij për dopingun. Sipas Expressen, Karlsson vuri në dukje "rritjen jo normale" dhe "shtimin e menjëherëshëm të peshës" nga Ibrahimović gjatë kohës së tij tek Juventusi. Raiola tha për këto pretendime, "Këto pretendime janë të çmendura – nuk ka fakte. Të gjithë klubet ku Zlatan ka qënë e dinë se ai nuk merr as një aspirinë."

Ibrahimović shkaktoi sërisht polemika gjatë kohës së tij në Shtetet e Bashkuara: në prill 2019, mbrojtësi i Real Salt Lake Nedum Onuoha akuzoi lojtarin për lojë të rëndë dhe se e kishte kërcënuar ta dëmtonte gjatë ndeshjes, duke e quajtur suedezin "arrogant", "mosrespektues" dhe një "vagabond të vërtetë". Një muaj më pas, Ibrahimović u pezullua me dy ndeshje për sjellje antisportive, pasi i vendosi dorën në fyt portierit të New York City Sean Johnson. Në korrik të atij viti, Ibrahimović bëri një deklaratë me polemika në lidhje me nivelin e lojës së MLS-së, duke e përshkruar veten "një Ferrari midis Fiatëve", dhe "lojtari më i mirë me një distancë të madhe" në ligë. Pas eliminimit të LA Galaxy nga ekipi rival Los Angeles FC në fazën play-off, Ibrahimović ishte sërisht në qëndër të vëmëndjes pasi u filmua duke bërë veprime të pahijshme gjatë kohës që po largohej nga fusha në drejtim të tifozëve.

Në nëntor 2019, Ibrahimović bleu 23.5% të askioneve të Hammarby, një klub me seli në Stockholm dhe rival i Malmös, klubi ku ai nisi karrierën si futbollist. Në deklaratën e tij, Ibrahimović deklaroi se kishte synim ta bënte Hammerby klubin më të mirë. Megjithatë, vendimi i tij për të investuar në një klub rival acaroi tifozët e Malmös, të cilët vandalizuan disa herë statujën e tij. Sulmuesi u përgjigj në lidhje me incidentin dhe nënvizoi se ky vendim nuk kishte asnjë lidhje me klubin ku ai nisi karrierën e tij.

Aktivitetet e biznesit të lidhura me futbollin

Hammarby IF

Më 27 nëntor 2019, u njoftua se Ibrahimović kishte blerë 23.5% të aksioneve të klubit suedez Hammarby IF, e cila luan në elitën e futbollit suedez. Shitësi i këtyre aksioneve, Anschutz Entertainment Group, që gjithashtu kishte qënë pronar i ish klubit të tij LA Galaxy, reduktuan aksionet e tyre në 50%. Në Suedi, të gjitha ekipet e futbollit duhet të jenë organizata jo fitimprurëse, që do të thotë se shumica e të drejtës votuese, ose 51%, kontrollohet ende nga antarët e klubit. Tifozët e Malmös, të cilët ishin të pakënaqur me investimin e Ibrahimović te një klub rival, e kanë vandalizuar disa herë statujën e tij në Malmö.

Jeta personale

Emri dhe mbiemri i Ibrahimović në Ecjen e Famës në qytetin e tij Malmö.

Ibrahimović ka pesë vëllezër dhe motra. Gruaja e tij quhet Helena Seger, me të cilën ai ka dy djem: Maximilian (lindur më 22 shtator 2006) dhe Vincent (lindur më 6 mars 2008). Ai aktualisht banon në Milano, por ka një shtëpi Malmö, ku ai kalon pushimet verore. Ibrahimović ka marrë rripin e zi në taekwondo; ai mori mësime rreth kësaj disipline në klubin Enighet në Malmö kur ishte i vogël. Ibrahimović flet pesë gjuhë: suedisht, boshnjakisht, anglisht, italisht dhe spanjisht. Ai ka deklaruar se është rritur si katolik. Ibrahimović flet shpesh në vetën e tretë. Ai nuk konsumon alkool.

Emri "Zlatan" u bë pronë e tij në maj 2003 në Zyrën Suedeze të Patentave dhe Regjistrimit për shkak "ka shumë të ngjarë të perceptohej si Zlatan Ibrahimović", që do të thoshte se ai merrte të drejtat ekskluzive për emrin në produkte të caktuara, përfshirë mallrat sportive, veshmbathje dhe këpucë. Ibrahimović është nën kontratë me Nike dhe ka marrë pjesë në reklamat e tyre sëbashku me futbollistë si Cristiano Ronaldo, Neymar dhe Wayne Rooney. Ai vësh këpucët e futbollit Nike Mercurial dhe ka të shënuar emrat dhe ditëlindjet e fëmijëve të tij në të dy krahët e këpucëve. Në fund të vitit 2007, Ibrahimović, me ndihmën e Nike, ndërtoi "Fushën Zlatan" në rrugët e rrethit Rosengårdit, në Malmö. Ai vendosi dy porta metalike, ndriçmim dhe gardh. Në vitin 2008, ai ja dha fanellat e reja të Nike ish klubit të tij FBK Balkan.

Ai është një ambasador i Programit Botëror të Ushqimit të Kombeve të Bashkuara dhe ka marrë pjesë në fushatën ndërgjegjësuese "805 milion emra" sëbashku me thelemuesen Marina Catena në vitin 2015.

Në një intervistë në shkurt 2011, Ibrahimović deklaroi se një shëmbujt e tij ishte boksieri amerikan Muhammad Ali, për të cilin ka thënë: "Një nga idhujt e mi në sport dhe jashtë sportit ishte Muhammad Ali... ai besonte në parimet e tij dhe kurr nuk hoqi dorë nga ato." Në shtator 2012, gjatë kohës që ishte në Malmö me ekipin kombëtar, emri i tij u vendos në "Walk of Fame of Sports" (Ecja e Famës së Sporteve) të qytetit. Zyra postare suedeze lëshoi një set me pesë pulla poste me fytyrën e Ibrahimović në vitin 2014. Ibrahimović është gjithashtu pjesë e video lojës futbollistike FIFA të EA Sports; ai ishte lojtari i katërt me nivelin më të lartë në FIFA 15.

Më 11 gusht 2014, Ibrahimović pagoi 51,000 $ për të dërguar ekipin kombëtar suedez për personat me aftësi të kufizuara intelektuale në Kampionatin Botëror të Futbollit INAS në Brazil. Pasi shokët e ekipit Johan Elmander, Kim Källström, Andreas Isaksson dhe Per Nilsson kishin nxjerrë në ankand fanellat e tyre me autografe për të kauzë, Ibrahimović u kundërpërgjigj: "Çfarë dreqin do të bëni me një fanellë? Sa shumë duhet për të shkuar?" Pasi shënoi me PSG-në në një ndeshje të Ligue 1 kundër Caen më 14 shkurt 2015, Ibrahimović hoqi fanellën dhe shfaqi tatuazhe që hiqet me emrat e 50 njerëzve që vuajnë nga uria në të gjithë botën, për të rritur ndërgjegjësimin për urinë në përputhje me Programin Botëror të Ushqimit të Kombeve të Bashkuara.

Ibrahimović është një person aktiv në rrjetet sociale; ai ka mbi 42 milion ndjekës në Instagram, duke qënë suedezi me më shumë ndjekës. Ndërmarrja suedeze e prodhimit të filmave Auto Images lëshoi dokumentarin sportiv Becoming Zlatan në shkurt 2016, i cila ndjek Ibrahimović gjatë viteve të tij formuese me Malmön dhe Ajaxin si dhe mbërritjen e tij te Juventusi në vitin 2005. Filmi është shfaqur në disa festivale filmi, përfshirë në Festivalin Ndërkombëtar të Filmit Dokumentar Amsterdam, Festivalin e Filmit Dokumentar të Helsinkit si dhe Festivalin e Filmit Nordik të Rouen ndër të tjera.

Më 8 tetor 2019, një statujë e Ibrahimović u prezantua në qytetin e tij të lindjes, jashtë stadiumit të Malmös. Statuja, e krijuar nga Peter Linde, është e gjatë 2.67 metra dhe peshon pothuajse 500 kilogramë.

Sfondi social dhe fetar

Babai i Ibrahimović, Šefik, ishte një boshnjak mysliman, kurse mamaja e tij, Jurka Gravić, ishte kroate katolike; prindërit e tij emigruan në Suedi nga Jugosllavia. Šefik emigroi nga Bosnja dhe Hercegovina kurse Jurka nga Kroacia, dhe u takuan për herë të parë në Suedi. Prindërit e tij u divorcuan kur ai ishte ende i vogël, dhe megjithëse edukimi i tij ishte i ndarë midis tyre, ai shpenzoi më shumë kohë me babain e tij: "Unë pata kohë me mamanë time por në të vërtet jetova me babain." Ai tha në një intervistë me PSG-në në vitin 2012: "Babai im është mysliman, mamaja ime është katolike, por asnjëra nga këto nuk ka lidhje me futbollin. Unë mora një edukim të veçantë. Unë jam unë dhe futbolli është një fe më vete, dhe çdokush është i mikpritur..." Më 24 nëntor 2015, në një intervistë me CNN, ai theksoi se prejardhja e tij myslimane nuk ishte "një faktor" në perceptimin e tifozëve për të: "Për mua nuk ndryshoi asgjë sepse babai im është mysliman dhe mamaja ime është katolike... Për mua është e gjitha rreth respektit. Kështu u rrita dhe mësova të jem. Ky është çfarë unë jam." Sidoqoftë, ai më vonë e përshkroi veten si një "katolik thellësisht besnik".

Prezantuesi i televizionit me qendër në Malmö, Teddy Landén, i cili u intervistua për të njëjtin dokumentar, theksoi zgjedhjen e emrit të fanellës së Ibrahimović pas transferimit të tij te Ajaxi në vitin 2001: "Ju mund ta shihni se fakti që ai doli në botën e futbollit profesionist nga Suedia, ku ai ishte i njohur nga emri Zlatan, ai e emrin e fanellës duke e vendosur "Ibrahimović", sepse ai donte të nderonte origjinën e tij. Duke qënë se është me prejardhje myslimane, duke qënë me të vërtet nga një status shumë i ulët social, ai në të vërtet donte ti tregonte të gjithë fëmijëve të Rosengårdit dhe Malmös në përgjithsi: "Nëse unë mund ta bej, edhe ju mund ta bëni."

Arti në trup

Ibrahimović ka një mori tatuazhesh në trup; ai ka tatuazh mbiembrin e tij në gjuhën arabe, dhe emrat e djemëve të tij Vincent dhe Maximilian në krahun e djathtë. Ai ka gjithashtu shprehjen budiste "Five Deva Faces Yantra" që përfaqson erën, ujin, zjarrin, perceptimin krijues dhe hapsirën, të rregulluar në një mënyrë që besohet se largon sëmundjen dhe dëmtimin, në pjesën e poshtme të shpinës. Ai ka një tjetër tatuazh budist, "Yant Prajao Khao Nirote", e cila është një simbol që ka qëllim ti japë fund vuajtjeve të familjes, në pjesën e sipërme të krahut të djathtë. Ai ka tatuazh shprehjen "Only God can judge me" (Vetëm Zoti mund të më gjykoj) në pjesën e poshtme të kafazit të kraharorit. Ai gjithashtu ka një pendë, një peshk Koi si dhe tatuazhe të tjera, përfshirë fytyrën e një luani që mbulon të gjithë kurrizin e tij.

Shëndeti

Më 24 shtator 2020, Ibrahimović njoftoi se kishte dalë pozitiv për COVID-19.

Statistikat e karrierës

Klube

Redaktuar më 21 shtator 2020

Ndeshjet dhe golat sipas klubit, sezonit dhe kompeticionit

Klubi	Sezoni	Liga			Kupa		Kupa e Ligës		Kontinenti		Tjetër		Gjithsej
		Divizioni	Ndsh	Gola	Ndsh	Gola	Ndsh	Gola	Ndsh	Gola	Ndsh	Gola	Ndsh	Gola
Malmö FF	1999	Allsvenskan	6	1	—		—		—		—		6	1
	2000	Superettan	26	12	3	2	—		—		—		29	14
	2001	Allsvenskan	8	3	4	0	—		—		—		12	3
	Gjithsej		40	16	7	2	—		—		—		47	18
Ajax	2001–02	Eredivisie	24	6	3	1	—		6	2	—		33	9
	2002–03		25	13	3	3	—		13	5	1	0	42	21
	2003–04		22	13	1	0	—		8	2	—		31	15
	2004–05		3	3	—		—		—		1	0	4	3
	Gjithsej		74	35	7	4	—		27	9	2	0	110	48
Juventus	2004–05	Serie A	35	16	0	0	—		10	0	—		45	16
	2005–06		35	7	2	0	—		9	3	1	0	47	10
	Gjithsej		70	23	2	0	—		19	3	1	0	92	26
Internazionale	2006–07	Serie A	27	15	1	0	—		7	0	1	0	36	15
	2007–08		26	17	0	0	—		7	5	1	0	34	22
	2008–09		35	25	3	3	—		8	1	1	0	47	29
	Gjithsej		88	57	4	3	—		22	6	3	0	117	66
Barcelona	2009–10	La Liga	29	16	2	1	—		10	4	4	0	45	21
	2010–11		—		—		—		—		1	1	1	1
	Gjithsej		29	16	2	1	—		10	4	5	1	46	22
Milan	2010–11 (huazim)	Serie A	29	14	4	3	—		8	4	—		41	21
	2011–12		32	28	3	1	—		8	5	1	1	44	35
	Gjithsej		61	42	7	4	—		16	9	1	1	85	56
Paris Saint-Germain	2012–13	Ligue 1	34	30	2	2	1	0	9	3	—		46	35
	2013–14		33	26	2	3	2	2	8	10	1	0	46	41
	2014–15		24	19	3	4	3	3	6	2	1	2	37	30
	2015–16		31	38	6	7	3	0	10	5	1	0	51	50
	Gjithsej		122	113	13	16	9	5	33	20	3	2	180	156
Manchester United	2016–17	Premier League	28	17	1	1	5	4	11	5	1	1	46	28
	2017–18		5	0	0	0	1	1	1	0	—		7	1
	Gjithsej		33	17	1	1	6	5	12	5	1	1	53	29
LA Galaxy	2018	Major League Soccer	27	22	0	0	—		—		—		27	22
	2019		29	30	0	0	—		—		2	1	31	31
	Gjithsej		56	52	0	0	—		—		2	1	58	53
Milan	2019–20	Serie A	18	10	2	1	—		—		—		20	11
	2020–21		1	2	0	0	—		1	1	—		2	3
	Gjithsej		19	12	2	1	—		1	1	—		22	14
Gjithsej karriera			592	383	45	32	15	10	140	57	18	6	810	488

Kombëtarja

Ibrahimović gjatë miqësores së Suedisë kundër Islandës, 30 maj 2012.

Burimi:

Ndeshjet dhe golat sipas ekipit kombëtar dhe vitit

Ekipi kombëtar	Viti	Ndsh	Gola
Suedia	2001	5	1
	2002	10	2
	2003	4	3
	2004	12	8
	2005	5	4
	2006	6	0
	2007	7	0
	2008	7	2
	2009	6	2
	2010	4	3
	2011	8	3
	2012	11	11
	2013	11	9
	2014	5	3
	2015	10	11
	2016	5	0
Gjithsej		116	62

Trofe

Klube

Ajax

• Eredivisie: 2001–02, 2003–04
• KNVB Cup: 2001–02
• Johan Cruyff Shield: 2002

Internazionale

• Serie A: 2006–07, 2007–08, 2008–09
• Supercoppa Italiana: 2006, 2008

Barcelona

• La Liga: 2009–10
• Supercopa de España: 2009, 2010
• UEFA Super Kupa: 2009
• FIFA Kupa e Botës për Klube: 2009

A.C. Milan

• Serie A: 2010–11, 2021–22
• Supercoppa Italiana: 2011

Paris Saint-Germain

• Ligue 1: 2012–13, 2013–14, 2014–15, 2015–16
• Coupe de France: 2014–15, 2015–16
• Coupe de la Ligue: 2013–14, 2014–15, 2015–16
• Trophée des Champions: 2013, 2014, 2015

Manchester United

• FA Community Shield: 2016
• EFL Cup: 2016–17
• UEFA Liga e Evropës: 2016–17

Personale

Çmime

• Suedezi i Ardhur i Vitit: 2001
• Personaliteti Suedez i Vitit në Futboll: 2002
• UEFA Euro 2004: Goli i turnamentit: Itali vs Suedi
• Çmimi Pegasus: 2004
• Club van 100 (AFC Ajax)
• Lojtari i Vitit i Juventusit: 2004–05
• Futbollisti i huaj i vitit në Serie A: 2004–05, 2007–08, 2008–09, 2010–11, 2011–12
• Lojtari më i dashur në Serie A: 2005
• Guldbollen: 2005, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016
• Sulmuesi Suedez i Vitit: 2005, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019
• Ekipi i Vitit ESM: 2006–07, 2007–08, 2012–13, 2013–14
• Lojtari i Muajit në Serie A: shtator 2007, dhjetor 2008, janar 2012
• Jerringpriset: 2007
• UEFA Ekipi i Vitit: 2007, 2009, 2013, 2014
• Futbollisti i Vitit në Serie A: 2008, 2009, 2011
• Goli i Vitit në Serie A: 2008
• Ekipi i Vitit nga gazetarët e L'Équipe: 2008
• Fotbollskanalens hederspris: 2008
• Atleti Suedez Mashkull i Vitit: 2008, 2010, 2013, 2015
• Ekipi i Vitit në Serie A: 2010–11, 2011–12
• Ekipi i Turnamentit në UEFA Kampionatin Evropian: 2012
• UEFA Euro 2012: Goli i turnamentit: Suedi vs Francë
• Lojtari i Muajit i Paris Saint-Germain: gusht 2012, shtator 2012, nëntor 2013, janar 2014, shkurt 2015, nëntor 2015, dhjetor 2015, janar 2016, shkurt 2016
• Lojtari i Muajit në Ligue 1: shtator 2012, janar 2014, shkurt 2014, mars 2014, nëntor 2015
• Sportschau Çmimi Goli i Muajit: nëntor 2012
• Sportschau Çmimi Goli i Vitit: 2012
• Goli Suedez i Vitit: 2012, 2013
• Golden Foot: 2012
• Lojtari i huaj më i mirë në Ligue 1: 2012, 2013, 2014
• UNFP Trofeu Just Fontaine për Sulmuesin e Sezonit në Ligue 1: 2012–13
• FIFA Çmimi Puskás: 2013
• FIFA FIFPro World XI: 2013
• GQ Burri i Vitit: 2013
• Çmimi Suedezi Ndërkombëtar i Vitit: 2013
• Ekipi i Sezonit në UEFA Ligën e Kampioneve: 2013–14
• Goli i Vitit në Ligue 1: 2014
• Étoile d'Or France Football: 2014, 2016
• FIFA FIFPro World XI ekipi i 2të: 2014, 2015, 2016
• Lojtari i Muajit i Eurosport: gusht 2016
• Lojtari i Muajit në Premier League: dhjetor 2016
• PFA Lojtari i Muajit në Premier League nga Tifozët: dhjetor 2016
• Lojtari i Muajit i Manchester United: dhjetor 2016, shkurt 2017
• Trofeu Alan Hardaker: 2017
• Ekipi i Sezonit në UEFA Ligën e Evropës: 2016–17
• FIFA FIFPro World XI ekipi i 3të: 2017
• Çmimi i Meritës Eliason: 2018
• XI më e mirë e MLS: 2018, 2019
• Çmimi MLS i Ardhuri i Vitit: 2018
• MLS All-Star: 2018, 2019
• Lojtari i Vitit i LA Galaxy: 2018, 2019
• Këpuca e Artë e LA Galaxy: 2018, 2019
• Goli i Vitit i LA Galaxy: 2018, 2019
• Lojtari më i mirë i MLS Çmimi ESPY: 2019

Nderime

• Walk of Fame Malmö: 2012
• Medalja e qytetit të Malmös: 2015
• Medalja e qytetit të Parisit: 2016
• I përfshirë në Hollin e Famës të A.C. Milan
• I përfshirë në Hollin e Famës të Paris Saint-Germain

Performanca

• Golashënuesi më i mirë në Serie A: 2008–09 (25 gola), 2011–12 (28 gola)
• Golashënuesi më i mirë në Ligue 1: 2012–13 (30 gola), 2013–14 (26 gola), 2015–16 (38 gola)
• Golashënuesi më i mirë në Coupe de la Ligue: 2014–15 (3 gola)
• Golashënuesi më i mirë në EFL Cup: 2016–17 (4 gola)
• Golashënuesi më i mirë në Coupe de France: 2014–15 (4 gola), 2015–16 (7 gola)
• Asistuesi më i mirë në UEFA Ligën e Kampioneve: 2012–13 (7 asiste)
• UEFA Euro 2004: Lojtari i ndeshjes: Itali vs Suedi
• UEFA Euro 2008: Lojtari i ndeshjes: Greqi vs Suedi
• UEFA Euro 2012: Lojtari i ndeshjes: Suedi vs Francë
• Supercoppa Italiana: Lojtari i ndeshjes: 2011
• Trophée des Champions Lojtari i ndeshjes: 2014
• Finalja e Coupe de la Ligue Lojtari i ndeshjes: 2014–15

Rekorde

• Lojtari i vetëm që ka shënuar në De Klassieker në Holandë, Derby della Madonnina dhe Derby d'Italia në Itali, El Clásico dhe Derbi barceloní në Spanjë, Le Classique në Francë, Derbin e Manchesterit dhe Derbin Veri-Perëndim në Angli, El Tráfico dhe California Clásico në Shtetet e Bashkuara.
• Lojtari i vetëm që ka shënuar gol në debutimin e tij në Premier Ligë, Serie A, La Liga, Ligue 1 dhe UEFA Ligën e Kampioneve.
• Lojtari i vetëm që ka fituar 11 kampionate në katër liga: Eredivisie, Serie A, La Liga dhe Ligue 1.
• Lojtari i vetëm që ka shënuar gol në katër dekada: 1990', 2000', 2010' dhe 2020'.
• Lojtari i vetëm i huaj që ka fituar çmimin Capocannoniere me dy klube, si dhe i vetmi me dy klube nga i njëjti qytet: Inter (2008–09) dhe Milan (2011–12).
• Një nga dy lojtarët, sëbashku me Cristiano Ronaldon, që kanë shënuar gol në çdo minutë të një ndeshje futbolli në karrierën e tyre.
• Një nga tre lojtarët, pas Adrian Mutu dhe John Carew, që kanë shënuar gol në kompeticionet evropiane me shtatë klube të ndryshme.
• Një nga tre lojtarët, sëbashku me Ronaldinhon dhe Neymarin, që kanë shënuar të paktën një gol në El Clásico në Spanjë dhe Le Classique në Franë në shekullin e 21të.
• Një nga tre lojtarët, sëbashku me Cristiano Ronaldon dhe Lionel Messin, që kanë arritur kuotë dyshifrore të golave në kampionat në pesë ligat kryesore të Evropës në 11 sezonet e tyre të fundit.

UEFA Liga e Kampioneve

• Lojtari i vetëm që ka luajtur me shtatë klube të ndryshme në UEFA Ligën e Kampioneve: Ajax, Juventus, Inter, Barcelona, Milan, Paris Saint-Germain dhe Manchester United.
• Lojtari i vetëm që ka shënuar me gjashtë klube të ndryshme në UEFA Ligën e Kampioneve: Ajax, Juventus, Inter, Barcelona, Milan dhe Paris Saint-Germain.
• Lojtari me më shumë kartonë të kuq në historinë e UEFA Ligës së Kampioneve: 4, sëbashku me Edgar Davids dhe Sergio Ramos.

Barcelona

• Lojtari i vetëm që ka shënuar gol në pesë ndeshjet e para në La Liga.

Milan

• Lojtari më i vjetër që shënon gol në Derby della Madonnina kundër Interit: 38 vjeç dhe 129 ditë (Milan 2–4 Inter, 9 shkurt 2020)

Serie A

• Lotjari më i vjetër që shënon 10 ose më shumë gola në një sezon të Serie A: 38 vjeç e 302 ditë (10 gola në sezonin 2019–20)

Paris-Saint Germain

• Golashënuesi më i mirë i të gjitha kohërave në kompeticionet zyrtare: 156 gola (tetor 2015 – janar 2018)
• Lojtari i vetëm që është shpallur golashënuesi më i mirë në Ligue 1 në tre sezone: 2012–13, 2013–14, 2015–16
• Më shumë gola në një sezon të Ligue 1: 38 gola në sezonin 2015–16
• Tregolëshi më i shpejtë në historinë e Ligue 1: 9 minuta kundër Troyes, 13 mars 2016
• Numri më i madh i ndeshjeve rresht me gol në Ligue 1: 9 ndeshje në sezonin 2015–16
• Më shumë gola të shënuar në një sezon në të gjitha kompeticionet: 50 gola në sezonin 2015–16
• Më shumë gola të shënuar në një sezon në kompeticionet evropiane: 10 gola në UEFA Ligën e Kampioneve në sezonin 2013–14
• Golashënuesi më i mirë i të gjitha kohërave në Le Classique: 11 gola

Manchester United

• Një nga dy lojtarët, sëbashku me Ian Storey-Moore (Ibrahimović është i pari në formatin e Premier Ligës.), që shënon në tre ndeshjet e para në kampionat.
• Një nga dy lojtarët, sëbashku me Javier Hernández, që shënon në Premier League, Kupën FA, Kupën e Ligës, në Community Shield dhe në një kompeticion evropian në sezonin debutues: (sezoni 2016–17)
• Lojtari i katërt që arrin 15 gola në më pak ndeshje: 23 ndeshje, mbrapa Ruud van Nistelrooyt (19 ndeshje), Dwight Yorke (20 ndeshje) dhe Robin van Persiet (21 ndeshje)

Premier League

• Shënoi golin e 25,000 në historinë e Premier League.
• Një nga tre lojtarët, sëbashku me Alan Shearer dhe Sergio Agüeron, që shënon 14 gola në 20 ndeshjet e para në Premier League.
• Lojtari më i vjetër që arrin 15 gola në një sezon në Premier League: 35 vjeç dhe 125 ditë në sezonin 2016–17.

La Galaxy

• Lojtari që shënuar më shumë gola në një sezon të rregullt të Major League Soccer: 30 gola në sezonin 2019

Suedia

• Golashënuesi më i mirë i të gjitha kohërave: 62 gola
• Golashënuesi më i mirë i Suedisë në UEFA Kampionatin Evropian: 6 gola
• Lojtari i vetëm i Suedisë që ka shënuar gol në tre edicione rresht të UEFA Kampionatit Evropian: 2004, 2008, 2012
• Lojtari që ka fituar më shumë herë çmimin Guldbollen (Futbollisti Suedez i Vitit): 11
• Lojtari që ka fituar më shumë herë rresht çmimin Guldbollen (Futbollisti Suedez i Vitit): 10, 2007–2016

Lidhje të jashtme

• Profili zyrtar te A.C. Milan
• Zlatan Ibrahimović – Rekordi në kompeticionet e UEFA-s
• Profili te Soccerbase
• Zlatan Ibrahimović te Major League Soccer
• Profili te Premier League